|
}}
'''Բարձրյալի խրատանին''' ({{lang-is|Hávamál}}), սկանդինավյան «[[Ավագ Էդդա]]» էպոսի երկրորդ և ամենածավալուն երգը:երգը։ Հին իսլանդերենում Háva նշանակում է բարձր, իսկ mál՝ խոսք:խոսք։ Երգը բաղկացած է 164 տնից:տնից։ Չափածո խրատների այս ստվար ամբողջությունը հնչում է խորհրդավոր Բարձրյալ անունով հանդես եկող [[Օդին (դիցաբանություն)|Օդինի]] բերանից:բերանից։ Սկալդները՝ սկանդինավյան գուսանները, սկզբնական շրջանում այս խրատները բանավոր կերպով ավանդել են հյուսիսեվրոպական գրեթե բոլոր ժողովուրդներին:ժողովուրդներին։ Խրատանու պատգամները՝ վիկինգների այդ ինքնատիպ սահմանադրությունը, լայն կիրառություն են գտել սոցիալական բոլոր խավերի համար:համար։
== Նկարագրություն ==
«Բարձրյալի խրատանին» երգի առաջին 95 բանաստեղծական տները վերաբերում են հյուրընկալության կանոններին:կանոններին։ [[Օդին (դիցաբանություն)|Օդինն]] իր խրատների շարքում միշտ շեշտադրում է խելոքների և հիմարների հակադրությունը:հակադրությունը։ Կյանքի համարյա բոլոր դրվագներում խելոքները կարողանում են օգտվել այդ խրատներից՝ ճիշտ ընկալելով դրանք և կիրառելով առօրյայում:առօրյայում։ Սկանդինավյան ժողովուրդները բնակվում են ցուրտ վայրերում, և Օդինը նախ խորհուրդ է տալիս հյուրին ջերմորեն դիմավորել, ներս հրավիրելուց հետո առաջին հերթին նրան տեղ տալ տանը վառվող կրակի մոտ, ապա հոգալ ուտելիքով հյուրասիրելու և տաք հագուստ տալու մասին:մասին։ Խրատների մի մասը վերաբերում է տանտիրոջը, մի մասը՝ հյուրին:հյուրին։ Հյուրընկալվողներին բարձրյալ Օդինը խորհուրդ է տալիս շատախոսությամբ չզբաղվել, գարեջուր չափից ավելի չխմել:չխմել։ Չի կարելի նաև մեկի տանը երկար հյուրընկալվել, քանի որ այդպիսով նա կդառնա անցանկալի ու աներես կհամարվի:կհամարվի։
84-րդ տնից խրատները փոխում են իրենց բնույթը, և հիմնականում խոսվում է կանանց հանդեպ սիրո մասին:մասին։ Նա հայտնում է, որ չի կարելի տեղի տալ կանանց գայթակղություններին, այլ պետք է միշտ սթափ և զգոն լինել:լինել։ Սակայն անաղարտ սիրո մաքուր զգացմունքը գովելի է գերագույն աստծո համար, և նա արգելում է որևէ մեկին մեղադրել՝ սիրելու համար, քանի որ «խելոքն էլ է հանգրվանում սիրո խճճված ոստայնում, և իմաստունն էլ է խենթանում, անմիտ մանչուկի վերածվում անհագ սիրո հզոր գրկում»:։
138-145-րդ տներում գովերգվում է իմաստնությունը և նրան ձգտելը:ձգտելը։ Իր օրինակով Օդինը պատմում է, թե ինչպես է հանուն իմաստնության ինքը՝ գերագույն աստվածը ինքնազոհողության գնացել և ինչպիսի դժվարություններ ու զրկանքներ է կրել. Իգդրասիլ անունով հացենին համարվում էր տիեզերական ծառը, որի ճյուղերին գտնվում էին աստվածների, մարդկանց ու մյուս էակների բնակավայրերը՝ աշխարհները:աշխարհները։ Իսկ արմատներում էր Հել անդրաշխարհը:անդրաշխարհը։ Եվ ահա, Օդինը ժամանակին իրեն գամել էր այդ ծառի վրա, որպեսզի արմատներում պահվող իմաստնության աղբյուրից ստանար խորհրդավոր ռուների (ծածկագրերի) գաղտնիքը:գաղտնիքը։ Հանուն իմաստնության [[Օդին (դիցաբանություն)|Օդինը]] զոհաբերում է նաև իր մեկ աչքը:աչքը։
== Աղբյուրներ ==
* Ավագ Էդդա, Անտարես հրատարակչություն, Երևան 2018 թ.: Թարգմանիչ՝ Հակոբ Սարգսյան:Սարգսյան։
{{Արտաքին հղումներ}}
{{Կատեգորիա չկա}}
|
