«Արամեական գիր»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
չ Colon֊ը (:, U+003A) փոխարինում եմ հայերեն վերջակետով (։, U+0589)
Տող 19.
Արամյան մատենագրության տարածումը պայմանավորված էր այն փաստով, որ Արամյան լեզուն և մատենագրությունը Մ.թ.ա. 8-րդ դարի վերջերից Մերձավոր Արևելքում լինելով հաղորդակցման և նամակագրության միջոց , [[Աքեմենյաններ]]ի տերության կողմից նոր տարածքների և ժողովուրդների նվաճման հետևանքով ստացավ [[Աքեմենյան պետություն|Պարսկական կայսրության]] դիվանագիտական լեզվի և մատենագրության կարգավիճակ։
 
Արամյան լեզվական միջավայրում շարունակում էին գոյատևել նաև տարբեր պաշտամունքներ:պաշտամունքներ։ Օրինակ մինչև հիմա գոյություն ունեցող [[Մանդեյներ]]ի (Կրոնական աղանդ ժամանակակից Իրանում և Իրաքում, մի քանի հարյուր մանդեյներ ապրում են նաև ԱՄՆ-ում և Ավստրալիայում) մոտ պահպանվել են սուրբ գրքեր՝ գրված արամերեն լեզվի մանդեյերեն բարբառով։ Այդ բարբառը օգտագործում են նաև որպես ժամերգության լեզու, իսկ նրա ավելի ժամանակակից ձևը, ըստ որոշ տվյալենրի, ամենօրյա հաղորդակցման մեջ Իրանում գործածում է մոտ հազար մարդ, իրանյան մանդեյների որոշ մասը խոսում է Ֆարսի լեզվով ({{lang-ru|}}фарси), իսկ իրաքյանները՝ արաբերեն։
 
7-րդ դարում արաբական զավթումներից և խալիֆայության ստեղծումից հետո սիրիա-արամեական բարբառները դուրս մղվեցին գործածությունից և փոխարինվեցին արաբերենով։ Այդ գործընթացն ունեցավ տևական ընթացք և ավարտվեց մոտավորապես 15-րդ դարի վերջերին։ Արամերեն լեզվի հետնորդներ, բացի ասորական և մանդեյական բարբառներից, այսօր համարվում են Սիրիայի մի քանի գյուղերի (տես [[Մաալուլա]], [[Սայդնայա]], որտեղ ապրում են մի քանի հազար մարդ, որոնց մեծամասնությունը քրիստոնյա է) խոսակցական ձևերը։