«Աուսկուլտացիա»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
No edit summary |
|||
Տող 4.
Աուսկուլտացիան հմտություն է, որը պահանջում է բավարար կլինիկական փորձառություն և լավ ունկնդրելու կարողություն։ Անասնաբուժության մեջ գործիքային ունկնդրման մեթոդն առաջին անգամ (1901) կիրառել է հունգարացի գիտնական Ի․ Սարեկը։ Ասուկուլտացին լինում է ուղղակի (ականջի անմիջական հպումով), անուղղակի (գործիքներով՝ ստեթոսկոպ, ֆոնենդոսկոպ)։ Թոքերի հիվանդությունների ժամանակ ասուկուլտացիայի օգնությամբ հայտնաբերվում են շնչառական բնորոշ աղմուկներ, զանազան խզզոցներ։ Սրտի տոների փոփոխությունները և աղմուկները լսելով դատում են սրտի գուծունեության խանգարումների մասին։ Զարկերակի աշխատանքը լսում են արյան ճնշումը չափելիս։ Որովայնի ասուկուլտացիայով հաստատում են ստամոքսի կամ աղիքների գալարակծկանքի փոփոխությունները, հղիների մոտ՝ պտղի սրտի բաբախը։
{{ՀՍՀ|հատոր=2|էջ=160}}
[[Կատեգորիա:Բժշկություն]]
[[Կատեգորիա:Բժշկական ախտորոշում]]
| |||