«Մկրտիչ Փալանջյան»–ի խմբագրումների տարբերություն

'''Մկրտիչ Գալուստի Փալանջյան''' (1879-1967)։ Գյումրիում[[Գյումրի]]<nowiki/>ում (այն ժամանակ՝ Ալեքսանդրապոլ) հաստատվել է 1918 թվականից [[Թուրքեր|թուրքերի]] կողմից սկսված հայահալած քաղաքականության պատճառով։ Մկրտիչ Փալանջյանը Ալեքսանդրապոլ է եկել [[Կարս|Կարսից]], որտեղ նա զբաղվել է լուսանկարչությամբ, նույն գործով նա զբաղվել է Սարիղամիշում։[[Սարիղամիշ|Սարիղամիշում]]։ Լինելով Կարսի մեծահարուստներից՝ նա Ալեքսանդրապոլ է հասել դատարկաձեռն ու այստեղ շարունակել լուսանկարչության գործունեությունը։ Նրա տունը եղել է հավաքատեղի ժամանակի մտավորականների և արվեստագետների համար։ Նա սերտ կապերի մեջ է եղել [[Ավետիք ԻսահակյանիԻսահակյան]]<nowiki/>ի, [[Հովհաննես ՇիրազիՇիրազ]]<nowiki/>ի , [[Հրաչյա ՌուխկյանիՌուխկյան]]<nowiki/>ի, [[Վարդան ԱճեմյանիԱճեմյան]]<nowiki/>ի և այլ մեծերի հետ։

Մ. Փալանջյանը մասնակցել է Նեապոլում երկու ցուցահանդեսների ու շահել երկու մեդալներ։ Որդին՝ Ռաֆայել Մկրտիչի Փալանջյանը, դրանք նվիրատվության փաստաթղթով նվիրել է Ձիթողցոնց տուն-թանգարանին: Գերմանիայում տպագրվել են բացիկներ, նամականիշներ, սակայն դրանք չեն պահպանվել։ Մ. Փալանջյանը պատրաստել է լուսանկարիչներ, սովորեցրել լուսանկարչության գաղտնիքները։ Նա է կրթել քաղաքի գրեթե բոլոր լուսանկարիչներին, իր ազգականներին ու մերձավորներին։ Աշակերտելով իր մոտ՝ առանձին լուսանկարչատներ են բացել քրոջ որդիները՝ Արամ, Վազգեն Նուլչաջյանները, աներորդիները՝ Արշալույս և Հարություն Վահրադյանները և ուրիշներ։ Այսպես ճյուղավորված տոհմածառի պես տարածվել է լուսանկարչության արվեստը՝ ընդգրկել ողջ Գյումրին։