«Սառցադաշտաբանություն»–ի խմբագրումների տարբերություն

([[1957]]—[[1959]]) տարիներում և Միջազգային ջրաբանական տասնամյակում ([[1965]]—[[1975]]) կատարված ուսումնասիրությունները։ Սառցադաշտաբանության ասպարեզում մեծ ներդրում ունեն սովետական գիտնականները (Վ․ Ն․ Բոգոսլովսկի, Ս․ Վ․ Վյալով, Պ․ Ա․ Շումսկի, Գ․ Ա․ Ավսյուկ, Մ․ Վ․ Տրոնով, Կ․ Կ․ Մարկով, Մ․ Վ․ Կալեսնիկ, Լ․ Ա․ Վարդանյանց, Գ․ Կ․ Տուշինսկի և ուրիշներ)։ Նրանք մշակել են [[սառցադաշտեր]]ի պլաստիկ և մածուցիկապլաստիկ շարժման տեսությունները, [[սառցադաշտեր]]ի տարածման, սառցապատման փուլերի, դասակարգման և այլ խնդիրներ։ Վերջին տասնամյակներում մեծացել է [[սառցադաշտեր]]ում պարփակված քաղցրահամ ջրի օգտագործման հնարավորությունների ուսումնասիրությունը, փորձեր են կատարվում այսբերգները տեղափոխելու, լեռնային սառցադաշտերի աբլյացիան ([[զանգված]]ի նվազումը) կարգավորելու ուղղությամբ։

{{ՀՍՀ|հատոր=10|էջ=190}}