«Լադո Ասաթիանի»–ի խմբագրումների տարբերություն

Ասաթիանիի պապը՝ Գուջուն, եղել է [[Լեչխում]] պատմական երկրամասի Բարդնալա գյուղի բնակիչ և ենթարկվել է [[Կուլակաթափություն|կուլակաթափության]]: Այդ դեպքից հետո Մելիքսեդեկների ընտանիքը տեղափոխվում է [[Քութայիս]]ի, որտեղ Լադոն ավարտում է 7-ամյա դպրոցը և սկսում ուսումը գյուղատնտեսական տեխնիկումում: Ասաթիանին հետագայում կարողանում է վերադառնալ հայրական գյուղ և կնոջ հետ դասավանդել տեղի դպրոցում: Սակայն 1937 թվականին նրա կինը իշխանությունների կողմից հալածանքի է ենթարկվում:

Այնուհետև Ասաթիանին շարունակելով ուսումը՝ 1938 թվականին ավարտում է [[Ակակի Ծերեթելիի անվան պետական համալսարան|Քութայիսի մանկավարժական համալսարանը]] և նույն թվականին տեղափոխվում [[Թիֆլիս]]: Թղթակցել է «Մեր սերունդը» և «Պատանի լենինական» թերթերին, աշխատել է որպես խմբագիր:

Մահացել է [[տուբերկուլոզ]]ից, որով հիվանդ էր 1939 թվականից սկսած: 1968 թվականին նրա աճյունը վերահուղարկավորվել է: Այժմ ամփոփված է [[Դիդուբեի պանթեոն]]ում:

Ասաթիանիի առաջին բանաստեղծությունը՝ «Փետրվարյան առավոտն», տպագրվել է «Ստալինելի» թերթում 1936 թվականի փետրվարի 25-ին: 1941 թվականին լույս է տեսնում «Տաղեր» գիրքը: Նրա հեղինակած «Ասպինձա», «Բասիանիի ճակատամարտ», «Կոլխիդա» պոեմները տեսանելի հետք են թողել վրացական գրականության ոլորտում: