«Արճուճի ճակատամարտ»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
No edit summary
Տող 33.
Այս ապստմաբության ժամանակ հայ զորավարները կիրառում էին միջնադարի անկանոն ռազմարվեստի համակարգում կիրառվող հնարքները:
 
{{քավածքքաղվածք|Հայկական ուժերի անակնկալներից խուսափելու համար արաբ զորավարը դիտակետեր էր տեղադրել շրջակա բլուրների վրա: Այս հնարքով Աշոտ Արծրունին զրկում էր հակառակորդին անսպասելի մոտենալու և գրոհելու հնարավորությունից: Իր զորամասի կորուստները նվազագույնի հասցնելու և հակառակորդի նկատմամբ վճռական հաղթանակ տանելու համար հայ իշխանը պետք է նաև այլ միջոցների դիմեր:|Թովմա Արծրունի, Պատմություն Արծրունյաց տան, Դպր. Բ, գլ. Զ}}
 
Աշոտ իշխանը որոշում էմի խումբ հայ նախարարների զորամասերը բաժանել երեք մասի, որոնք մարտադաշտին մոտենալու և հակառակորդի վրա գրոհելու համար ինքնուրույն երթուղիներ են ստանում։ Աշոտի Արծրունին ընդհանուր հրամանատարությունից զատ վերցրել էր նաև զորասյուներից մեկի հրամանատարությունը։