«Մուսասիր»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
չNo edit summary
Տող 2.
|անուն = Մուսասիր
|Պատկեր = Musasiri tajar.jpg
|նկարագիր = [[Խալդիի տաճարը Մուսասիրում|Խալդի]] աստծուն նվիրված տաճարը]] Մուսասիրում (վերակազմություն)
|Գտնվում է = [[Վանի թագավորություն]]
|Կառուցվել է = Մ[[մ.թ.ա. II2-րդ հազարամյակ]]
|Շինության ձևը = ամրոց-բերդաքաղաք
|Կառուցել է = Հայտնի չէ
Տող 11.
}}
 
'''Մուսասիր''' ('''Արդինի''', '''Մուծածիր'', ''Արդա աստծո քաղաք'', ''Մուզասիր''), հայկական{{փաստ}} քաղաք պետություն[[Հնագույն Հայաստան]]ում, [[Վանի թագավորություն]]ում, տեղակայված էր [[Մեծ Զավ (գետ)|Մեծ Զաբ]] գետի ափին, [[Վանա լիճ|Վանա լճի]] հարավարևելյանհարավ-արևելյան մասում։ Ավերվել է մ.թ.ա. 714 թվականին Ասորիքի արքամասում, [[ՍարգոնՄուսասիր II(երկրամաս)|Մուսասիր]] հրամանով։երկրամասում<ref>{{Գիրք:ՏԲ3|901}}</ref>։
 
== Տեղադրություն ==
Եղել է կարևոր կրոնական կենտրոն, այստեղ է գտնվել [[Վանի թագավորություն|Վանի թագավորության]] [[Խալդի]] աստծո [[Խալդիի տաճարը Մուսասիրում|գլխավոր տաճարը]], որը ուխտատեղի է եղել հայերի և ասորիների համար<ref>Գիրք։Меликишвили: Урартские клинообразные надписи</ref>։ Բերդաքաղաքի գտնվելու հստակ վայրը չի որոշվել, սակայն ներկայում գիտնականները կարծում են, որ Մուսասիրը գտնվել է իրանական Մուջեսիր գյուղի մոտ, Ռևանդուզ ավանից 18 կիլոմետր դեպի հյուսիս<ref>[http://www.payvand.com/news/06/dec/1274.html Another Cuneiform Brick Inscription Found in Rabat Tepe]{{ref-en}}</ref>։
Ոմանք նույնացրել են հայկական [[Մուշ]] քաղաքի հետ, իսկ ոմանք էլ տեղադրում են [[Իրաք]]ի հյուսիս-արևմտյան մասում, քրդական Մուջաջիր (Մուջեսիր) գյուղի շրջակայքում<ref>{{Գիրք:ՏԲ3|901}}</ref>, Ռևանդուզ ավանից 18 կիլոմետր դեպի հյուսիս<ref>[http://www.payvand.com/news/06/dec/1274.html Another Cuneiform Brick Inscription Found in Rabat Tepe]{{ref-en}}</ref>։
 
Ըստ մեկ այլ վարկածի՝ Հալդյան կամ Հայկյան գլխավոր սրբատեղի Մուսասիրի տաճարը գտնվել է պատմական [[Մոկք|Մոկաց աշխարհի]] [[Մոկք- Առանձնակ]] (Մուսասիր-Արդինի) գավառի՝ [[Առնոս (լեռնագագաթ)|Առնոս]] (Ալուռիաս) լեռան մոտ:
 
== Հիշատակություն ==
== Ծանոթագրություններ ==
Առաջին անգամ հիշատակվել է [[մ.թ.ա. 879]] թվականին, [[Ասորեստան]]ի թագավոր [[Աշուրնասիրպալ II|Աշուրնասիրպալ Բ-ի]] (մ․թ․ա․ 883-859) [[Նեմրութ լեռ]]ան տարածքում թողած սեպագիր արձանագրությունում<ref>{{Գիրք:ՏԲ3|901}}</ref>։
 
== Նշանակությունը ==
Մուսասիրը եղել է Վանի թագավորության կրոնական գլխավոր կենտրոնը, որտեղ կառուցվել էր [[Խալդիի տաճարը Մուսասիրում|Խալդի աստծո]] և նրա կնոջ՝ [[Արուբաինի|Բագբարտուի]] տաճարները<ref>{{Գիրք:ՏԲ3|901}}</ref>, որը ուխտատեղի է եղել [[հայեր]]ի և [[ասորիներ]]ի համար<ref>Գիրք։Меликишвили: Урартские клинообразные надписи</ref>։
 
== Կործանում ==
[[Պատկեր:State of Urartu combined map.jpg|ձախից|մինի|[[Վանի թագավորություն]]ը]]
Մուսասիրը, ինչպես նաև Մուսասիր երկրամասը Վանի թագավորությունից անջատվել ու գրավվել, ապա ավերվել է Ասորեստանի թագավոր [[Սարգոն II|Սարգոն Բ-ի]] կողմից [[մ.թ.ա. 714]] թվականին<ref>{{Գիրք:ՏԲ3|901}}</ref>։
 
Հայոց արևելյան՝ Մանայի և հարավային՝ Կորդուքի կողմնակալ իշխանությունների դիմադրությունը կոտրելուց հետո Սարգոն II-ը անարգելք՝ Մեծ Զավ գետի Աղբակ վտակի հունով մտնում է Հայոց միջնաշխարհի հարավարևելյան Վասպուրականի տարածքը և Մեծ Աղբակ գավառից առաջ շարժվելով, գրավում Կուղխանովիտ (Կադուլանիա կամ Կալանիա) գավառի Կուղխան բերդը ու շրջակայքը ենթարկում ավարի, որից հետո Խոշաբ գետի հունով իջնում Վանա լճի հարավային ափամերձ տարածքները և ավերում Ռշտունիք և Երեիարք (Ուայավ կամ Ուայաիս) գավառները: Հայոց միջնատարածքի հարավարևելյան տարածքները թալանելուց հետո Սարգոն II-ը մոտիկանում է Հայոց հարավարևմտյան (Աղձնիք) կողմնակալ  իշխանությանը, որի գահերեց իշխան Հանզուն (հավանաբար հայկական տարբերակով՝ Ընձաք) երկիրն ավերումից փրկելու համար նրան հայտնում է իր հպատակությունը և հարկեր տալիս: Չբավարարվելով եղած ավարով Սարգոն II-ը իր զենքն ուղղում է անպաշտպան մնացած Մոկաց աշխարհի Մոկք-Առանձնակ (Մուծածիր-Արդիշի կամ Մուսասիր-Արդինի) գավառում գտնվող Հայոց գլխավոր սրբատեղի Մուսասիրի տաճարին: Տեղեկանալով Ասորական արքայի դեպի Մուսասիր արշավելու մասին՝ Մուսասիրի գլխավոր քուրմ ՈՒրզանան (հավանաբար՝ Ազարիա), իր քրմերի հետ բարձրանում և պատսպարվում է Առնոս (Ալլուրիա) լեռան ծերպերում, որից հետո Հայոց գլխավոր տաճարը ենթարկվում է բարբարոս Ասորական զինվորների վայրագ թալանին ու գերևարմանը: Լսելով Մուսասիրի համայնադից տաճարի կործանման ու վիթխարի հարստությունների կողոպտման մասին՝ ՈՒրշա Ա-ն (հավանաբար Հայոց մոտ տարածված Առուշան անվան հին ձևն է) ինքնասպան է լինում:
 
== Ծանոթագրություններ ==
{{ծանցանկ}}
 
== Աղբյուրներ ==
* Հովսեփ վարդապետ Սանտալճյան «Les inscriptions Cuneiformes Urartiques», -Հովսեփ վարդապետ Սանտալճյան, Venise, 1900, L-506 p.p.
* Լեո «Երկերի ժողովածու», -Լեո, 1967թ., հատոր 1-ին, 232 էջ -  /Ասուր տեր իմ քաջալերեց, իմ մեկ պատերազմիկ կառքովս և 1000 ձիավորներովս և ոտնավորներովս Սիակ, Արդիշի և ՈՒլաիավ Ալլուրիայի դժվարին լեռները կտրեցի անցա ճամփա գտնված տեղվանք ձիու վրա հեծած, իսկ դժվարին տեղերն հետիոտս քալեցի: Մուձաձիրացի  ՈՒրզանա իմ արշավանացս հառաջանալը լսեց, թռչնո պես փախավ, դժվարին լերան մը վրա (հավանաբար՝ Ալլուրիա) ելավ:/
* ՀՍՍՀ ԳԱ «Հայկական Սովետական Հանրագիտարան» -1987թ., հոդ. «Սարգոն II» - /Մ.թ.ա. 714-ին Սարգոն II-ը մտել է Մանա, ապա ՈՒրմիա լճի հս-արլ (ըստ Սարգոն II-ի արձ. վերլուծության՝ ՈՒրմիա լճի արևմտյան ափի հար-արմ ուղղությամբ տարբերակն առավել հավանական է) ներխուժել ՈՒրարտուի կենտր. Շրջանները, գրավել և ավերել մի շարք քաղաքներ: Ասորեստան վերադառնալու ժամանակ անսպասելի հարձակվել է Մուսասիրի վրա, գրավել և թալանել է այն/
* «Հաբեթի սերունդները» - 2002թ., գլուխ՝ «Գիրք հին թագավորաց», բաժին՝ «Արամյանների թագավորություն»
== Ծանոթագրություններ ==
{{ծանցանկ}}
{{Ուրարտու}}
{{Անավարտ}}
 
{{Ուրարտու}}
[[Կատեգորիա:Վանի թագավորության քաղաքներ]]
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/wiki/Մուսասիր» էջից