«Բանգալոր»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
չ Ռոբոտ․ Տեքստի ավտոմատ փոխարինում (- , +,, -, +, , - + ) |
չNo edit summary |
||
Տող 70.
'''Բանդալոր''' նաև '''Բանդալուրու''' ({{lang-kn|ಬೆಂಗಳೂರು}}: [[: kn: ಬೆಂಗಳೂರು|ಬೆಂಗಳೂರು]], {{Audio-IPA|Bengaluru-Kannada-Pronunciation.ogg|['beŋgəɭuːru]}}, [[Անգլերեն|անգլ]]: {{Audio-IPA|Hi-Bangalore.ogg|[ˈbæŋgəloːɾ]}})՝ հսկայական վարչական կենտրոն [[Հնդկաստան]]ի հարավում: Տեղակայված է [[Դեկանի սարահարթ]]ում ՝ հարավային [[Կարնատակա]] նահանգում, որի մայրաքաղաքն էլ այն համարվում է: Բնակչության թվով 3-րդն է, տարածքով 1-ին բնակավայրը և մեծությամբ 5-րդ [[ագլոմերացիա]]ն:
Սա [[Ասիա]]յի ամենադինամիկ զարգացող քաղաքներից մեկն է և [[Հնդկաստան]]ի խոշորագույն գիտական և
Քաղաքի հիմնադիրը համարվում է տեղի [[վասալ]]ը և [[Ելահանկա]] շրջանի (այսօր Բանդալորի արվարձան) ղեկավարը՝Կեմպե Գոուդա I-ը: Նրանք, 1537 թվականին այս վայրում կառուցելով կավե ամրոց, այն հայտարարեցին Վիջայնագար կայսրության շրջան: Նրա ժառանգորդը՝Կեմպե Գոուդա II-ը, շրջանի սահմանները նշելով, հարևան գյուղերի կողքով անց կացնելով 4 պաշտպանական ամրոցներ, նշել է իր տարածքը: Մեծանալով բրիտանական իշխանության ժամանակ՝քաղաքը հայտնի է դարձել աշխարհին՝լինելով [[Հնդկաստան]]ի գաղութային վարչության կենտրոն: Քաղաքի զարգացմանը նպաստել է 1806 թվականի բրիտանական շինանարարությունը, ովքեր փորձելով այստեղ կառուցել ռազմական քաղաք, դեպի քաղաք գրավեցին շատ էմիգրանտների ուշադրությունը: 1947 թվականին Հնդկաստանի անկախության վերականգնումից հետո պետության մեջ ձևվավորվեց մի նահան Մայրուս անունով, իսկ Բանգալորը հռչակվեց նրա մայրաքաղաքը: 1973 թվականին Մայրուսը վերանվանվեց Կարնատակի: Այսօր այն արագ աճող քաղաք է բարձրագույն ուսումնական հաստատություններով և գիտահետազոտական ինստիտուտներով: Բանդալորը գրագիտության մակարդակով Հնդկաստանում զբաղեցնում է երկրորդ տեղը:
|