«ՀՀ աշխատանքային օրենսգիրք»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
No edit summary |
|||
Տող 23.
Այս սկզբունքը կայանում է նրանով, որ յուրաքանչյուր [[Իրավաբանական անձ|իրավաբանական]] կամ [[ֆիզիկական անձ]] իրավունք ունի ընտրել իր իսկ նախընտրելի աշխատանքը՝ իր [[Մասնագիտական կողմնորոշում|մասնագիտացման և որակավորման սահմաններում]], ինչպես նաև պաշտպանելու իր [[աշխատանքային ազատություն]]ը:
Հայաստանի Հանրապետության Աշխատանքային օրենսգիրքը սահմանում է, որ ցանկացած բնույթի աշխատանքում և աշխատանքային պայմաններում արգելվում է աշխատողների կամ գործատուի նկատմամբ կիրառվող
Ամենից կարևոր է աշխատանքային հարաբերությունների կողմերի իրավահավասարությունը` անկախ նրանց [[սեռ]]ից, [[ռասա]]յից, [[ազգություն]]ից, [[Լեզու|լեզվից]], [[ծագում]]ից, [[քաղաքացիություն]]ից, [[Սոցիալական ապահովություն|սոցիալական դրությունից]], [[դավանանք]]ից, [[Ամուսնություն|ամուսնական վիճակից]] և [[Ընտանիք|ընտանեկան դրությունից]], [[Տարիքային հետընթաց|տարիքից]], [[համոզմունքներ]]ից կամ [[տեսակետ]]ներից, [[կուսակցություն]]ներին, արհեստակցական միություններին կամ հասարակական կազմակերպություններին անդամակցելուց, աշխատողի գործնական հատկանիշների հետ չկապված այլ հանգամանքներից:
Գործատուների և աշխատողների` աշխատանքային իրավունքների և շահերի պաշտպանության համար ազատորեն միավորվելու իրավունքի ապահովումը (ներառյալ` արհեստակցական և գործատուների միություններ ստեղծելու կամ դրանց անդամագրվելու իրավունքը) ևս կարևոր է: Երկու կողմերից որևէ մեկի կողմից այս կետի խախտումը կարող է հանգեցնել [[Ֆինանսների կառավարում|ֆինանսական]] կամ [[կարգապահական տույժ]]ի:
ՀՀ Աշխատանքային սահմանադրության դրույթներից են նաև այն, որ գործատուն և աշխատողը պետք է ապահովի աշխատանքային հարաբերությունների կայունությունը, կոլեկտիվ բանակցությունների ազատությունը, [[Աշխատանքային պայմանագիր|կոլեկտիվ և աշխատանքային պայմանագրերի]] կողմերի պատասխանատվությունը` ըստ իրենց պարտականությունների:
=== Կիրառման ոլորտներ ===
{{ՀՀ օրենսգրքեր}}
Ըստ
Հիմնվելով [[Հայաստանի արդարադատության նախարարություն|ՀՀ Արդարադատության նախարարության]] թիվ 3 որոշման վրա, ՀՀ աշխատանքային օրենսգիրքը սահմանում է սույն օրենսդրության կիրառման ոլորտները և նպատակները:
Տող 96 ⟶ 97՝
== Օրենսդրության կիրառում և նորմերի մեկնաբանման սկզբունքներ ==
Եթե աշխատանքային հարաբերություններն ուղղակիորեն կարգավորված չեն օրենքով, ապա նման հարաբերությունների նկատմամբ, եթե դա չի հակասում դրանց էությանը, կիրառվում են համանման հարաբերություններ կարգավորող աշխատանքային օրենսդրության նորմերը, որը
Օրենքի անալոգիայի կիրառման անհնարինության դեպքում կողմերի իրավունքները և պարտականությունները որոշվում են` ելնելով աշխատանքային օրենսդրության սկզբունքներից, որը կոչվում է ''[[իրավունքի անալոգիա]]'':
| |||