«Վիկտոր Վասնեցով»–ի խմբագրումների տարբերություն

[[1870]]-ական թվականներին հանդես է եկել ժանրային նկարներով («Բնակարանից բնակարան», [[1876]], Տրետյակովյան պատկերասրահ, [[Մոսկվա]])։ [[1880]]-ական թվականներին ստեղծել է ազգային պատմության, ռուս, բիլինաների և ժողովրդական հեքիաթների թեմաներով խորապես հայրենասիրական գործեր՝ գրեթե ամբողջովին դրանց նվիրելով իր հետագա ստեղծագործությունը․ «Պոլովցիների դեմ [[Իգոր Սվյատոսլավիչ]]իՍվյատոսլավիչի մղած մեծ ճակատամարտից հետո» [[1880]], «ԱլյռնուշկաԱլյոնուշկա» [[1881]], Վ․ Մ․ Վասնեցով․ «Դյուցազուններ» [[1881]]-[[1998]], Տրետյակովյան պատկերասրահ, [[Մոսկվա]]) «իվանցարևիչը գորշ գայլի վրա» [[1889]], «Դյուցազուններ» [[1881]]-[[1898]], «Իվան Վասիլևիչ Ահեղ արքան» ([[1897]], բոլորը՝ Տրետյակովյան պատկերասրահում)։ ժողովրդական, բանաստեղծական ոգով են ներթափանցված Ա․ Օսարովսկու «Չյունանուշիկը» հեքիաթպիեսի (բեմական Ս․ Ի․ Մամոնտովի տնային թատրոնում, [[1882]]) և Ռիմսկի-Կորսակովի նույնանուն օպերայի (բեմական [[Մոսկվա]]յում, Մամոնտովի մասնավոր օպերայում, [[1886]] թվականին) զգեստների և բեմանկարների էսքիզները։ [[1883]]-[[1985]] թվականներին Պատմության թանգարանի (Մոսկվա) համար ստեղծել է «Քարի դար» մոնումենտալ պաննոն, [[1885]]-[[1996]] թվականներին՝ [[Կիև]]ի Վլադիմիրյան տաճարի որմնանկարների մեծ մասը։ Մի շարք դիմանկարների («Ա․ Մ․ Վասնեցով», [[1878]], «Իվան Պետրով», [[1883]], երկուսն էլ՝ Տրետյակովյան պատկերասրահում), նկարազարդումների հեղինակ է։ Վասնեցեվի գծանկարներով են կառուցվել եկեղեցի և հեքիաթային՝ «Հավի ոտներով խրճիթը» Աբրամցևոյում ([[Մոսկվա]]յի մոտ, [[1883]]), Տրետյակովյան պատկերասրահի ճակատը [[1902]]։ Խորհրդային տարիներին Վասնեցովը շարունակել է ստեղծագործել ժողովրդական հեքիաթային թեմաներով («Անմահ Կաշչեյը», [[1917]]-[[1926]], [[Վիկտոր Միխայլովիչ Վասնեցով]]ի տուն- թանգարան, [[Մոսկվա]])։