«Ներսիսյան դպրոց (Թիֆլիս)»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
լուսանկար
չ →‎Պատմությունը: clean up, փոխարինվեց: : → ։, ` → ՝ (5), → oգտվելով ԱՎԲ
Տող 20.
 
== Պատմությունը ==
Դպրոցը հիմնվել է [[1824]]-ին`ին՝ [[Ներսես Աշտարակեցի|Ներսես Աշտարակեցու]] եռանդուն ջանքերով ։ Շինության նախագծի հեղինակը պետերբուրգցի ճարտարապետ [[Լիմկուր]]ն է , իսկ կառուցման ծախսերը հոգացել է հայ մեծահարուստ [[Ալեքսանդր Մանթաշյանց]]ը :Առաջին։Առաջին տեսուչն է եղել հայ ականավոր գրող և մանկավարժ [[Հարություն Ալամդարյան]]ը։
 
Անդրկովկասում հայկական առաջին միջնակարգ դպրոցը, որը գործել է մեկ ամբողջ դար, հիմնվել է Թիֆլիսում`Թիֆլիսում՝ 1824թ. Վրաստանի հայոց թեմի առաջնորդ Ներսես Աշտարակեցու նախաձեռնությամբ ու ջանքերով և հետագայում իր հիմնադրի անունով էլ կոչվել է Ներսիսյան դպրոց։
 
Ներսիսյան դպրոցը հանդիսացել է հայկական մշակույթի փայլուն օջախներից մեկը և շատ կարևոր դեր է կատարել հայ իրականության բոլոր ասպարեզներում։ Դպրոցի առաջին տեսուչն է եղել հայ նոր գրականության ռահվիրաներից մեկը`մեկը՝ բանաստեղծ Հարություն Ալամդարյանը։ Նրա առաջին շրջանավարտներն են եղել հայ նոր գրականության հիմնադիր, մեծ լուսավորիչ Խաչատուր Աբովյանը, «Հյուսիսափայլ»-ի խմբագիր-հրատարակիչ, հրապարակախոս Ստեփանոս Նազարյանը, հայ նոր թատրոնի ջատագովներից մեկը`մեկը՝ Գալուստ Շերմազանյանը և ուրիշներ։
 
Ներսիսյան դպրոցում են սովորել նշանավոր հայ գրող Պերճ Պռոշյանը, գրող ու մանկավարժ Ղազարոս Աղայանը, հանճարեղ բանաստեղծ Հովհաննես Թումանյանը, ականավոր գրող Դերենիկ Դեմիրճյանը, հայտնի ազգագրագետ Երվանդ Լալայանը և հայ մշակույթի շատ ու շատ այլ ականավոր գործիչներ։
Տող 32.
Իր գոյության հարյուր տարվա (1824-1924) ընթացքում Ներսիսյան դպրոցը հայ ժողովրդին տվել է գրականության ու արվեստի, մանկավարժության ու գիտության, գյուղատնտեսության ու արդյունաբերության, առողջապահության ու կուլտուրայի շուրջ 2000 անխոնջ մշակներ, որոնք գերազանցապես գործել են հայկական անդաստանում։
 
Ներսիսյան դպրոցում են սովորել հերոս զորավար Գայը`Գայը՝ Հայ Բժշկյանը, հրետանու գեներալ-մայոր Հովհաննես Օվանօղլյանը և ուրիշներ։
 
Ներսիսյան դպրոցի ուսուցիչները բացառիկ մեծ դեր են կատարել ինչպես դպրոցի, այնպես էլ հայ մշակույթի ու գիտության զարգացման, հայ առաջադեմ հասարակական մտքի ձևավորման գործում։