«Արուս Ասրյան»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
չ Ռոբոտ․ Տեքստի ավտոմատ փոխարինում (-` +՝) |
|||
Տող 4.
| նկարագիր =
| Բնագիր ԱԱՀ = Արուս Ասրյան Հարությունի
|
| Ծնվել
| Ծնվելու
| Վախճանի
| Վախճանվել
| Քաղաքացիություն՝ =
| Հպատակություն՝ =
| Ազգություն՝ =
|
| Այլ անուն(ներ) =
| Մասնագիտություն =
Տող 21.
| Համատեղ ապրող(ներ) =
| Երեխա(ներ) = [[Ալեքսանդր Աճեմյան]]
| Պարգևներ և
| imdb_id = 1341819
| ԿինոՊոիսկ_id = 358573
Տող 37.
''«Թիֆլիսի [[Քրմոյան օրիորդաց վարժարան]]ում, գրել է նա,- ուր սովորում էի 1919 թ., հոբելյանական երեկո էր կազմակերպված ի պատիվ [[Հովհաննես Թումանյան|Հ.Թումանյանի]] գրական գործունեության 25-ամյակի։ Վարժարանի սաների ուժերով բեմադրվելու էր «Անուշ» օպերան։ Անուշի դերը հանձնարարված էր ինձ։ Երեկոյին ներկա էին Հովհաննես Թումանյանը և Արմեն Տիգրանյանը։ Ներկայացումից հետո ինձ մոտեցան նրանք, խրախուսեցին և ասացին, որ իմ տեղը թատրոնն է։ Վերջ։ Այդ երկու խոշոր արվեստագետների կարծիքը սրբություն էր ինձ համար և այդ կարծիքը մեկընդմիշտ որոշեց իմ կյանքի ուղին»։''
1922 թվականին, երբ դերասանուհին [[Օլգա Մայսուրյան]]ը դերասաններ էր ընտրում [[Մոսկվայի հայկական դրամատիկական ստուդիա]]յում սովորելու համար, Ասրյանը գերազանց քննություններ է հանձնում, բայց հրաժարվում է
1929 թվականին դերասանուհին հրավիրվում է նորաստեղծ [[Գյումրիի Վարդան Աճեմյանի անվան պետական դրամատիկական թատրոն]]ը։ Մի նոր շրջան է սկսվում Արուսի բեմական կյանքում, որը տևում է մեկ տասնամյակից ավելի։ Այստեղ [[Հակոբ Պարոնյան|Հ.Պարոնյանի]] Շողակաթն էր «Մեծապատիվ մուրացկաններում», որը դերասանուհուն հռչակ ու ճանաչում բերեց։ Այնուհետև [[Վարդան Աճեմյան|Վ.Աճեմյանը]] բեմադրություն պատրաստեց արևմտաեվրոպական դասական [[Կառլո Գոլդոնի|Կ.Գոլզոնիի]] «Հյուրանոցի տիրուհին» պիեսը։ Արուս Ասրյանը հանդես եկավ Միրանդոլինայի դերով, որն անզուգական էր, գունեղ ու հմայիչ իր ամբողջականության մեջ։
1940 թ. Արուս Ասրյանը հրավիրվում է [[Գաբրիել Սունդուկյանի անվան ակադեմիական թատրոն]]։ Այստեղ տաղանդավոր դերասանուհին ստեղծում է լավագույն կերպարներ, որոնց մեջ փայլում են հատկապես մայրերի և մամիկների կերպարները։ Մարգարետ («Բրոուդիի ամրոցը»), Հեղինե, («Գարնան անձրև»), Մարե («Հանրապետության նախագահ»), Նուբար («Աշխարհն, այո', շուռ է եկել»), Անուշ («Բաղդասար Աղբար») և վերջապես
Ասրյանի բեղմնավոր գործունեությունը պատկանում է հայ բեմին (մոտ 250 դեր)։ Սակայն դերասանուհին հմայիչ կերպարներ է ստեղծել նաև կինոյում։ 1940 թվականին «[[Հայֆիլմ]]» կինոստուդիան նկարահանում է «Քաջ Նազարը»։ Ֆիլմի ռեժիսոր [[Ամասիյ Մարտիրոսյան]]ը հրավիրում է շնորհալի դերասանուհուն ֆիլմում խաղալու Ուստիանի դերը։ Ասրյանի փայլուն կատարումով այսօր էլ «Քաջ Նազար» ֆիլմը դիտելիս հանդիսատեսը հմայլվում է Ուստիանով։ 1943 թ. [[Համո Բեկնազարյան]]ը նկարահանում է «[[Դավիթ Բեկ (ֆիլմ)|Դավիթ Բեկ]]ը» ֆիլմում կար մի էպիզոդիկ դեր, որի համար ռեժիսորը որոնումների մեջ էր։ Դա սևամորթ
Իր բեղմնավոր աշխատանքի, լուսավոր ու բարձր արվեստի համար, Ա.Ասրյանը պարգևատրվել է Աշխատանքային կարմիր դրոշի 2 շքանշանով և այլ մեդալներով։
|