«Գերիթ Ռիթվելդ»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
չ →‎Ծանոթագրություններ: հայերեն անվանում, փոխարինվեց: {{примечания} → {{Ծանցանկ} oգտվելով ԱՎԲ
չ Just edit a refference link for further information about wardrobe design.
Տող 6.
Մանկուց Ռիթվելդն աշխատել է իր հոր՝ ատաղձագործական արհեստանոցում։ 1904 թվականին նա դարձել է Ուտրեխտի ոսկերիչ Բեգերի գծագրիչը, որի համար աշխատել է ինը տարի։ Միաժամանակ նա հաճախել է երեկոյան դասընթացների՝ ճարտարապետ Կլաարհամերի ղեկավարությամբ։ 1917 թվականին Ռիթվելդը բացեց կահույքի իր արտադրամասը<ref name="bio">{{Cite web|url=http://www.gerrit-thomas-rietveld.de/e/index.shtml#|title=Биография на gerrit-thomas-rietveld.de|archiveurl=https://web.archive.org/web/20081017034744/http://www.gerrit-thomas-rietveld.de/e/index.shtml#|archivedate=2008-10-17|accessdate=2009-01-09|deadlink=yes}}</ref>։
 
Ռիթվելդի հայացքների վրա լրջորեն ազդել են [[Չարլզ Մակինթոշ (քիմիկոս)|Չարլզ Մակինթոշը]] և [[Ֆրենկ Լլոյդ Ռայթ]]ը<ref>[http://www.modernfurnitureclassics.com/index.php/main_page/designers/designer_id/12 Gerrit Rietveld 1888—1964] {{Webarchive|url=https://archive.today/20120905005708/http://www.modernfurnitureclassics.com/index.php/main_page/designers/designer_id/12#|date=2012-09-05}}, Modern [https://wardrobe.ae/ Wardrobe] Furniture Classics</ref>։ 1918 թվականին Ռիթվելդը ծանոթացավ Թեո վան Դոսբուրգինի, Պիետ Մոնդրիանինի և այլ երիտասարդ արվեստագետների հետ, որոնք հետագայում միասին հայտնի դարձան «Style» անունով ({{lang-nl|De Stijl}})։ Նրանց ոճը, որը կոչվում է նեոպալստիցիզմ, պարզվեց, որ շատ մոտ է Ռիթվելդի հայացքներւն։ Նրանք օգտագործում էին հորիզոնական և ուղղահայաց տարրերի ամենապարզ ձևավորումները և գույների ամենաքիչ գունապնակը՝ հիմնականում կարմիրը, կապույտը, դեղինը, սևը և սպիտակը<ref name="bio" />։ Նույն թվականին Ռիթվելդը ստեղծեց իր ամենահայտնի գործերից մեկը՝ կարմիր և կապույտ աթոռը։ Աթոռը ստեղծելու համար նա օգտագործել է ուղիղ տախտակներ և սալիկներ այնպես, որ եռաչափ առարկան տեսողականորեն տարրալուծվել է պարզ երկրաչափական մարմինների<ref name="sovint">{{cite web|url=http://www.sovinterior.ru/stat1.php?t=24&n=17|title=Конструктивизм (2 часть)|publisher=Современный интерьер|archiveurl=https://www.webcitation.org/6Hyhn43LV?url=http://www.sovinterior.ru/stat1.php?t=24|archivedate=2013-07-09|accessdate=2009-01-09|deadlink=yes}}</ref><ref>{{cite web|url=http://www.kommersant.ru/doc.aspx?DocsID=50865|title=Theatrum mundi|publisher=[[Коммерсантъ]]|archiveurl=https://web.archive.org/web/20160308081533/http://www.kommersant.ru/doc/50865|archivedate=2016-03-08|accessdate=2009-01-09|datepublished=1993-06-17|deadlink=no}}</ref> և երեք «հիմնական» գույներից երկուսի։ Ավելի ուշ աթոռը ցուցադրվեց [[Բաուհաուզ|Բաուհաուսի]] ցուցահանդեսում<ref name="bio" />։
 
Ռիտվելդի առաջին ճարտարապետական աշխատանքներից մեկը Ուտրեխտի բնակիչ Տրյուս Շրյոդեր-Շրյոդերի (Truus Schröder-Schräder) Առանձնատունն էր։ Տունը շարունակում է նեոպալստիցիզմ զարգացումը, ուղղանկյուն ձևեր, «ոճի» ստեղծագործությունների համար ավանդական պալիտրա (Սպիտակ և մոխրագույն պատեր և հիմնական գույներով պատրաստված ուղղահայաց գծեր)։ Վիլան կառուցվել է Վան Դուսբուրգի «պլաստիկ ճարտարապետության» 16-րդ կետին համապատասխան՝ այն եղել է «էլեմենտար, տնտեսական և ֆունկցիոնալ, ոչ մոնումենտալ և դինամիկ, տեսքով հակակուբիստական և գույնով հակադեկորատիվ»<ref name="sovint" />։ Բացի բաղնիքից և զուգարանից, երկրորդ հարկում բացակայում էին ներքին միջնապատերը, այդ հարկում տեղակայված էին երկու առանձին սենյակներ, իսկ երկրորդ հարկում ՝ երկու առանձին սենյակներ։ Ներքին հարդարանքը կատարվել է նույն գույներով, Ինչ արտաքին պատերը<ref name="nyt">{{cite web|url=https://query.nytimes.com/gst/fullpage.html?res=950DE3DB1E3DF935A3575BC0A96F948260&scp=1&sq=rietveld+schroder+house&st=nyt|title=Rietveld's Little House Looms Large|publisher=[[The New York Times]]|archiveurl=https://www.webcitation.org/68FSPXKfM?url=http://www.nytimes.com/1989/08/06/travel/rietveld-s-little-house-looms-large.html#|archivedate=2012-06-07|accessdate=2009-01-09|author=Joyce Volk|datepublished=1989-08-06|deadlink=no}}</ref>։ Շրյոդերի տունը կառուցվել է բնակելի տարածքում և զարմանալիորեն տարբերվում էր այն շրջապատող ստանդարտ բնակելի շենքերից և տներից։ Շրյոդերը բնակություն հաստատեց այդ տանը իր երեք երեխաների հետ (նա այրի էր) և այնտեղ ապրեց մինչև իր մահը՝ 1985 թվականը։ 2000 թվականից Շրյոդերի տունը գրանցվեց [[ՅՈՒՆԵՍԿՕ]]-ի Համաշխարհային ժառանգության օբյեկտների շարքում։