Սարկոֆագ (բառացի՝ միս խժռող, մի տեսակ կրաքարի անվանում, որն իբր ոչնչացնում էր դիակները), քարադագաղ, քարատապան, դագաղ, ոչ մեծ դամբարան հին ժողովուրդների մոտ, լայն առումով՝ ճարտարապետորեն և գեղարվեստորեն ձևավորված որևէ դագաղ։ Հատկապես դիտարժան են հին եգիպտական (բազմաթիվ մասերից կազմված, սկզբում՝ կացարանի տեսքով, իսկ մ․ թ․ ա․ 3-րդ հազարամյակից՝ մումիակերպ), Էտրուսկյան (կափարիչին մահացածի ֆիգուրով), հելլենիստական, Հին հռոմեական և վաղ միջնադարյան (հարթաքանդակներով և ճարտարապետական հարդարանքով) Սարկոֆագները։ Անտիկ Սարկոֆագների տիպը զարգացում է գտել Վերածննդի և բարոկկոյի դարաշրջաններում։

Սարկոֆագ Սաքարայից


Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 10, էջ 236