Վիքիպեդիա

Ռ. Ֆոսթեր Ուինանս

Ռոբերտ Ֆոսթեր Ուինանս (անգլերեն՝ Robert[1] Foster Winans․ ծնված օգոստոսի 5, 1948 թ.), The Wall Street Journal- ի նախկին սյունակագիր, ով 1982-1984 թվականներին հոդվածներ է գրել[2] Heard on the Street / «Լսվել է փողոցում» խորագիրը կրող սյունակում, 1985 թվականին դատապարտվել է ինսայդերական առևտրի և փոստային խարդախության համար։ Նրան մեղադրանք է առաջադրել ԱՄՆ-ի այն ժամանակվա դատախազ Ռուդոլֆ Ջուլիանին։ Ուինանսը մասնավորապես մեղադրվել է Kidder, Peabody & Co. բրոքերային հին ընկերության ֆոնդային բրոքեր Փիթեր Ն. Բրանթին իր հոդվածների բովանդակության մասին նախօրոք տեղեկություն հաղորդելու համար[3] : Տասնամյակներ անց Բրանթը ԱՄՆ արժեթղթերի և բորսաների հանձնաժողովի կողմից ճանաչվել է ռեցիդիվիստ-կրկնահանցագործ[4] : Արժեթղթերի մասին օրենքը խախտելու համար մեղադրվող Ուինանսի դատավճիռը ԱՄՆ Գերագույն դատարանի կողմից հաստատվել է 1987թվականին փակ քվեարկության հազվադեպ՝ 4–4 արդյունքով[5]։ Այդուհանդերձ՝ Գերագույն դատարանը միաձայն հաստատել է նրա դատապարտումը դաշնային փոստով և էլեկտրոնային փոստով խարդախություն կատարելու համար։ Նա ինը ամիս անց է կացրել դաշնային բանտում։

Ռ. Ֆոսթեր Ուինանս
Ծնվել էօգոստոսի 5, 1948(1948-08-05) (75 տարեկան)
ԾննդավայրՖիլադելֆիա, Փենսիլվանիա, ԱՄՆ
Քաղաքացիություն ԱՄՆ
Մասնագիտությունլրագրող

Դատապարտումը

խմբագրել

Ուինանսը խոստովանել է իր մասնակցությունը հանցավոր սխեմային և դրա արդյունքում 31000 դոլար վաստակելը, սակայն իրեն մեղավոր չի ճանաչել՝ պնդելով, որ իր վարքագիծը հակաբարոյական է, բայց ոչ հանցավոր։ Ուինանսը մեղավոր է ճանաչվել և դատապարտվել 18 ամսվա ազատազրկման, որը հետագայում կրճատվել է մինչև մեկ տարի և մեկ օր։ 2006-ին էթիկական լրագրության կարևորության մասին իր ելույթում SEC-ի նախագահ Քրիստոֆեր Քոքսը հայտարարեց, որ «Ուինանսը, ով մեղավոր է ճանաչվել արժեթղթերի 59 առանձին կետերով խարդախության մեջ, միակ լրագրողն է, ով մեղադրվել է օրենքի խախտման մեջ և խայտառակություն է բերել (լրագրությանը)[6]։

Ե՛վ արժեթղթերի ոլորտը, և՛ Առաջին փոփոխության լոբբին քննադատության ենթարկեցին մեղադրող կողմին՝ պնդելով, որ վերջինս վերազանցել է արժեթղթերի մասին օրենքների սահմանները, և բողոքարկման ընթացքում ներկայացրեցին համապատասխան տեղեկանքներ։ [ <span title="This claim needs references to reliable sources. (September 2008)">անհրաժեշտ է մեջբերում</span> ] Ուինանսի գործը ներառում էր երկու համաամբաստանյալների և 1987 թվականին Քարփենթերն ընդդեմ Միացյալ Նահանգների գործի շրջանակում հասավ ԱՄՆ Գերագույն դատարան, որտեղ դատավճիռը հաստատվեց քվեարկության հազվադեպ՝ 4–4 փակուղային արդյունքով[5]։ Անդամներից մեկի պակասը պայմանավորված էր դատավոր Լյուիս Ֆ. Փաուել կրտսերի պաշտոնաթողությամբ։ Այդուհանդերձ՝ Գերագույն դատարանը միաձայն հաստատեց Ուինանսի դատապարտումը դաշնային փոստով և էլեկտրոնային փոստով խարդախություն կատարելու համար։ Դատական այդ գործը ներկայումս էլ դասավանդվում է իրավաբանական և լրագրողական դպրոցներում[7]։ Գործի մասին Ուինանսի « Առևտրային գաղտնիքները » գիրքը հրատարակվել է 1986 թվականին ԱՄՆ-ի <a href="https://en.wikipedia.org/wiki/St._Martin's_Press" rel="mw:ExtLink" title="St. Martin's Press" class="cx-link" data-linkid="68">St. Martin's Press</a>-ի կողմից։ Այն լույս է ընծայվել նաև և Ֆրանսիայում Ուոլ Սթրիթ վերնագրով[8]։ Բացի այդ, քաղվածաբար տպագրվել էէ Esquire ամսագրում և ճանաչվել է ամսվա լավագույն գիրք։

Հետագա կյանք

խմբագրել

Ուինանսը դաշնային բանտում ինը ամիսանցկացնելուց հետո երկու տասնամյակի ընթացքում գործելով իբրև ուրվական-հեղինակ, ստեղծել, համահեղինակել և/կամ ինքնուրույն պատրաստել է ավելի քան 30 գիրք։ 1999 թվականին նա Փենսիլվանիայի Բաքս կոմսությունում հիմնել է գրողների ոչ առևտրային ռեսուրս կենտրոն և վեց տարի ղեկավարել այն, որից հետո վերադարձել է գրքեր գրելուն և թողարկելուն։

2003-ից 2005 թվականներին Մարթա Ստյուարտին մեղադրելով և դատապարտելով Imclone բաժնետոմսերի կասկածելի առևտրի առնչությամբ, Ուինանսը հաճախ էր հայտնվում հեռուստատեսային և ռադիոհաղորդումներում՝ քննարկելով ինսայդերային առևտրի հարցը, Ստյուարտի հավանական ճակատագիրը և բիզնես էթիկան։ Նա հայտնվում էր իրավապահ մարմինների և ակադեմիական լսարանի առջև՝ խոսելով իր փորձառությունների և սպիտակ օձիքային հանցագործության հիմքում ընկած հոգեբանության մասին։

Ուշագրավ է հատկապես Ուինանսի պնդումներից հետևյալը. «Շուկայում ներդրումներ անելու միակ պատճառն այն է, որ կարծում ես, որ գիտես մի բան, որ ուրիշները չգիտեն»։ Ներկայումս նա Winans Kuenstler Publishing-ի նախագահն է և գլխավոր ստեղծագործական տնօրենը։ Պնդում է, որ ներգրավված է «Գրքերի ուրվականային գրման, թողարկման, տարածման և շուկայավարման գործում, որոնք գրքեր, որոնք առանձնանում են հեղինակային թարմ գաղափարներով»[9]։

Ծանոթագրություններ

խմբագրել
  1. ↑ Winans Family Genealogy, published 1987 by Alice Winans Egy Woolley, page 96 of the Conrad Winans section, available from the LDS church's Family History Library on microfiche #6088122, or online at «Winans Family Genealogy». A Carey Family Album. Վերցված է 2015 թ․ դեկտեմբերի 8-ին.
  2. ↑ «1984 – Reporter R. Foster Winans uses the Heard on the Street column in The Wall Street Journal to promote stocks for friends. He is later convicted». bizjournalismhistory.org.
  3. ↑ Not to be confused with an unrelated Peter N. Brant, a wealthy industrialist and socialite from Connecticut.
  4. ↑ «Litigation Release No. 19113». U.S. Securities and Exchange Commission. 2005 թ․ մարտի 3.
  5. ↑ 5,0 5,1 Carpenter v. United States, 484 U. S. 19 (1987) - US Supreme Court Cases from Justia & Oyez
  6. ↑ Christopher Cox, U.S. Securities and Exchange Commission Speech by SEC Chairman: Remarks at the Annual Meeting of the Society of American Business Editors and Writers
  7. ↑ «Breach of fiduciary duty as fraud (Wire fraud/RICO) - Carpenter V. United States, 484 U.S. 19 (1987)».
  8. ↑ «Trading Secrets: Seduction and Scandal at The Wall Street Journal by R. Foster Winans». Winans Kuenstler Publishing. 2012. Արխիվացված է օրիգինալից 2013 թ․ մայիսի 21-ին.
  9. ↑ «Ghostwriting, Book Publishing, and Branding». Winans Kuenstler Publishing. Արխիվացված է օրիգինալից 2013 թ․ ապրիլի 24-ին.

Արտաքին հղումներ

խմբագրել
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Ռ._Ֆոսթեր_Ուինանս&oldid=9974522» էջից