Ջուղայի հին կամուրջ
Ջուղայի հին կամուրջ, ավերված քառակամար կամուրջ ներկայիս Ադրբեջանի Հանրապետության կազմում գտնվող Նախիջևանի Ինքնավար Հանարպետության Ջուղայի շրջանի Ջուղա քաղաքում։ Կամրջի ավերակ խելի մնացորդները դեռևս պահպանված են Իրանի սահմանին[1]։
Ջուղայի հին կամուրջ | |
---|---|
Տեղանք | Ջուղա, Ջուղայի շրջան, Նախիջևան, Ադրբեջան |
Տեսակ | Քառակամար կամուրջ |
Նյութ | Սրբատաշ քարեր, կրաշաղախ |
Թռիչքների քանակ | 4 |
Հատում է | Արաքս գետ |
Կառուցվել է | Վաղ միջնադար |
Երկարություն | 37 մետր |
Լայնություն | 3 մետր |
Ժառանգության կարգավիճակ | Ոչ |
Տեղադրություն խմբագրել
Կամուրջը կառուցված է եղել Արաքս գետի վրա՝ բնակատեղից արևելք, Երնջակ գետի՝ Արաքսին միախառնվելու հատվածում[1]։
Պատմություն խմբագրել
Պատմական աղբյուրների համաձայն Ջուղայի այս հռչակավոր կամուրջը հիմնված է եղել դեռևս վաղ միջնադարում։ Ջուղայի տեղահանության ժամանակ այն արդեն ավերված էր, ինչից էլ պատմիչները ենթադրել են, որ կանգուն է եղել մինչև 1400 կամ 1500 թվականներ[1]։
Տարբեր ճանապարհորդներ իրենց գրություններում անդրադարձել են Ջուղայի կամրջին։ 1655 թվականին Տավերնիեն, նկարագրելով Ջուղան, հայտնել է, որ կամուրջն արդեն ավերված էր։ Նույնն են արձանագրել նաև 1673 թվականին Շարդենը և 1700 թվականին Տուրնֆոր[1][2]։
Ղևոնդ Ալիշանը նշել է, որ կամուրջն ավերել է Շահ Աբասը 16-րդ դարում[1]։
Նկարագիր խմբագրել
16-րդ դարի ազգությամբ քուրդ պատմիչ Շարիֆ բեկի նկարագրության համաձայն՝ կամուրջը հիմնված է եղել տաշած ժայռի վրա։ Վերևի մասը հարթ է եղել, իսկ քարերը միմյանց միացված են եղել այնպես, որ զարմացրել են ժամանակի ճարտարապետներին։ Կամարները եղել են բարձր և երկար, որոնց հիմի հիմքերի սրունքը 60, մյուսինը 50 «պարսկական բազուկ» էր։ Կամարի ստորին հատվածում կառուցված է եղել քարավանատուն, որի երկու ծայրերում՝ գեղեցիկ դռներ[1][4]։
Կամարների բացվածքներն ունեցել են մոտ 37 մ հասնող թռիչք և 3 մետր լայնություն։ Կառուցված է եղել սրբատաշ քարերով ու կրաշաղախով[1]։
Ծանոթագրություններ խմբագրել
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 Արգամ Այվազյան, Ջուղա, «Սովետական գրող» հրատարակչություն, Երևան - 1984 թվական, էջ 30։
- ↑ Լ. Առաքելեան, Պարսկաստանի հայերը, նրանց անցեալը, ներկան եւ ապագան, մասն Ա, Վիեննա, 1911 թվական, էջ 35-36։
- ↑ Ղևոնդ Ալիշան, Սիսական, Վենետիկ, 1893թվական, էջ 413։
- ↑ «Հանդես ամսօրեայ», Վիեննա, 1899 թվական, էջ 66։