Պոկված կտոր (պատմվածք)
«Պոկված կտոր» (ռուս.՝ Отрывок), Անտոն Պավլովիչ Չեխովի պատմվածքը` գրված 1892 թվականին[1]։
| Պոկված կտոր | |
|---|---|
| Տեսակ | գրական ստեղծագործություն |
| Ժանր | պատմվածք |
| Ձև | պատմվածք |
| Հեղինակ | Անտոն Չեխով |
| Բնագիր լեզու | ռուսերեն |
| Հրատարակվել է | 1892 |
Հրապարակումներ խմբագրել
Առաջին անգամ «Պոկված կտոր» պատմվածքը հրապարակվել է «Օսկոլկի» ամսագրում 1892 թվականի ապրիլի 18-ին (№ 16 թողարկմամբ) «Մարդն առանց փայծաղի» կեղծանվամբ։
1892 թվականի մարտի 31-ին գրված նամակում Չեխովը տեղեկացնում էր «Օսկոլկի» թերթի հրատարակիչ Ն. Ա. Լեյկինին իր անունից Մելիխովո առանձնատանը. «Բնության գրկում ես հիշեցի հին ժամանակները և գրեցի պատմվածք և երկու մանրուք բեկորային ոգով։ Գրեց և գցեց սեղանին։ Ինչ որ կերպ հոգեպես կհավաքվեմ և կգրեմ ևս մի քանի հատիկ ու կուղարկեմ մեծաքանակ»։ Այս երեք ստեղծագործություններն էին` «Պոկված կտոր», «Ծեր մանկավարժի նոթատետրից» և «Մի առևտրական ձեռնարկության պատմություն»։ Չեխովը Մելիխովո տեղափոխվեց նույն թվականի մարտի 4-ին, տվյալները հումորով գրվել էին այդ ժամկետից առաջ։ Ապրիլի 7-ին բոլոր երեք պատմվածքներն էլ գրողի կողմից ուղարկվում են «Օսկոլկի» ամսագրին։ Ն. Ա. Լեյկինը ապրիլի 12-ին պատասխանեց Չեխովին. «Եվ պատմվածքը և մանրապատումները հիասքանչ են։ Դրանք կտեղադրվեն, հասկանալի է, ոչ անմիջապես, այլ երեք համարներում, գունազարդման համար»։ Արձակագիր Վիտկոր Բիլիբինը (որի հետ Չեխովը երկար տարիներ նամակագրություն էր ունեցել) 1892 թվականի ապրիլի 16-ին տեղեկացնում է Ն. Մ. Եժովին հետևյալ արձագանքի մասին. «Լեյկինը գովերգում էր նրա պատմվածքները»[1]։
Սյուժե խմբագրել
Պատմողի, որը կանգ է առել Մարֆա Եվլամպիևնայի կերպարի մեկնաբանության վրա, աչքի են զարնում մահացած պաշտոնյայի` պետական խորհրդական Կոզեռոգովի նոթատետրի էջերը, որը պաշտոնաթող լինելուց հետո զբաղվում էր գյուղատնտեսությամբ և սիրում էր խոսել փիլիսոփայական թեմաներով` նմանակելով Ցինցինատիին։
Ծանոթագրություններ խմբագրել
- ↑ 1,0 1,1 «ФЭБ: Долотова и др. Примечания: Чехов. ПСС. Т. 8. — 1977 (текст)». feb-web.ru. Վերցված է 2017 թ․ հուլիսի 6-ին.