Պիեռ Լե Գրո Մեծ (ֆր.՝ Pierre Le Gros l'aîné) (մայիսի 27, 1629(1629-05-27)[2][3][4][…], Շարտր - մայիսի 10, 1714(1714-05-10)[1], Փարիզ, Ֆրանսիայի թագավորություն)[5], ֆրանսիացի քանդակագործ, աշխատել է հիմնականում պալատների ձևավորման վրա և Վերսալի այգիներում, հաճախ ըստ Չարլզ Լեբրենի նկարների և նախագծերի (օրինակ Вода)` «Ջուրը»)։ Նա նաև համագործակցել է թագավորական պալատների այլ քանդակացործների հետ։ Նրա որդի Պիեռ Լե Գրավ Կրտսերը, աշխատել է Հռոմում ` գրեթե ամբողջ կյանքի ընթացքում։ Լե Գրո Մեծը ծնվել է Շարտրեում, նպարավաճառ Լյուբեն Լե Գրոյի ընտանիքում և եղել է Ժակ Շարազենի սանը։ 1666 թվականին նա ընդունվել է Ակադեմիա, կատարել է շատ պատվերներ Վերսալի համար, այդ թվում բրոնզե և մարմարե արձաններ, հարթաքանդակներ և շատրվաններ։ Նրա ջրվեժը (աղբյուր) բրոնզե քանդակը cupid «արքայական իշխանության ոգին», որը նստած էր արծիվի վրա և ջուր լցնելով, փորագրված էր 1670 թվականին Ժան Լեպոտրոմ «Le Gros the Elder» - ի փորձարկումը[6]:, որպես Եվրոպայում տարածման համար ստեղծված մի շարք նկարազարդումների մաս։

Պիեռ Լե Գրո ավագ
Pierre Le Gros l'aîné
Ջուր Պիեռ Լե Գրո ավագի աշխատանքներից
Ծնվել էհունվարի 1, 1629(1629-01-01) (395 տարեկան)
ԾննդավայրՇարտր
Մահացել էմայիսի 11, 1714(1714-05-11)
Վախճանի վայրըՓարիզ, Ֆրանսիայի թագավորություն
Քաղաքացիություն Ֆրանսիա
Մայրենի լեզուֆրանսերեն
ՈւսուցիչJacques Sarazin?
Մասնագիտությունքանդակագործություն
ԱնդամությունԳեղանկարի և քանդակի ակադեմիա
ԵրեխաներՊիեռ Լե Գրո կրտսեր (1648-1716)
Ժան Լե Գրո
Սիմոն Լե Գրո
 Pierre Legros the Elder Վիքիպահեստում

Եվս մեկ ջրային քանդակ «Հրեշտակները, որոնք զվարճացնում են իրենց քնարով», կատարել է Վերսալի համար 1672-1673 թվականներին։ Այն հեռացվել էր Վերսալի այգիներից 18-րդ դարի կեսերին և այժմ գտնվում է Վաշինգտոնի արվեստի ազգային պատկերասրահում[7]։

Թագավորական բնակավայրերի նախագծերը ակնհայտորեն արհեստագործների կոլեկտիվ աշխատանքներ էին։ Նման կոլեկտիվ աշխատանքների լավ օրինակ է Փարիզի Սեն-Մարտինի դարպասը(ֆր.՝ Porte Saint-Martin):Այն նախագծել է Պիեռ Լե Բուլլը և կառուցվել է 1672 թվականից մինչև 1674 թվականը։ Հարթաքանդակների շուրջ, այս գեղջուկ հուշարձանի քողերին, աշխատել են մի խումբ քանդակագործներ՝ Գասպար Մարսի, Պիեռ Լե Գրո, Էյթեն Լե Օգրան և Մարտին Դեժարդին, ինչպես նաև նրանց օգնականներից։ Մասնավորապես Լե Գրոն աշխատել է 1675 թվականին Լիմբուրգի կազմի վրա։ Այդ մասին է իր աշխատությունը՝ «Կինը նստած առյուծի վրա» և այդպես այն անվանվեց Լե Գրո։

«Չորս եղանակները» ներկայացնող Լե Գրոյի ստեղծագործությունները այժմ գտնվում են Լուվրի հավաքածուի մեջ։

Լե Գրոյի առաջին կինը՝ Ժանն ( հարսանիքը 1663 թվականին, մահացել է 1668 թվականին) եղել է քանդակագործներ Մարս եղբայրների քույրը։ Նրա երկրորդ կինը՝ Մարին ( հարսանիքը 1669 թվականին ) գրաֆիկական նկարիչի դուստր էր[8]։

Պիեռ Լե Գրո Մեծը մահացել է Փարիզում, Սեն-Մարկփողոցի տանը, մայիսի 11-ին 1714 թվականին։

Ծանոթագրություններ խմբագրել

  1. 1,0 1,1 RKDartists (նիդերլ.)
  2. http://data.bnf.fr/14907182/pierre_1er_le_gros/
  3. RKDartists (նիդերլ.)
  4. Benezit Dictionary of ArtistsOUP, 2006. — ISBN 978-0-19-977378-7
  5. «Ле Гро, Пьер (старший)» (ռուսերեն). 2018 թ․ հոկտեմբերի 11. {{cite journal}}: Cite journal requires |journal= (օգնություն)
  6. Он был записан как "Пьер Ле Гро Шартрский"
  7. Ангелы, забавляющиеся с лирой(չաշխատող հղում)
  8. см.: Thomas Hedin, The Sculpture of Gaspard and Balthazard Marsy, Коламбия (Издательство Университета Миссури) 1983 год.

Գրականություն խմբագրել

  • (Getty Museum) Union list of artiosts' names
  • Souchal, François. French Sculptors of the 17th and 18th Centuries: The Reign of Louis XIV. 4 vols (supplement 1993). (London, Cassirer and Faber), 1977-93.
  • National Gallery of Art), Sculpture: An Illustrated Catalogue 1994: 131