Նոր հրապարակ (Մոսկվա)
Նոր հրապարակ (Նովայա հրապարակ, ռուս.՝ Но́вая пло́щадь), Մոսկվայի Կիտայ քաղաքի կենտրոնական հրապարակներից մեկն է, մայրուղի Լուբյանսկայա և Ստարայա հրապարակի միջև։
Նոր հրապարակ | |
---|---|
![]() | |
Երկիր | ![]() |
Գտնվում է | Տվերսկի շրջան և Մոսկվա |
Երկարություն | 350 ± 1 մետր |
Փոստային ինդեքս | 101000 (3/4) և 109012 (астатнія дамы) |
Պատմություն
խմբագրելԿազմավորվել է 16-րդ դարում, Կիտայ քաղաքի պատերից ներս և իրականում եղել է մի փողոց, որն ուներ միայն միակողմանի կառուցապատում։ 1820-ական թվականներին հրապարակը ստացել է «Նովայա» անունը, իսկ դրա շարունակությունը (Իլինսկի դարպասներից մինչև Վարվարսկի դարպասների հրապարակ) հայտնի դարձավ որպես Հին հրապարակ։ 1870-1890-ական թվականներին ժամանակակից Նովայա հրապարակը կոչվեց «Ստարայա», իսկ մյուսը՝ Նովայա։ 20-րդ դարի սկզբին հրապարակներին վերադարձվել էր իրենց սկզբնական անունները, որոնք դեռևս օգտագործվում են։ Քաղաքային շինարարության գրասենյակի գրանցամատյանների համաձայն՝ 1822 թվականին ճարտարապետ Սեմյոն Օբիտաևի ղեկավարությամբ Հովհաննես Ավետարանչի (Նովայա 12) եկեղեցին ապամոնտաժվել և վերակառուցվել է։
Նկարագրություն
խմբագրելՆովայա հրապարակ, ըստ էության, միակողմանի երթևեկությամբ Մոսկվայի կենտրոնում լայնածավալ 9-10 երթևեկության գոտով մայրուղի է։ Այն սկզբում Պոլիտեխնիկի անցուղին է, այնուհետև Պոլիտեխնիկական թանգարանի երկայնքով անցնում է մինչև Իլյինսկի դարպասներ և Իլյինսկայա փողոցներ, որոնցով անցնում է դեպի Հին հրապարակ։
Տրանսպորտ
խմբագրելՀրապարակի սկզբում են գտնվում «Լյուբյանկա» մետրոյի կայարանի ելքերը, իսկ վերջում՝ «Կիտայ-քաղաքի» մետրոյի կայարանը։
Նշանակալի շենքեր
խմբագրելԿենտ կողմ
խմբագրել- № 3/4 - Պոլիտեխնիկական թանգարան (կենտրոնական մաս՝ 1875-1877 թթ., ճարտարապետներ՝ Իպպոլիտ Մոնիգետտի, Նիկոլայ Շոխին, հարավ-արևելյան մաս՝ 1896 թ., ճարտարապետ Ն. Շոխին, հյուսիս-արևմտյան մաս՝ 1903-1907 թթ., ճարտարապետներ՝ Գեորգի Մակաև, Վլադիմիր Վոեյկով, Վասիլի Երամիշանցև)[1]։
Զույգ կողմ
խմբագրել- № 2/12/1 - Օռլով-Դավիդովի եկամտաբեր տուն խանութներով (1869-1870 թթ., ճարտարապետ՝ Ռոբերտ Գյոդիկե, վերնաշենքը կառուցվել է 1904-1910 թթ., «Ձերժինսկայա» մետրոյի կայարանի վերգետնյա նախասրահ (այժն՝ «Լյուբյանկա») շենքի ներսում կառուցվել է 1935 թ. ըստ ճարտարապետներ Դանիել Ֆրիդմանի և Իոսիֆ Լովեյկոյի), քաղաքը ձևավորող արժեքավոր օբյեկտ[1][2]
- № 4 - Կալյազինսկու մենաստանի եկամտաբեր տուն (1905 թ., ճարտարապետ՝ Գեորգի Մակաև)[1]
- № 6/5/2 - Մոսկվայի վաճառականների ընկերության առևտրի տուն (1909-1911 թթ., ճարտարապետ՝ Ֆեոդոր Շեխտել)[1].
- № 8 - Լենինի անվան համամիութենական պիոներական կազմակերպության կենտրոնական խորհուրդ (1922-1991 թթ.) - այժմ շենքը զբաղեցնում է «Մանկական կազմակերպությունների ֆեդերացիան»
- № 8-10 - Մոսկվայի վաճառական միության շենքեր (1882 թ., ճարտարապետ՝ Բորիս Ֆրեյդենբերգ)[1]
- № 12 - Հովհաննես Առաքյալի տաճար (1825-1837 թթ., ճարտարապետներ՝ Սեմյոն Օբիտաև և Լ. Կառլոնի)
- № 14/13 - Վաճառականներ Կոզնովների եկամտաբեր տուն (18-րդ դարի վերջ-19-րդ դարի սկիզբ, 1875 թ., ճարտարապետ՝ Գ. Պոնոմարյով, 1899-1900 թթ., ճարտարապետ՝ Օլգերֆ Պիոտրովիչ), քաղաքը ձևավորող արժեքավոր օբյեկտ։
Պատկերասրահ
խմբագրել-
Տներ 8-10
-
Տուն 14
-
Նովայա հրապարակը 18-րդ դարում
Ծանոթագրություններ
խմբագրել- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Москва: Архитектурный путеводитель / И. Л. Бусева-Давыдова, Нащокина, Мария Владимировна, М. И. Астафьева-Длугач. — М.: Стройиздат, 1997. — С. 57. — 512 с. — ISBN 5-274-01624-3
- ↑ «Реестр памятников истории и культуры». Официальный сайт «Москомнаследия». Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հոկտեմբերի 24-ին. Վերցված է 2012 թ․ սեպտեմբերի 10-ին.
Արտաքին հղումներ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Имена московских улиц. Топонимический словарь / Агеева Р. А. и др. - М.: ОГИ, 2007.