Նագարի գիր, հնդկական վանկագիր, որն առաջացել է մոտավորապես 7-րդ դարում[1] հին հնդկական բրահմի այբուբենից՝ որպես գուպտա գրի արևելյան տարբերակ (արևելյանը շարադա գիրն էր) և նշանակում է քաղաքային գիր։ Այս գիրը հիմք է հանդիսացել մի շարք (նանդինագարի, արևելյան նագարի) մինչ այժմ Հնդկաստանում ամենից շատ օգտագործվող դևանագարի այբուբենի համար։

Պղնձե թիթեղներ նագարի գրով, 1035 թ.

Ծանոթագրություններ խմբագրել

  1. Devanagari through the ages,Issue 8 of Publication, India Central Hindi Directorate Issue 8 of Publication (Instituut voor Toegepaste Sociologie te Nijmegen). Published 1967 Original from the University of California. 1967.{{cite book}}: CS1 սպաս․ location (link) CS1 սպաս․ location missing publisher (link)