Միխայիլ Ավիլով (գրող)
Անվան այլ կիրառումների համար տե՛ս՝ Միխայիլ Ավիլով (այլ կիրառումներ)
Միխայիլ Ալեքսանդրովիչ Ավիլով (ռուս.՝ Михаил Александрович Авилов, նոյեմբերի 21, 1907, Ցիմլյանսկ, First Don Okrug, Դոնի զորքի մարզ, Ռուսական կայսրություն - հունիս 1974, Ռոստովի մարզ, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ), ռուս խորհրդային գրող։
Միխայիլ Ավիլով | |
|---|---|
| Ծնվել է | նոյեմբերի 21, 1907 |
| Ծննդավայր | Ցիմլյանսկ, First Don Okrug, Դոնի զորքի մարզ, Ռուսական կայսրություն |
| Վախճանվել է | հունիս 1974 (66 տարեկան) |
| Վախճանի վայր | Ռոստովի մարզ, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ |
| Մասնագիտություն | բանաստեղծ և անասնաբույժ |
| Լեզու | ռուսերեն |
| Քաղաքացիություն |  ԽՍՀՄ |
| Ժանրեր | բանաստեղծություն և քնարապատմողական |
Կենսագրություն խմբագրել
Միխայիլ Ալեքսանդրովիչ Ավիլովը ոչ թեթև ճակատագրի գրող է։ Պոեզիայի նկատմամբ սերը նրա մոտ դրսևորվել է դեռևս այն ժամանակ, երբ նա սովորում էր աշխատանքային դպրոցում, սիրում էր կարդալ բանաստեղծություններ և դրանք անգիր սովորել։ Նրա առաջին բանաստեղծությունը լույս է տեսնում դպրոցական թերթում։ Միխայիլ Ալեքսանդրովիչ Ավիլովը բանաստեղծություններ էր գրում միշտ, երբ աշխատում էր բեռնակիր Նովոչերկասսկում, ներհատիչ մեքենայի մեքենավարի օգնական Լուգանշչինայում, երբ ավարտելով Նովոչերկասսկի անասնաբուժական ինստիտուտը` 1931 թվականին դառնում է գյուղական անասնաբույժ, երբ գերության մեջ էր։
Ավիլովը իր «Անմահը» բանաստեղծությունների գրքի նախաբանում իր ոչ թեթև ճակատագրի մասին այսպես է գրում.
|
1941 թվականի ամռանը, երբ զորակոչվեցի գործող բանակ, մեր զորամասն ընկավ շրջափակման մեջ։ Գերի, Բուխենվալդ, Օրդուֆ, Գրավինկել, Բերգեն-Բելցեն … Ես տեսա ռազմագերիների անմարդկային տանջանքները ֆաշիստական համակենտրոնացման ճամբարներում, ինքս զգացի այդ ամենը և չէի կարող այդ մասին լռել։ Բանաստեղծություն գրելու հնարավորություն, հասկանալի է, չկար, և ես դրանք ստիպված մտապահում էի, արտասանում միայն շատ մոտ մարդկանց համար, բայց դրանց զգալի մասը մոռացել եմ։ |
|
Միխայիլ Ավիլովի ստեղծագործության գլխավոր թեման եղել է հավատը խորհրդային կոփվածություն անցած մարդու նկատմամբ, որը դիմակայել է դժոխային տանջանքներին, ատել ֆաշիզմը և սիրել կյանքը։ Այդ թեման ստեղծագործորեն զարգացրել «Անմահը» ժողովածուում, որը լույս է տեսել 1961 թվականին Ռոստովի հրատարակչությունում։ «Փշալարերի ետևում» բանաստեղծությունների շարքը խորհրդային մարդու անվախության, քաջության և հայրենիքին նվիրվածության վկայությունն է, որն ավելի հնչող է արտահայտված նրա երկրորդ «Մարդու անվամբ» ժողովածուի մեջ (Ռոսհրատ, 1963), որտեղ ընդգրկված են «Դոն-Կիխոտ» և «Հեքիաթ հսկաների և քնած գեղեցկուհու մասին» պոեմները։
Ավիլովը ուժեղ և քաջարի մարդկանց է նվիրել «Ժամանակի գույնը» պոեմը, որի հերոսները Մերձդոնյան դաշտերում կուլակների կրակոցների տակ աշխատող 20-ական թվականների երիտասարդ կոմերիտականներն են։ Ավիլովի վերջին ստեղծագործությունը «Մոխիր» պոեմն էր (Ռոսհրատ, 1970), որը նվիրված է խորհրդային մարդու անկոտրում հոգեկան ուժին, հպարտ մարտիկներին, ուժեղ և բարձր քաղաքացիական ու բարոյական գաղափարներին, ֆաշիզմի դեմ պայքարողներին։
Ստեղծագործություններ խմբագրել
- Авилов, М. А. Бессмертник: Стихи. - Ростов н/Д: Кн. изд-во, 1961. - 56 с., портр.
- Циклы: За колючей проволокой; После грозы.
- Авилов, М. А. С именем человека: Поэмы. - Ростов н/Д: Кн. изд-во, 1963. - 27 с.
- Содерж.: Дон-Кихот; Сказка о богатырях и спящей царевне.
- Авилов, М. А. Пепел: Поэма. - Ростов н/Д: Кн. изд-во, 1967. - 22 с., портр.
- То же - Ростов н/Д: Кн. изд-во, 1970. - 48 с., ил.
- Авилов, М. А. Цвет памяти: Стихи и поэмы - Ростов н/Д: Кн. изд-во, 1977. - 79 с., ил. 1 л. портр.
- Циклы: Бессмертник; Разговор с современником; После грозы; Из последних стихов; Поэмы: Пепел; Цвет времени; Неоконченная поэма.
- Авилов, М. А. Бессмертник: Стихи и поэмы - Ростов н/Д: Кн. изд-во, 1982. - 63 с.
- Содерж.: Стихи; Цвет времени: Поэма; Пепел: Из поэмы.
Հրապարակումներ հավաքածուներում և ամսագրերում (բանաստեղծություններ) խմբագրել
- Из последних тетрадей: «Стою у моря на обрыве…»; «Романтики, собратья Робинзона…»; «Но после нас живущим нужно знать…»; «Пустая ссора…» //Дон. 1977 - № 12 - С.107-109.
- В ночь на 10 мая 1945 года; Советским солдатам; «Я шел смоленскими полями…»; «Я вижу в степи и далекое стадо…» - В кн.: От Дона до Победы. Ростов н/Д, 1985, с.5-7.
Ավիլովի կյանքի ու ստեղծագործության մասին խմբագրել
- Долинский Д. Маленькие открытия // Комсомолец. - 1959. - 30 декабря
- Анисимов Л. Заявка на зрелость // Молот. - 1960 - 8 июня
- Котовсков В. Дорогой мужества // Молот. - 1965 - 18 февраля
- Котовсков В. Поэт мужественного сердца // Молот. - 1967 - 21 ноября
- Ефремов В. «Стремление к справедливости при любых обстоятельствах…» // Комсомолец. - 1974 - 14 сентября
- Бугаенко Н. Стихи о мужестве // Веч. Ростов. - 1983. - 12 марта
- Гегузин И. Поэт мужества: [о сб. «Цвет памяти» М. Авилова] // Лит. Россия. - 1977. - 25 февраля. - С. 20
- Долинский Д. О поэме «Пепел» М. Авилова // Дон. - 1971. - № 12. - С. 177
- Ефремов В. О сборнике «Цвет памяти» М. Авилова // Лит. обозрение. - 1977. - № 10. - С. 40-41
- Моложавенко В. Пролог: [о поэте М. Авилове] // В кн. В. С. Моложавенко Костры памяти. - Ростов н/Д: Кн. изд-во, 1985. - С. 9
- Моложавенко В. За нами - Москва: [о М. Авилове] // В кн. В. С. Моложавенко Костры памяти. - Ростов н/Д: Кн. изд-во, 1985. - С. 163-165
- Рогачев А. О сборнике «Цвет памяти» М. Авилова // Дон. - 1977. - № 6. - С. 180
- Русиневич К. Торжество жизни: [о сб. «Бессмертник» и поэме «Пепел» М. Авилова] // Молот. - 1971. - 20 июня
- Скребов Н. «Создать, открыть и покорить» // Дон. - 1974. - № 11. - С. 67-68
- Скребов Н. Возвел он песню в звание солдата // Молот. - 1977. - 22 ноября
- Чекалин С. Мужество: [о сб. «Бессмертник» М. Авилова] // Комсомолец. - 1984. - 14 февраля
Գրականություն խմբագրել
- Писатели Дона: Библиографический указатель. - Изд. 2-е, испр. и доп. - Ростов н/Д: Кн. изд-во, 1986. - 416 с.