Մեգարոն
Մեգարոն (հին հունարեն՝ μέγαρον), հոգնակի megara, եղել է մեծ դահլիճ հին հունական պալատական համալիրներում։ Այն ուղղանկյուն դահլիճ էր, որը շրջապատված էր չորս սյուներով, բաց երկսյուն պորտիկով և կենտրոնում ուներ բաց օջախ։ Կարծում են, որ այդ շրջանի տիրակալը, որը կոչվում է անաքսոմ, իր գահը տեղադրել է այն սենյակում, որտեղ գտնվում էր օջախը։ Այդ պատճառով գլխավոր դահլիճը երբեմն անվանում են «գահասենյակ»։ Նա հատկապես Էգեյան էր բաց նավահանգստի շնորհիվ, որը սովորաբար պահպանվում էր սյուներով [1]։
Մուտքն ուներ մի առանձնահատկություն, որը օգնում է տարբերակել մեգարոնը իր դիրքի շնորհիվ, որը կարճ պատի երկայնքով էր, այնպիսին, որ խորությունն ավելի մեծ էր, քան լայնությունը։ Կենտրոնական Մեգարոնի շուրջ հաճախ եղել են բազմաթիվ տարածքներ, ինչպիսիք են հին տարածքները, գրասենյակները, նավթի մամլման տարածքները, արհեստանոցները, խեցեգործական արհեստանոցները, սրբավայրերը, միջանցքները, զենքերը և պահեստները այնպիսի ապրանքների համար, ինչպիսիք են գինին, յուղը և ցորենը։
Կառուցվածք
խմբագրելՄեգարոնի կառուցվածքը նմանակել է հունական տաճարների վերջնական հատակագծման պատկերը [2]։
Վաղ Մեգարոնն ուներ տանիք, և կային նաև այլ տեսակի տանիքներ, ինչպիսիք են հարթ տանիքը և բարելի տանիքը։
Նրանք միշտ քանդված են եղել և վաղ մեգարոնի մնացորդներում տանիքի որոշակի տեսակ չի երևում (Տես հին հունական և հռոմեական տանիքների ցանկը օրինակների համար)։ Ճարտարապետության պատմության մեջ մեգարոնը համարվում է ամենավաղ շինարարական միավորը։
Բետոնե հատակը ծածկված է եղել գորգով, իսկ պատերին կախված են եղել որմնանկարները [3]։
Բնականորեն այն շատ գունեղ էր։ Տանիքը սալիկապատված էր կերամիկական և թրծակավ սալիկներով [4]։
Այստեղ կային փայտե դեկորատիվ մետաղական դռներ, հաճախ` երկփեղկ [5]։ Մեգարոնում օգտագործվել են նաև լոգարաններ։ Մեգարոնը իր երկարության և լայնության համամասնություններով նման է վաղ դորիկական տաճարների կառուցվածքին [6]։
Նպատակ
խմբագրելՄեգարոնի գործառույթները շատ էին, այդ թվում' խնջույքները և ծիսակատարությունները։
Այն օգտագործվել է նաև թագավորական արարողությունների և պալատական խորհրդակցությունների համար։ Նրա կրոնական գործառույթները ներառում էին կենդանիների զոհաբերությունները, հաճախ աստվածություններին նվիրված տոնակատարությունները։
Օրինակներ
խմբագրելՀայտնի Մեգարոնը գտնվում է Տիրինսի պալատում` թագավորի մեծ ընդունարանում, որի գլխավոր սրահն ուներ բարձր գահ, որը տեղադրված էր աջ պատի մոտ։ Կենտրոնական օջախը ծածկված էր մինոսական ոճի չորս փայտե սյուներով, որոնք հենարան էին տանիքի համար [7]։ Ջարգացել է պալատական մեգարոն տեսակի շինարարությունը։ Դրանից հետո միկենցիները վերցրել են այս ճարտարապետությունը` դարձնելով այն բնորոշ հունականին։ Որմնանկարները ցույց են տալիս, որ գործիչներն ուտող խմող են [8]։
Այլ հայտնի կենտրոնական մեգարոնյան կառույցները գտնվում են Տիրինսում, Ֆիվայում, Միկենքում և Պիլոսում։
Դեկորը միավորում էր մեգարոնները։ Դրանով առանձնանում էին հայտնի մեգարոնները` դառնալով յուրահատուկ։ Տարբեր հունական մշակույթները ունեին իրենց սեփական յուրահատուկ մեգարոնները։ Օրինակ, մայրցամաքային բնակիչները տենդենց ունեին իրենց կենտրոնական մեգարոնը այլ հաստատություններից առանձնացնելու։
Ծանոթագրություններ
խմբագրել- ↑ T., Neer, Richard (2012). Greek art and archaeology : a new history, c. 2500–c. 150 BCE. New York. ISBN 978-0500288771. OCLC 745332893.
{{cite book}}: CS1 սպաս․ location missing publisher (link) CS1 սպաս․ բազմաթիվ անուններ: authors list (link) - ↑ «Megaron». Encyclopædia Britannica Inc. Վերցված է 2013 թ․ ապրիլի 3-ին.
- ↑ Diehl, Charles (1893). Excursions in Greece: Recently explored sites of Classical interest. London: H. Grevel and Co. էջեր 38–436 [53].
- ↑ Rider, Bertha C. (1916). The Greek House: Its History and Development from the Neolithic Period to Hellenistic Age. London: Cambridge University Press. էջեր 60, 94–266.
- ↑ Rider, Bertha C. (1916). The Greek House: Its History and Development from the Neolithic Period to Hellenistic Age. London: Cambridge University Press. էջեր 94–266 [182].
- ↑ Rider, Bertha C. (1916). The Greek House: Its History and Development from the Neolithic Period to the Hellenistic age. Cambridge: Cambridge University Press. էջեր 94–266 [140].
- ↑ Muller, Valentin (Oct–Dec 1944). «Development of the "Megaron" in Prehistoric Greece». American Journal of Archaeology. 48 (4): 342–348 [347]. doi:10.2307/499900. JSTOR 499900.
- ↑ Wright, J.C. (2004). «A survey of evidence for feasting in Mycenaean society». Hesperia. 73 (2): 133–178 [161]. CiteSeerX 10.1.1.675.9036. doi:10.2972/hesp.2004.73.2.133. ProQuest 216525567.