Մասնակից:Tiruhi M/Ավազարկղ
Պաղեստինի արաբ կանանց ասոցիացիա, հայտնի է նաև որպես արաբական կանանց ասոցիացիա, Պաղեստինյան կանանց կազմակերպություն է, որը հիմնադրվել է Երուսաղեմում արաբական կանանց գործադիր կոմիտեի կողմից 1929 թվականի հոկտեմբերի 26-ին Պաղեստինի Բրիտանական մանդատի ընթացքում:
Պաղեստինի արաբ կանանց ասոցիացիան կազմակերպությունը կազմակերպել և անցկացրել Է Պաղեստինի արաբ կանանց առաջին համագումարը և Երուսաղեմում արաբ կանանց առաջին համագումարը 1929 թվականին: Կոնգրեսը դարձավ արաբական և իսլամական աշխարհում կանանց առաջին միջազգային համաժողովը և Արևելյան կանանց առաջին կոնգրեսի նախորդը:
1929 թվականին Երուսաղեմի Կոնգրեսը հավաքեց երկու հարյուր պաղեստինցի մահմեդական և քրիստոնյա կանանց և ընդունեց երեք բանաձև, որոնք պարունակում էին հետևյալ պահանջները՝ Բալֆուրի 1917 թվականի հռչակագրի չեղարկում, Պաղեստինի համամասնորեն ներկայացուցչական ազգային կառավարություն ունենալու իրավունքի ճանաչում և Պաղեստինյան արդյունաբերության զարգացում [1]։
Հիմք
խմբագրել1929 թվականին Պաղեստինում տեղի ունեցած անկարգությունները հանգեցրին պաղեստինցիների ազգային մոբիլիզացիայի։ Սա հանգեցրեց արաբ կանանց գործադիր կոմիտեի ստեղծմանը: Դա Պաղեստինում կանանց առաջին կազմակերպությունն էր և Պաղեստինյան կանանց շարժման մեկնարկային կետը[2]։
Պաղեստինի արաբ կանանց ասոցիացիան կազմակերպությունը կազմակերպել և անցկացրել Է Պաղեստինի արաբ կանանց առաջին համագումարը կամ Երուսաղեմում արաբ կանանց առաջին համագումարը 1929 թվականին: Կոնգրեսը դարձավ արաբական և իսլամական աշխարհում կանանց առաջին միջազգային համաժողովը և Արևելյան կանանց առաջին կոնգրեսի նախորդը: Համագումարի ընթացքում արաբ կանանց գործադիր կոմիտեն հիմնեց Պաղեստինի արաբ կանանց ասոցիացիան
Պաղեստինի արաբ կանանց ասոցիացիայի նպատակները ձևակերպվել են հետևյալ կերպ՝
Աշխատել Պաղեստինում արաբ կանանց սոցիալական և տնտեսական պայմանների բարելավման ուղղությամբ, ձգտել ապահովել աղջիկների կրթության հնարավորությունների ընդլայնում, և օգտագործել բոլոր հնարավոր և օրինական միջոցները կանանց կարգավիճակի բարձրացման համար:
Հիմնադիր անդամներն էին Վահիդա Ալ-Խալիդին (նախագահ), Մաթիել Մոգաննամը և Կատրին Դիբը (քարտուղարներ), Շահինդա Դուզդարը (գանձապահ), Նահիմիթի ալ-Հուսեյնին, Թարաբ Աբդ ալ-Հադին, լրագրող Մերի Շիհադան[3], Անիսա Ալ-Հադրան, Խադիջա ալ-Հուսեյնին, Դիյա Ալնաշաշիբին, դպրոցի տնօրեն Մելիա Սակակինին[3], Զլիհա աշ-Շիհաբի, Կամիլ Բուդայրի, Ֆաթիմա Ալ-Հուսեյնի, Զահիա Ալնաշաշիբի և Սաուդիա Ալ-Ալամի։Պաղեստինի կանանց շարժման ռահվիրաները, ընդհանուր առմամբ, սերում էին Արևմտյան կրթությամբ բաց մոդեռնիստական միջին խավի կանանց փոքրամասնությունից, ովքեր պաշտպանում էին կանանց ազատագրումը՝ նպաստելու ապագա ազատ Պաղեստինի հաջողությանը[4]։
Գործունեություն
խմբագրելՊաղեստինի արաբ կանանց ասոցիացիան մասնաճյուղեր է հիմնել Կենտրոնական Ասիայի Պաղեստինյան շատ քաղաքներում և քաղաքներում և դարձել Պաղեստինյան կանանց շարժման առաջատար կազմակերպություն:
1936 և 1939 թվականների ապստամբությունների ժամանակ, Պաղեստինի արաբ կանանց ասոցիացիան, աջակցություն էր ցուցաբերում բանտարկյալներին և ապստամբներին, բողոք էր հայտնում բրիտանական իշխանություններին և միջազգային և տարածաշրջանային աջակցություն էր ցուցաբերում Պաղեստինյան ազգային շարժմանը: 1939թվականի ապստամբությունների ժամանակ Պաղեստինի արաբ կանանց ասոցիացիան ակտիվ մասնակցություն է ունեցել նաև Արաբական բողոքի ակցիաներին:
Պառակտում
խմբագրել1938 թվականին Պաղեստինի արաբ կանանց ասոցիացիան մասնակցել է Կահիրեում Պաղեստինի պաշտպանության կանանց Արևելյան կոնֆերանսին։ 1944 թվականին Պաղեստինի արաբ կանանց ասոցիացիան բաժանվեց սկզբնական արաբ կանանց ասոցիացիաի և արաբ կանանց միության, որը 1944 թվականին արաբ կանանց համագումարից հետո պաշտոնապես ստեղծվեց որպես արաբական ֆեմինիստական միություն։
Ավա շարունակում է գործել Երուսաղեմում, հիմնականում բարեգործական ասոցիացիայի ձևով։
Ծանոթագրություններ
խմբագրել- ↑ Eugene Rogan (2012). The Arabs: A History – Third Edition. Penguin. էջ 251. ISBN 9780718196837.
- ↑ Fleischmann, E. (2000). The Emergence of the Palestinian Women's Movement, 1929-39. Journal of Palestine Studies, 29(3), 16-32. doi:10.2307/2676453
- ↑ 3,0 3,1 «The Emergence of the Palestinian Women's Movement, 1929-39». Institute for Palestine Studies (անգլերեն). Վերցված է 2024-04-03-ին.
- ↑ Fleischmann, E. (2003). The Nation and Its "New" Women: The Palestinian Women's Movement, 1920-1948. Storbritannien: University of California Press.
- Fleischmann, Ellen L. "The Emergence of the Palestinian Women's Movement, 1929–1939." Journal of Palestine Studies 29, no. 3 (2000): 16–32.