Մասնակից:Beko/ավազարկղ 22
Պաշտոնական մարմնական պատիժը, հաճախ ձեռնափայտով, շարունակում է մնալ սովորական բան Ասիայի, Աֆրիկայի և Կարիբյան որոշ երկրների դպրոցներում:
Ներկայումս կալանքը ամենատարածված պատիժներից մեկն է Միացյալ Նահանգների, Մեծ Բրիտանիայի, Իռլանդիայի, Սինգապուրի և այլ երկրների դպրոցներում: Այն պահանջում է, որ աշակերտը դպրոցում մնա դպրոցական օրվա որոշակի ժամանակահատվածում (օրինակ ՝ ընդմիջմանը, արձակուրդի ժամանակ կամ դասաժամերից հետո), կամ նույնիսկ պարտադրում են հանգստյան օրը դպրոց հաճախել։ Որոշ դպրոցներում իրագործվում է «շաբաթօրյա կալանք»՝ կալանքի ընթացքում աշակերտները սովորաբար ստիպված են նստել դասարանում և աշխատել, գրել որոշակի տեքստեր, շարադրություն իրենց պատժի մասին կամ լուռ նստել: Հյուսիսային Ամերիկայում և Արևմտյան Եվրոպայում դպրոցական կարգապահության ժամանակակից օրինակը հիմնված է համառ ուսուցչի գաղափարի վրա, որը պատրաստ է իր կամքը պարտադրել դասարանին: Սարկազմը և աշակերտներին նվաստացնելու փորձերը դիտվում են որպես խելամիտ կարգապահությունից դուրս գործողություններ:
Չնայած սա ակադեմիկոսների մեծամասնությունը այս կարծիքին են, բայց որոշ ուսուցիչներ և ծնողներ պաշտպանում են կարգապահության ավելի հաստատակամ և առճակատվող ոճը: Նրանք պնդում են, որ ժամանակակից կրթության հետ կապված շատ խնդիրներ բխում են դպրոցական կարգապահության թուլությունից, և եթե ուսուցիչները ամուր վերահսկողություն իրականացնեին դասարանում, նրանք կկարողանային ավելի արդյունավետ դասավանդել: Այս տեսակետին աջակցում են այն երկրներում, որտեղ խստ կարգապահությունը և կրթության բարձր չափանիշները համատեղում են (օրինակ ՝ Արևելյան Ասիայում)։
It's not clear, however that this stereotypical view reflects the reality of East Asian classrooms or that the educational goals in these countries are commensurable with those in Western countries. In Japan, for example, although average attainment on standardized tests may exceed those in Western countries, classroom discipline and behavior is highly problematic. Although, officially, schools have extremely rigid codes of behavior, in practice many teachers find the students unmanageable and do not enforce discipline at all.
Where school class sizes are typically 40 to 50 students, maintaining order in the classroom can divert the teacher from instruction, leaving little opportunity for concentration and focus on what is being taught. In response, teachers may concentrate their attention on motivated students, ignoring attention-seeking and disruptive students. The result of this is that motivated students, facing demanding university entrance examinations, receive disproportionate resources. Given the emphasis on attainment of university places, administrators and governors may regard this policy as appropriate
Obligation to honor students rights խմբագրել
Sudbury model democratic schools claim that popularly based authority can maintain order more effectively than dictatorial authority for governments and schools alike. They also claim that in these schools the preservation of public order is easier and more efficient than anywhere else. Primarily because rules and regulations are made by the community as a whole, thence the school atmosphere is one of persuasion and negotiation, rather than confrontation since there is no one to confront. Sudbury model democratic schools' proponents argue that a school that has good, clear laws, fairly and democratically passed by the entire school community, and a good judicial system for enforcing these laws, is a school in which community discipline prevails, and in which an increasingly sophisticated concept of law and order develops, against other schools today, where rules are arbitrary, authority is absolute, punishment is capricious, and due process of law is unknown.[38][39]
Occupational hazards խմբագրել
Teachers face several occupational hazards in their line of work, including occupational stress, which can negatively impact teachers' mental and physical health, productivity, and students' performance. Stress can be caused by organizational change, relationships with students, fellow teachers, and administrative personnel, working environment, expectations to substitute, long hours with a heavy workload, and inspections. Teachers are also at high risk for occupational burnout.[40]
A 2000 study found that 42% of UK teachers experienced occupational stress, twice the figure for the average profession. A 2012 study found that teachers experienced double the rate of anxiety, depression, and stress than average workers.[40]
There are several ways to mitigate the occupational hazards of teaching. Organizational interventions, like changing teachers' schedules, providing support networks and mentoring, changing the work environment, and offering promotions and bonuses, may be effective in helping to reduce occupational stress among teachers. Individual-level interventions, including stress-management training and counseling, are also used to relieve occupational stress among teachers.[40]
Apart from this, teachers are often not given sufficient opportunities for professional growth or promotions. This leads to some stagnancy, as there is not sufficient interests to enter the profession. An organisation in India called Centre for Teacher Accreditation (CENTA) is working to reduce this hazard, by trying to open opportunities for teachers in India.
Teaching around the world խմբագրել
There are many similarities and differences among teachers around the world. In almost all countries teachers are educated in a university or college. Governments may require certification by a recognized body before they can teach in a school. In many countries, elementary school education certificate is earned after completion of high school. The high school student follows an education specialty track, obtain the prerequisite "student-teaching" time, and receive a special diploma to begin teaching after graduation. In addition to certification, many educational institutions especially within the US, require that prospective teachers pass a background check and psychiatric evaluation to be able to teach in classroom. This is not always the case with adult further learning institutions but is fast becoming the norm in many countries as security[21] concerns grow.
International schools generally follow an English-speaking, Western curriculum and are aimed at expatriate communities.[41]