Մասնակից:Anna Gasparyan/Ավազարկղ

==Կլևացի թագուհին ==, Աննա թագուհին ծնվել է սեպտեմբերի սեպտեմբերի 22-ին, Դյուսելդորլֆում՝ դուքս Յոհան III-ի և Մարիա ֆոն Յուլիխբերգի ընտանիքում:Հորական կողմից նա պատկանում է Լամարկովների հին դինաստիային:

Թագուհու մանկության և երիտասարդության մասին քիչ տեղեկություններ են պահպանվել:Հավանաբար նրա ընտանիքում կային ևս երկու աղջիկ՝ Սիբիլան և Ամալիան, և որդի Վիլհեմը:Հայտնի է, որ նա շատ մտերիմ էր մոր՝ դքսուհի Մարիայի հետ:

Աննային, ինչպես նաև իր քույրերին, դաստիարակել է մայրը, ով ուներ տարրական կրթություն: Նա կարողանում էր կարդալ և գրել մայրենի լեզվով, բայց նրան չէին սովորեցրել ոչ լատիներեն և ոչ էլ ֆրանսերեն լեզուները:Նա չգիտեր ոչ երգել, ոչ պարել, ոչ նվագել որևէ երաժշտական գործիքի վրա « իբր Գերմանիայում մեղադրում էին կանանց թեթևամտության մեջ, եթե նրանք տիրապետում էին երաժշտությանը» (անգլ.. ...for they take it heere yn Germanye for... an occasion of lightenesse that great Ladyes... have enye knowledge of musike)[2]:Նրա ունակությունների մեջ մի քիչ կարելի գնահատել ձեռագործությունը:

1527 թվականին, երբ նա 12 տարեկան էր, նշանդրվեց Ֆրանսուա 1-ինի հետ, որը Լոթարինգիայի դուքսն էր, որդին և ժառանգը Անտուան Բարիի:Տղան այդ ժամանակ ընդամենը 10 տարեկան էր և նշանադրությունը պաշտոնական բնույթ չի կրել և չեղյալ համարվեց 1935 թբականին:

Ինչ վերաբերվում է ընտանիքի կրոնական դիրքորոշմանը, դժվար է ասել , թե այն միասնական էր: Վիլհեմը, Աննայի եղբայրը, հարում էր լութերականությանը, իսկ այդ ժամանակ դքսուհի Մարիան բնորոշվում էր որպես «ճշգրիտ կաթոլիկ».Աննայի հայրը ռեֆորմատր էր և Շմալգանական լիգիայի անդամ էր , որը էր Յոհան Մեծահոգին՝ Սիբիլի ամուսինը և ելույթ էր ունենում կայսր Կառլ 5-րդի և նրա կրոնական քաղաքականության դեմ:

Խնամախոսություն

===Հարսնացուի որոնումը ===,Անմիջապես Ջեյմ Սեյմոր Հենրի 8-րդի մահվանից հետո սկսվեց նոր ամուսնու որոնումները: Չնայած թագաժառանգ Էդուարդի ներկայությանը, դինաստիայի ճակատագիրը մնում էր մշուշոտ և որպեսզի ապահովի հաջորդականությունը, նրան պետք էր ևս մեկ որդի:Չուզենալով իրեն նորից կապել Իսպանական միապետության հետ, նա որոշեց ֆրանսուհի կին փնտրել: Ֆրանցիսկա թագավորը ուներ Մարգարիտա անունով աղջիկ, և նաև դուքս դե Գիզա-Ռենեն ուներ երկու աղջիկ ՝Լուիզան և Մարիան:

О детстве и юности принцессы сохранилось достаточно мало сведений. Помимо неё в семье было ещё две дочери, Сибилла и Амелия, и сын, Вильгельм. Известно, что Анна была очень близка с матерью, герцогиней Марией[2].

Анну, как и её сестёр, воспитывала мать, и её образование было сведено к необходимому минимуму. Она могла читать и писать на родном языке, но её не обучали ни латыни, ни французскому языку, она не умела ни петь, ни танцевать, ни играть на музыкальных инструментах, «ибо в Германии укоряют дам в легкомыслии, если они знают музыку» (англ. ...for they take it heere yn Germanye for... an occasion of lightenesse that great Ladyes... have enye knowledge of musike)[2]. Среди её достоинств можно было отметить лишь кроткий нрав и умение рукодельничать.

В 1527 году в возрасте 12 лет Анна была обручена с Франсуа I, герцогом Лотарингским, сыном и наследником Антуана Доброго. Мальчику в то время было только 10 лет, и помолвка носила неофициальный характер и была отменена в 1535 году[3].

Что касается религиозной позиции семьи, то её вряд ли можно было назвать единой. Вильгельм, брат Анны, был приверженцем лютеранства, в то время как герцогиню Марию характеризовали «истой католичкой»[4]. Отец Анны симпатизировал Реформации и был одним из сторонников Шмалькальденской лиги, возглавляемой Иоганном Великодушным, супругом Сибиллы, и выступавшей против императора Карла V и его религиозной политики.