Մասնակից:Նարե20008/Ավազարկղ10
 |
|---|
Նայջել Գրեսլիի հուշարձանը բացվել է 2016 թվականի ապրիլի 5-ին Լոնդոնի Քինգս-Կրոս կայարանում (Մեծ Բրիտանիա): Այն պատվիրվել է Գրեսլի ընկերության կողմից՝ ի հիշատակ Նայջել Գրեսլիի՝ լոկոմոտիվների դիզայներ, ում գրասենյակը գտնվում էր կայարանի շենքում:Նրա նախագծերից է Mallard (անգլ. թարգմանաբար՝ “mallard”), որը շոգեքարշի արագության ռեկորդ է սահմանել 1938 թվականին և շարունակում է պահպանել այն։ Արձանը ստեղծվել է Հեյզել Ռիվզի կողմից և բրոնզից ձուլվել է Whitechapel Foundry-ում: Գրեզլիի հասարակությունը որոշել է հուշարձանի վերջնական տարբերակից բացառել արձանի ֆիգուրը, որը սկզբնական տարբերակում գտնվում էր արձանի աջ ոտքի մոտ։ Սա բացասական արձագանք է առաջացրել, և բադը վերադարձնելու միջնորդություն է ստեղծվել, որը ստորագրել է 3200 մարդ։ Տարաձայնությունը բնութագրվեց որպես «Թերևս ամենաթեժ բանավեճը երկաթուղու էնտուզիաստ համայնքի երկար պատմության մեջ»:
Արձան
խմբագրելԳրեսլիի հասարակությունը մոտ 500 հոգուց բաղկացած բարեգործական կազմակերպություն է, որը նվիրված է Լոնդոնի և Հյուսիսարևելյան երկաթուղու (LNER) լոկոմոտիվների դիզայներ և գլխավոր ինժեներ Նայջել Գրեսլիի հիշատակի պահպանմանն ու հավերժացմանը[1]։ Գրեզլիի ղեկավարությամբ նախագծվել և կառուցվել են 2150 լոկոմոտիվներ և տասնյակ հազարավոր վագոններ։ Նրա դիզայնի լոկոմոտիվներից մեկը՝ Mallard-ը, 1938 թվականին սահմանել է 203 կմ/ժ արագության ռեկորդ, որը մինչ օրս չի գերազանցվել[2]։ 2012 թվականին Գրեզլիի հասարակությունը անդամներից մեկի կամքով ստացել է 50000 ֆունտ ստեռլինգ: Տարբեր տարբերակներ դիտարկելուց հետո հասարակությունը որոշեց այդ գումարն օգտագործել Գրեզլիի հուշարձանը կանգնեցնելու համար։ Սկզբում նախատեսվում էր այն պատրաստել կիսանդրիի տեսքով, սակայն հետագայում նախապատվությունը տրվեց լիամետրաժ արձանին։ Լրացուցիչ 13000 ֆունտ ստերլինգ հավաքվել է 130 հոգու նվիրատվությունների շնորհիվ:
Արձանի ստեղծման աշխատանքները վստահվել են քանդակագործ Հեյզել Ռիվզին, ով աշխատանքի համար ստացել է 95000 ֆունտ ստեռլինգ[1]։Ռիվզն ընտրեց մոմի ձուլման ավանդական մեթոդը արտադրության համար։ Հետևելով Օգյուստ Ռոդենի ցուցումներին՝ նա սկսեց ստեղծել պողպատե շրջանակի վրա կավե մերկ կերպարանք, որին հետո ավելացրեց հագուստ։ Դրանից հետո ստեղծվեց խեժի տպավորություն, որը հիմք դարձավ հետագա բրոնզե ձուլման համար մոմ մոդելի ձևավորման համար[3]։ Բրոնզե արձան՝ պատրաստված Whitechapel Foundry-ի կողմից[2]։ Արձանի նախագծումից մինչև տեղադրման ամբողջ գործընթացը տևել է 18 ամիս[4]։
Ավարտված աշխատանքը մոտավորապես 2,1 մ բարձրությամբ արձան է՝ բնական չափի մոտավորապես 120%-ը[2][4]։ Գրեզլին պատկերված է կանգնած՝ աջ ձեռքը բաճկոնի գրպանում, հնարավոր է՝ ձեռքը ձգել է դեպի ծխամորճը, ձախ ձեռքը ցած և սեղմել է ամսագիրը[1]։ Ռիվզը նկարագրել է իր հայեցակարգը որպես դիզայներին «մտածողության պահին» և «ապագային նայելու» փորձ: Ամսագիրը The Locomotive-ի պատճենն է, որի առջևի շապիկին պատկերված է Mallard շոգեքարշը:
Արձանի բացումը տեղի է ունեցել 2016 թվականի ապրիլի 5-ին՝ Գրեզլիի մահվան 75-րդ տարելիցին։ Արարողությանը ներկա են եղել Network Rail-ի նախագահ Փիթեր Հենդին և Գրեսլիի ժառանգները[5]։ Հուշարձանը գտնվում է երկաթուղային տոմսարկղերի կողքին և գրասենյակից ընդամենը մի քանի մետր հեռավորության վրա, որը Գրեզլին զբաղեցնում էր, երբ նա աշխատում էր որպես LNER-ի գլխավոր ինժեներ[1]։ Արձանի ետևում գտնվող պատին տեղադրված հուշատախտակը նկարագրում է Գրեսլիի կարիերան՝ նշելով «Mallard» և «Flying Scotsman» շոգեքարշերը: Նշվում է նաև Գրեզլիի կապը Քինգս Կրոս կայարանի հետ, որտեղից հեռացել են նրա ստեղծագործություններից շատերը։ Քանդակի հեղինակ Հեյզել Ռիվզը ներկայացված է ստորև, և նշվում է, որ հուշարձանը պատվիրվել է Dreaming Society-ի կողմից[6]։
Բադի վեճ
խմբագրելՌիվզի սկզբնական պլանի համաձայն՝ արձանի աջ ոտքի մոտ պետք է գտնվեր մոլարդի ֆիգուր։ Նկարագրության մեջ ասվում էր. «Բադը քմահաճույք չէ, այն ակնարկում է Նայջել Գրեսլիի ամենահայտնի լոկոմոտիվը՝ Մալլարդը (անգ․՝«mallard»)... Սա նաև ակնարկ է Գրեզլիի՝ Սոլսբերի Հոլլում գտնվող իր նախապատերազմյան տանը մոլարներ կերակրելու սովորության մասին»[2]։ Բացի Mallard-ից, Գրեզլիի մի քանի այլ լոկոմոտիվներ անվանվել են թռչունների պատվին, ներառյալ Bittern (անգլ. թարգմանաբար՝ “bittern”), Golden Plover (անգլ. թարգմանաբար՝ “golden plover”), Gannet ( "gannet") և Kingfisher ("kingfisher"), իսկ թռչնաբանությունը ենթադրվում է, որ դիզայների հոբբիներից մեկն է եղել[1]։ Բադի տարբերակը հաստատվել է Գրեսլի հասարակության խորհրդի, Պատմական Անգլիայի, հողատերերի (Network Rail) և տեղական իշխանության (Camden Council) կողմից մինչև 2013 թվականի նոյեմբեր:
2015 թվականի սկզբին Գրեզլիի հասարակությունը նամակ ստացավ հասարակության փոխնախագահ Թիմ Գոդֆրիից և Գրեզլիի թոռից՝ առարկելով բադին։ Հասարակությունը հատուկ ժողով է անցկացրել, որի ժամանակ հայտարարել է, որ «բադը պետք է հանվի հուշարձանից, եթե մենք ցանկանում ենք լավ հարաբերություններ պահպանել Գրեզլի ընտանիքի հետ»։ Արձանի քննարկման հաջորդ հանդիպմանը 2015 թվականի մարտին մասնակցել են Գոդֆրին և նրա եղբայր Բենը[1]։ Գոդֆրին, ով բուծում է հազվագյուտ բադեր, ասել է, որ «սա մարդու հուշարձան է, ոչ թե հիմար բադի»[7]։ Գոդֆրին նաև վիճարկել է, որ Գրեսլին հետաքրքրված է թռչնաբանությամբ և նշել է, որ լոկոմոտիվների անվանումների ընտրությունը կատարվել է LNER-ի հանձնաժողովի կողմից, այլ ոչ միայն Գրեսլիի: Համայնքի որոշ անդամներ համաձայնել են, որ բադը «նեղում է արձանի արժանապատվությունը»։ Նիստի ժամանակ Գրեզլիի հասարակության խորհուրդը դեմ է քվեարկել բադին վերջնական տարբերակում ներառելուն, ինչը հանգեցրել է նրա երկու անդամների հրաժարականին։
Այս որոշումը առաջացրել է բադերի կողմնակիցների դժգոհությունը[1]։ Արդյունքը եղավ մի դիմակայություն, որը նկարագրվել է որպես «երկաթուղային համայնքի երկար պատմության մեջ թերևս ամենաթեժ վեճը»: Վեճը լուսաբանվել է ազգային թերթերում: Steam Railway ամսագիրը պնդում էր, որ իրավիճակը Երազող հասարակությունը վերածել է «ծիծաղի առարկա երկաթուղային ժառանգության աշխարհի համար»[7]։ Արձանին ավելացված «հմայքի և խելքի» համար բադին վերադարձնելու հանրային խնդրագիրը հավաքել է 3200 ստորագրություն, այն ստորագրել են նաև լրագրող Մայքլ Պորտիլոն, հեռուստատեսային անձնավորություն Վանեսա Ֆելցը և երկաթուղային ձեռնարկատեր Ուիլյամ ՄքԱլփայնը[4]։ ՄքԱլփայն-ը՝ Գրեզլիի ընկերության հովանավորը, ասում է, որ բադը ցույց է տալիս Գրեզլիի մարդկային կողմը և նրա հետաքրքրությունների լայնությունը: Արվեստի ներկայացուցիչները պնդում էին, որ բադը ստեղծագործության կարևոր հատկանիշն է՝ ընդգծելով թեմայի նշանակությունը։
2015 թվականի դեկտեմբերին Գրեզլիի հասարակության խորհրդի ընտրություններում ակտիվ քարոզարշավ էր ընթանում այն թեկնածուների համար, ովքեր պաշտպանում էին բադի վերադարձը: Սակայն հաջորդ հանդիպման ժամանակ կողմնակի անձանց հեռացրին սենյակից և արգելվեց վստահված անձի միջոցով քվեարկությունը, ինչը, ինչպես հետագայում հայտարարեց Ընկերությունը, սխալ էր։ Այս գործողությունները դարձել են բարեգործական հանձնաժողովին ուղղված պաշտոնական բողոքի առարկա։ Բադի կողմնակիցները նաև միջնորդել են Քեմդենի խորհրդին պնդել, որ տեղական իշխանությունը մնա սկզբնական որոշմանը, ինչպես արտացոլված է հաստատված շինարարական փաստաթղթերում[7]։ Բադին առնչվող հակասությունների պատճառով Dreaming Society-ն առաջարկեց վերադարձնել նվիրատվությունները բնօրինակ տարբերակի աջակիցներից որևէ մեկին, բայց միայն մեկ մարդ նախընտրեց ընդունել առաջարկը[2]։ Արձանը բացվել է առանց բադի, թեև արարողության շատ մասնակիցներ իրենց հետ ռետինե բադեր են բերել՝ այլակարծություն ցույց տալու համար[5]։
Նշումներ
խմբագրել- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 Jack, Ian (2016-01-16). «Duck and cover: there's no row like a railway enthusiasts' row». The Guardian (անգլերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2021-01-22-ին. Վերցված է 2021-01-17-ին.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Doward, Jamie (2016-02-07). «Memorial to man who made the Mallard runs into row over a duck». The Guardian (անգլերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2021-01-23-ին. Վերցված է 2021-01-17-ին.
- ↑ «Hazel Reeves – Sir Nigel Gresley statue». Bronze Age Sculpture Casting Foundry Ltd (անգլերեն). 2016-03-24. Արխիվացված է օրիգինալից 2020-10-23-ին. Վերցված է 2021-01-17-ին.
{{cite web}}: Unknown parameter|deadlink=ignored (|url-status=suggested) (օգնություն) - ↑ 4,0 4,1 4,2 «Nigel Gresley statue unveiled at King's Cross – and he's out for a duck». Yorkshire Post (անգլերեն). 2016-04-05. Արխիվացված է օրիգինալից 2021-01-22-ին. Վերցված է 2021-01-17-ին.
- ↑ 5,0 5,1 «'Demeaning' duck absent from Sir Nigel Gresley statue». BBC News. 2016-04-05. Արխիվացված է օրիգինալից 2021-01-16-ին. Վերցված է 2021-01-17-ին.
- ↑ Из текста на мемориальной доске позади статуи.
- ↑ 7,0 7,1 7,2 Amos, Mike (2016-02-09). «Statue of limitations, there's outrage that the bird has flown». The Northern Echo (անգլերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2021-05-14-ին. Վերցված է 2021-01-17-ին.
Հղումներ
խմբագրելКатегория:Памятники, установленные в 2016 году Категория:2016 год в Лондоне Грезли