Մասնակից:Գոհար Ղազարյան/Ավազարկղ

Վճարային քարտ

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից

Վճարային քարտերը վճարային համակարգի մասն են կազմում՝ թողարկվելով ֆինանսական կառույցների, ինչպես օրինակ բանկերի կողմից, և հնարավորություն են տալիս քարտապաններին միջոցներ կուտակել իրենց կողմից ընտրված բանկային հաշիվներում կամ վարկային հաշիվների միջոցով և կատարել վճարումներ անկանխիկ դրամական փոխանցումների միջոցով, կանխիկացնել գումարը բանկոմատների միջոցով: Այս քարտերը հայտնի են տարբեր անուններով, օրինակ՝ բանկային քարտեր, ATM քարտեր և այլն:

Գոյություն ունեն վճարային քարտերի շատ տեսակներ, որոնցից առավել տարածվածներն են կրեդիտային և դեբետային քարտերը: Առավել հաճախ վճարային քարտը էլեկտրոնային եղանակով կապված է քարտապանին պատկանող հաշվին կամ հաշիվներին: Վերջիններս կարող են լինել ավանդային, վարկային կամ կրեդիտային հաշիվներ և քարտերը հանդիսանում են քարտապաններին նույնականացնող միջոց:

Կարող են լինել սմարթ քարտերը, որոնք ունեն եզակի քարտի համար և անվտանգության տեղեկատվություն ինչպես օրինակ վավերականության ժամկետը, CVVC(CVV)-ն կամ քարտի հակառակ կողմին առկա մագնիսական շերտը, որը հնարավորություն է տալիս տարբեր սարքերին կարդալ և մշակել տեղեկատվություն: Կախված քարտը թողարկող բանկից և հաճախորդի նախընտրություններից

It can also be a smart card that contains a unique card number and some security information such as an expiration date or CVVC(CVV) or with a magnetic strip on the back enabling various machines to read and access information.^[2] Depending on the issuing bank and the preferences of the client, this may allow the card to be used as an ATM card, enabling transactions at automatic teller machines; or as a debit card, linked to the client's bank account and able to be used for making purchases at the point of sale; or as a credit card attached to a revolving credit line supplied by the bank.