Ղարամուրադ
Ղարամուրադ, գյուղ և ձմեռանոց Արևելյան Հայաստանի Ելիզավետպոլի նահանգի Ելիզավետպոլի գավառում[1]։ Գտնվում է Ձեգամ գետի ակունքի շրջանում, պատմական Փառիսոս քաղաքի ավերակներից հյուսիս-արևմուտք[2]։
| Գյուղ | |
|---|---|
| Ղարամուրադ | |
| Երկիր | Արևելյան Հայաստան |
| Նահանգ | Ելիզավետպոլի նահանգ |
| Գավառ | Ելիզավետպոլի գավառ |
| Այլ անվանումներ | Կարամուրադ Մեծ, Ղարամուրադ Մեծ, Ղարամուրատ, Ղարամուրաջ Մեծ |
| Ազգային կազմ | կովկասի թաթարներ |
| Տեղաբնականուն | ղարամուրադցի |
| Ժամային գոտի | UTC+3 |
Պատմություն խմբագրել
Բնակավայրի տեղում հայկական գյուղաքաղաք է եղել։ XVIII դարի վերջին տեղի հայերը վրաց թագավոր Հերակլի օրոք գաղթել են Շուլավեր։
1896 թվականին ռուս հնագետ Իվանովսկին կատարել է հին դամբարանների պեղումներ ու գտել նախապատմական ժամանակների բրոնզե և կավե իրեր։
Բնակչություն խմբագրել
1907 թվականին գյուղն ունեցել է 205 տուն թուրք բանկիչ[2], իսկ 1908-ին՝ 246 կովկասի թաթար բնակիչ[1]։
Պատմամշակութային կառույցներ խմբագրել
Գյուղն ուներ 2 հայկական եկեղեցի, որոնցից մեծը հաստաված էր սյուների վրա և կանգուն էր, իսկ մյուսը XIX դարի վերջերին կիսավեր էր։ Մեծ եկեղեցու մոտ գտնվող արձանագրության համաձայն այն կառուցվել էր 1634 թվականին՝ Մովսես վարպետի կողմից։ Գյուղի մոտ կար կիսավեր եկեղեցի և գերեզմանոց։
Գրչություն խմբագրել
Եղել է գրչության կենտրոն[2]։
