Հեռագիրը (ֆիլմ, 1957)
«Հեռագիրը» (ռուս.՝ «Телеграмма»), 1957 թվականի խորհրդային կարճամետրաժ գեղարվեստական ֆիլմ, որը նկարահանել է ռեժիսոր Գեորգի Շչերբակովը[1] Կոնստանտին Պաուստովսկու համանուն պատմվածքի մոտիվներով «Մոսֆիլմ» կինոստուդիայում[2]։
 | |
|---|---|
| Երկիր | .svg){kind=small} ԽՍՀՄ |
| Թվական | 1957 |
| Ռեժիսոր | Գեորգի Շչերբակով և Գեորգի Շչերբակով |
| Դերակատարներ | Վերա Պոպովա, Լիդիա Սմիրնովա և Նիկոլայ Սերգեև |
| Երաժշտություն | Վյաչեսլավ Օվչիննիկով |
Սյուժե խմբագրել
1938 թվական։ Զաբորիե հեռավոր գյուղում ապրում է ռուսաց լեզվի և գրականության տարեց ուսուցչուհի Եկատերինա Պետրովնա Պոժալոստինան։ Նրա դուստրը՝ Նաստյան, ապրում և աշխատում է Լենինգրադում՝ Նկարիչների միությունում։ Մի անգամ Եկատերինա Պետրովնան նամակ է գրում դստերը՝ խնդրելով գալ, բայց Նաստյան մեծ զբաղվածության պատճառով չի գալիս մոր մոտ։
Մի անգամ գյուղացի ծերունի Տիխոնը, որը հոգ է տանում ծանր հիվանդ Եկատերինա Պետրովնայի մասի, Նաստյային հեռագիր է ուղարկում, որտեղ ասվում է, որ տարեց ուսուցչուհին մահանում է։ Նաստյան անմիջապես մեկնում է Զաբորիե։ Տիխոնը գնում է փոստ և գրում է Նաստյայի անունից հեռագիր է ուղարկում Եկատերինա Պետրովնային, բայց կինը անմիջապես գլխի է ընկնում, որ հեռագիրն իր դուստրը չի գրել։
Նաստյան ուշ է գալիս գյուղ. տարեց ուսուցչուհին արդեն մահացել էր։
Դերերում խմբագրել
- Վերա Պոպովա – Եկատերինա Պետրովնա Պոժալոստինա, թոշակի անցած ռուսաց լեզվի և գրականության ուսուցչուհի
- Լիդիա Սմիրնովա – Անաստասիա Սեմյոնովնա Նիկոլաևա (Նաստյա), Եկատերինա Պետրովնայի դուստրը
- Նիկոլայ Սերգեև – Տիխոն Իվանովիչ
- Գենադի Յուխտին – Տիմոֆեև, քանդակագործ
- Նինա Գուլյաևա – Մանյուշկա
- Ալլա Բուդնիցկայա – Նաստյան պատանեկան տարիներին (լուսագրերում նշված չէ)
- Սվետլանա Կոնովալովա – գյուղական բժիշկ (լուսագրերում նշված չէ)
- Անատոլի Չեմոդուրով – Վասիլի Իվանովիչ, փոստի ղեկավար (լուսագրերում նշված չէ)
- Մարգարիտա Ժարովա – կին փոստում (լուսագրերում նշված չէ)
- Ելենա Մաքսիմովա – հավաքարար ցուցահանդեսում (լուսագրերում նշված չէ)
Ծանոթագրություններ խմբագրել
- ↑ «Հեռագիրը» ֆիլմը kinopoisk.ru կայքում
- ↑ «Հեռագիրը» ֆիլմը kino-teatr.ru կայքում