Հարազատ արյուն
«Հարազատ արյուն» (ռուս.՝ «Родная кровь»), խորհրդային սև-սպիտակ ֆիլմ, որ ստեղծվել է «Լենֆիլմ» կինոստուդիայում 1963 թվականին ռեժիսոր Միխայիլ Երշովի կողմից Ֆեոդոր Կնորրեի համանուն վիպակի հիման վրա։
 ռուս.՝ Родная кровь | |
|---|---|
 | |
| Երկիր | .svg){kind=small} ԽՍՀՄ |
| Ժանր | մելոդրամա |
| Թվական | 1963 |
| Լեզու | ռուսերեն |
| Ռեժիսոր | Միխայիլ Երշով |
| Սցենարի հեղինակ | Ֆեդոր Կնորրե |
| Դերակատարներ | Վիյա Արտմանե, Եվգենի Մատվեև և Անատոլի Պապանով |
| Օպերատոր | Օլեգ Կուխովարենկո |
| Երաժշտություն | Վենիամին Բասներ |
| Կինոընկերություն | Լենֆիլմ |
| Տևողություն | 91 րոպե |
Ֆիլմի նկարահանումներն անցկացվել են Ռուսաստանի Յարոսլավլի մարզի Միշկին քաղաքում։
Սյուժե խմբագրել
Ֆիլմի գործողություններն սկսվում են Հայրենական մեծ պատերազմի ժամանակ։ Անձրևային, ամպամած մի օր տանկիստ Վլադիմիրը, որ հոսպիտալից վերադառնում է տուն, գետացման մոտ ծանոթանում է մի կնոջ՝ լաստավար Սոնյայի հետ, որը միայնակ դաստիարակում էր երեք երեխաների։ Պատահական ծանոթությունը վերաճում է մեծ սիրո։
Զորացրվելուց հետո Վլադիմիրը վերադառնում է Սոնյայի ու նրա երեխաների մոտ։ Բայց երջանկությունը երկար չի տևում։ Սոնյան հիվանդանում է ու մահանում վիրահատության սեղանին։ Որոշ ժամանա անց Վլադիմիրի տանը հայտնվում է Սոնյայի երեխաների հարազատ հայրը։ Նա փորձում է երեխաներին համոզել, որ նրանք իր հետ տեղափոխվեն նոր տուն։ Նրա հետ գնում է միայն կրտսեր որդին, իսկ ավագ երեխաները մնում են Վլադիմիրի հետ, որին համարում են իրենց իսկական հայրը։
Դերերում խմբագրել
- Վիյա Արտմանե[1][2][3] – Սոնյա
- Եվգենի Մատվեև – Վլադիմիր Ֆեդոտով, նախկին տանկիստ, ավագ մեխանիկ «Դոբրինյա» շոգեքարշի վրա
- Անատոլի Պապանով – Սոնյայի նախկին ամուսինն ու նրա երեխաների հայրը, փաստաբան
- Վլադիմիր Ռատոմսկի – բնակարանի տեր Դրովոսեկին
- Տանյա Դորոնինա – Սոնյա կրտսեր
- Յուրա Ֆիսենկո – Էրիկ, Սոնյայի ավագ որդին
- Անդրեյ Դանիլով – Էրիկը վաղ տարիքում
- Վերա Պովետկինա – Սոնյա կրտսերը մանկության տարիներին
- Կոլյա Մորոզով – էպիզոդ
- Իգոր Սելյուժոնոկ – Գոնձիկ
Էպիզոդներում խմբագրել
- Յուրի Սոլովյով – Շալյապին
- Թամարա Տիմոֆեևա – ակումբի վարիչ
- Ռոզա Սվերդլովա – բժիշկ
Նկարահանող խումբ խմբագրել
- Սցենարիստ՝ Ֆեոդոր Կնորրե
- Բեմադրությունը՝ Միխայիլ Երշովի
- Գլխավոր օպերատոր՝ Օլեգ Կուխովարենկո
- Ռեժիսոր՝ Իգոր Գոստև
- Գլխավոր նկարիչ՝ Բորիս Բիկով
- Կոմպոզիտոր՝ Վենիամին Բասներ
- Հնչյունային օպերատոր՝ Գեորգի Սալիե
- Օպերատոր՝ Վ․ Ֆոմին
- Մոնտաժող՝ Ալեքսանդրա Բորովսկայա
- Խմբագիր՝ Առնոլդ Վիտոլ
- Նկարիչներ՝
- Գրիմի՝ Ե․ Բորեյկո
- Դեկորացիաների՝ Վալերի Յուրկևիչ
- Հագուստների՝ Ն․ Դոբրովա
- Օգնականներ՝
- Ռեժիսորի՝ Մ․ Պոլինովա, Ալեքսանդր Մելնիկով
- Օպերատորի՝ Գեորգի Իվանով
- Լենինգրադի ռադիոյի և հեռուստատեսության նվագախումբ, դիրիժոր՝ Ալեքսանդր Վլադիմիրցով
- Ֆիլմի տնօրեն՝ Ալեքսանդր Արշանսկի
Ճանաչում և մրցանակներ խմբագրել
- Վիյա Արտմանեն ճանաչվել է տարվա լավագույն դերասանուհի «Սովետսկի էկրան» ամսագրի հարցումների համաձայն[4],
- Ֆիլմն արժանացել է մի շարք մրցանակների կինոփառատոններում, այդ թվում նաև «Կինոարվեստում մարդասիրության մարմնավորման համար» մրցանակի Մար դել Պլատայի միջազգային կինոփառատոնում (Արգենտինա) 1964 թվականին[5],
- Հատուկ մրցանակներ՝ դերասան Անատոլի Պապանովին «Ողջերն ու մեռածները», «Եկեք վաղը․․․» և «Հարազատ արյուն» ֆիլմերում կատարած դերերի համար, դերասանուհի Վիյա Արտմանեին, ֆիլմի տնօրեն Ալեքսանդր Արշանսկուն Լենինգրադի համամիութենական կինոփառատոնում 1964 թվականին[6]։
Ծանոթագրություններ խմբագրել
- ↑ Сын Вии Артмане рассказал о завещании матери | Культура и шоу-бизнес | Лента новостей «РИА Новости»
- ↑ Вия Артмане: «Самые счастливые актеры – те, которые прошли через слой грязи…» // KP.RU
- ↑ Вия Артмане закончила жизнь в психушке | Культура и ТВ | Собеседник.ру
- ↑ Артмане Вия: Аристократия духа.
- ↑ Телеканал «Культура». Матвеев Евгений. Две души Евгения Матвеева
- ↑ По данным Онлайн энциклопедии Кирилла и Мефодия
Արտաքին հղումներ խմբագրել
- «Հարազատ արյուն»(ռուս.) Онлайн энциклопедия Кирилла и Мефодия
- «Հարազատ արյուն» ֆիլմը(ռուս.) Кино-Театр.РУ կայքում
- «Հարազատ արյուն»(անգլ.) ֆիլմը Internet Movie Database կայքում