Անատոլի Դմիտրիևիչ Պապանով (ռուս.՝ Анато́лий Дми́триевич Папа́нов, հոկտեմբերի 31, 1922(1922-10-31)[1], Վյազմա, Սմոլենսկի գավառ, Խորհրդային Ռուսաստան - օգոստոսի 5, 1987(1987-08-05), Մոսկվա, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ[2]), թատրոնի և կինոյի խորհրդային դերասան, Ժողովրդական դերասան (1978), ԽՍՀՄ ժողովրդական արտիստ (1973), ԽՍՀՄ պետական մրցանակի դափնեկիր (1987, հետմահու)։

Անատոլի Պապանով
Ծնվել էհոկտեմբերի 31, 1922(1922-10-31)[1]
ԾննդավայրՎյազմա, Սմոլենսկի գավառ, Խորհրդային Ռուսաստան
Մահացել էօգոստոսի 5, 1987(1987-08-05) (64 տարեկան)
Մահվան վայրՄոսկվա, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ[2]
ԳերեզմանՆովոդեվիչյան գերեզմանոց
ԿրթությունՌուսաստանի թատերական արվեստի համալսարան
Քաղաքացիություն ԽՍՀՄ
Մասնագիտությունթատրոնի դերասան, կինոդերասան, դերասան և թատերական ուսուցիչ
Ամուսին(ներ)Նադեժդա Կարատաևա
Երեխա(ներ)Ելենա Պապանովա
Պարգևներ և մրցանակներ

Կենսագրություն խմբագրել

Ծնվել է Վյազմա քաղաքում (այժմ՝ Սմոլենսկի շրջանում)։ Հայրը՝ Դմիտրի Ֆիլիպովիչ Պապանովը (1897 - 1982) զինվորական էր, մայրը՝ լեհուհի Ելենա Բոլեսլավովնա Ռոսկովսկայան (1901 - 1973)՝ դերձակ։

Ընտանիք խմբագրել

1945 թվականից Անատոլի Պապանովը ամուսնացած էր դերասանուհի Նադեժդա Կառատաևայի հետ։ 1954 թվականին ծնվեց նրանց դուստրը՝ Ելենա Պապանովան, ով ավելի ուշ դարձավ Երմոլովայի անվան թատրոնի դերասանուհի։

Դերեր կինոյում խմբագրել

1952 - Կոմպոզիտոր Գլինկա
1952 - Ռևիզոր - չինովնիկ
1960 - Ամենայն լրջությամբ - խմբագիր
1961 - Մարդը գնում է արևի հետևից - զբոսայգու ադմինիստրատոր
1961 - Կազակներ
1962 - Կռվախնձոր - Կրյաչկո
1962 - Քայլ ձիով - Ֆոնարյով
1963 - Դատարկ երթուղին - Ակիմ Սեվոստյանովիչ
1963 - Կարճ պատմվածքներ
1963 - Եկեք վաղը… - Նիկոլայ Վասիլևիչ
1964 - Հարազատ արյուն - Սոնյայի ամուսինը<br /> 1965 - Կանաչ ճրագը - Ժմուռկին
1965 - Դոն Կիխոտի - Պյոտր Բոնդարենկո, բժիշկ-մանկաբույժ
1965 - Մեր տունը - Իվանով - հայր
1965 - Տվեք բողոքի գիրքը - մետրդոտել Կուտայցև՛'
1966 - Զգուշացիր ավտոմեքենայից - Սոկոլ Կրուժկին, Սեմիցվետովի աները
1966 - Ս. քաղաքում - Դմիտրի Իոնովիչ Ստարցեվ (Իոնիչ)
1967 - Հատուցում - Սերպիլին
1968 - Յոթ ծերունի և մի օրիորդ - իրավախորհրդատու
1968 - Վիրինեյա - Մագարա
1968 - Ծառայում էին երկու ընկեր - գնդապետ
1968 - Ադամանդե ձեռքը - Լյոլիկ
1969 - Շվեյկը երկրորդ համաշխարհային պատերազմում - Ադոլֆ Հիտլեր
1969 - Գիշերվա ժամը տասներեքին - Օվիննի
1969 - Երեկ, այսօր և միշտ - Բետտի մորաքույրը
1969 - Ընտանեկան երջանկություն - Չուբուկով
1970 - Բելառուսական կայարան - Նիկոլայ Իվանովիչ Դուբինսկի
1970 - Կրակը պահպանողները - Կրուտով
1971 - Թագավորական ողջ զորքը - Բյորդեն-ավագ
1971 - Հաջողության ջենթլմեններ - շախմատիստ հյուրանոցում
1971 - Թույլատրեք թռիչքը - Սախնո
1972 - Սպիտակ թագուհու խաղաքայլը - Նատաշայի հայրը
1973 - Ամառանոց - Պավլիկ
1973 - Սիրային գործեր - Բորիս Իվանովիչ
1973 - Վատ լավ մարդը - Սամոյլենկո
1974 - Մեկ անգամ մեկ - Վանյա Կարետնիկով
1975 - Բարձրության վախ - Մազին
1976 - Տասնմեկ հույս - Վորոնցով
1976 - 12 աթոռ (ռեժիսոր Մարկ Զախարով) - Իպոլիտ Մատվեևիչ Վորոբյանինով
1977 - Ընտանեկան հանգամանքներով - դայակ
1978 - Ամեն ինչ որոշում է վայրկյանը - Նադյայի պապիկը
1978 - Իմ սերը, իմ տխրությունը աստղագուշակ
1979 - Փրփուր - Մանոխին
1981 - Իմ հավերժ սերը
1982 - Իվան - Իվան
1982 - Հայրեր և պապեր - պապ Լուկովը
1984 - Ցանկության ժամանակ - Վլադիմիր Դմիտրիևիչ
1987 - Հիսուներեքի ցուրտ ամառը… - Կոպալիչ/Ստարոբոգատով(հնչյունավորում՝ Ի.Կ. Եֆիմով)

Պարգևներ և մրցանակներ խմբագրել

  • Հոկտեմբերյան հեղափոխության շքանշան (1986),
  • Հայրենական պատերազմի շքանշան I-ին աստիճանի, (1985),
  • Աշխատանքային կարմիր դրոշի շքանշան (1981),
  • ԽՍՀՄ ժողովրդական արտիստ (1973),
  • ՌԽՖՍՀ ժողովրդական արտիստ (1966),
  • ՌԽՖՍՀ վաստակավոր արտիստ (1958),
  • ԽՍՀՄ պետական մրցանակ (1987),
  • ՌԽՖՍՀ Վասիլև եղբայրների անվան պետական մրցանակ (1966).

Ծանոթագրություններ խմբագրել

  1. 1,0 1,1 Internet Movie Database — 1990.
  2. 2,0 2,1 2,2 Deutsche Nationalbibliothek Record #119248379 // Gemeinsame Normdatei (գերմ.) — 2012—2016.
 Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Անատոլի Պապանով» հոդվածին։