Նիկոլայ Կելին

բանաստեղծ, արձակագիր, բժիշկ, դոնի կազակ
(Վերահղված է Կելին Նիկոլայից)

Նիկոլայ Կելին (ռուս.՝ Николай Андреевич Келин, հոկտեմբերի 31, 1896(1896-10-31)[1] կամ 1896[2], Կլետսկայա, Կլետսկի շրջան[1] - հունվարի 9, 1970(1970-01-09)[1] կամ 1970[2], Ժելիվ[1]), բանաստեղծ, արձակագիր (արտագաղթի առաջին ալիք), բժիշկ, դոնի կազակ։ Առաջին համաշխարհային և Ռուսաստանի քաղաքացիական պատերազմների մասնակից։

Նիկոլայ Կելին
Ծնվել էհոկտեմբերի 31, 1896(1896-10-31)[1] կամ 1896[2]
ԾննդավայրԿլետսկայա, Կլետսկի շրջան[1]
Վախճանվել էհունվարի 9, 1970(1970-01-09)[1] կամ 1970[2]
Վախճանի վայրԺելիվ[1]
ԳերեզմանՕլշանի գերեզմանատուն
Մասնագիտությունբանաստեղծ, արձակագիր և բժիշկ
Քաղաքացիություն Ռուսական կայսրություն
Ժանրերպոեզիա և արձակ
ԶավակներAlexej Kelin?

Կենսագրություն խմբագրել

Նիկոլայ Կելինը ծնվել է 1896 թվականին Վոյսկա Դոնի մարզի Ուստ-Մեդվեդիցկոե շրջանի Կլետսկայա ստանիցայում։ 1908 թվականին ընդունվել է ատաման, իշխան Մ. Ի. Պլատովի անվան ռեալական ուսումնարանը, այնուհետև՝ Սանկտ Պետերբուրգի Ռազմաբժշկական ակադեմիան, որը Առաջին համաշխարհային պատերազմի պատճառով չի ավարտել[3]։ Ընդունվել է Կոնստանտինովսկի հրետանային ուսումնարան, որն ավարտելուց հետո ստացել է սպայական կոչում, ծառայել է Հյուսիսային ռազմաճակատի 12-րդ բանակում՝ որպես մարտկոցի հրամանատար։ Կոնտուզիայի ենթարկվելուց հետո վերադարձել է Դոն և մասնակցել կարմիրների դեմ քաղաքացիական պատերազմին։ Դրանից հետո արտագաղթել է, 1920 թվականից բնակվել Չեխոսլովակիայում, ավարտել Պրահայի Կարլովի համալսարանի բժշկական ֆակուլտետը, որպես բժիշկ աշխատել Չեխոսլովակիայի Ժելիվ ավանում[4][5]:

Գրել է բանաստեղծություններ, որոնք տպագրվել են էմիգրանտական հրատարակությունները[5], «Կազակի խոստովանությունը» գրքի հեղինակն է[4]։ Այս գրքում Նիկոլայ Անդրեևիչը պատմում է իր ճակատագրի, ինչպես նաև Միխայիլ Ալեքսանդրովիչ Շոլոխովի հետ նամակագրության և հանդիպումների մասին։ 1957 թվականին Կելին Նիկոլայ Անդրեևիչը եկել է ԽՍՀՄ՝ հարազատների հետ հանդիպելու համար[4]։ Նա հիշեց իր «Կազակի խոստովանությունը» գրքի մասին և, ցանկացավ տեսնել գրող Միխայիլ Շոլոխովին, զանգահարեց նրան, և Շոլոխովը նրան հրավիրեց Վյոշենսկայա ստանիցա[4]։ Կելինի և Շոլոխովի հանդիպումը տևեց առնվազն վեց ժամ[4]։ Հաջորդ օրը Նիկոլայ Անդրեևիչը մեկնեց հայրենի Կլեցկայա ստանիցա. ուղևորությունը կազմակերպել էր Միխայիլ Շոլոխովը[4]։ Կլեցկայա ստանիցայում Կելինը հանդիպեց իր 90-ամյա մորաքրոջ հետ։ Նիկոլայ Անդրեևիչը իր «Կազակի խոստովանությունը» գրքում գրել է[4].

  Իհարկե, Շոլոխովի հետ հանդիպումը մնաց ուղևորության ամենավառ տպավորությունը։ Ես բառացիորեն ապրում էի դրանով, գրողի մասին պատմեցի ծանոթ կազակներին, նամակներ գրեցի Միխայիլ Ալեքսանդրովիչին՝ հույս չունենալով պատասխան ստանալ։  

1960 թվականին Կելինը կրկին այցելել է Միխայիլ Շոլոխովին Վյոշենսկայա ստանիցայում[4]։

Մահացել է 1970 թվականի հունվարի 9-ին, Չեխոսլովակիայի Ժելիվ ավանում[4]։ Թաղված է ուղղափառ Օլշանսկոե գերեզմանատանը[5]։

Ծանոթագրություններ խմբագրել

  1. 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 regional database of the Regional Library of Highlands (չեխերեն)
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Չեխիայի ազգային գրադարանի կատալոգ
  3. «Келин Николай Андреевич». Արխիվացված է օրիգինալից 2019 թ․ սեպտեմբերի 9-ին. Վերցված է 2019 թ․ սեպտեմբերի 16-ին.
  4. 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 4,6 4,7 4,8 Шолоховская энциклопедия/ Колл. авторов; глав. ред. Ю. А. Дворяшин; вступ. ст. М. М. Шолохов. — М.: Издательский дом «СИНЕРГИЯ», 2013. — С. 304. — 1216 с.: ил. ISBN 978-5-94238-022-9.
  5. 5,0 5,1 5,2 Келин Николай Андреевич (1896–1970)

Գրականություն խմբագրել

  • Шолоховская энциклопедия/ Колл. авторов; глав. ред. Ю. А. Дворяшин; вступ. ст. М. М. Шолохов. — М.: Издательский дом «СИНЕРГИЯ», 2013. — С. 304. — 1216 с.: ил. ISBN 978-5-94238-022-9.

Արտաքին հղումներ խմբագրել