Կաղապար:Օրվա հոդված/Փետրվարի 28, 2017 թ.
Ապուր (ֆր.՝ soupe), ջրալի ուտեստ (սովորաբար առաջին), տարածված է շատ երկրներում։
Ապուրի տարբերակիչ առանձնահատկությունն առաջին հերթին այն է, որ իր մեջ ներառում է առնվազն 50 % հեղուկ (երբեմն ասվում է, որ պատրաստման ժամանակ պետք է կիրառվի «ապուրի կեսը պետք է հեղուկ լինի» կանոնը), երկրորդ հերթին (տաք ապուրների համար) ապուրը պատրաստվում է եփելու մեթոդով, մեծ մասամբ՝ ջրում։
Ապուրը, որպես ուտեստ իր ներկայիս իմաստով, ի հայտ է եկել 400-500 տարի առաջ՝ ամուր, թթվեցումից զերծ պահող և քիմիապես չեզոք սպասքի ստեղծման հետ միասին (այդպիսի սպասքը հնարավորություն էր տալիս իրականացնել պատրաստման գործընթացը)։ Պետք է նշել, որ Արևելքում (Հին Չինաստանում և մոտ շրջաններում) ապուրներն առաջացել են ավելի վաղ՝ մոտավորապես մեր թվարկությունից 100 տարի առաջ և նորից կապված էր անհրաժեշտ սպասքի ավելի վաղ առաջացման հետ։ Սա չի նշանակում, որ նախկինում մարդիկ եփելուց չեն օգտվել․ սննդի պատրաստման այս եղանակը ծագել է խեցեղենի և քարե ամանեղենի ի հայտ գալու հետ (վերջինս Վիլյամ Պոխլյոբկինն անվանում է առավել հարմարն ապուրների պատրաստման համար)։ Ապուրը պետք է տարբերակել որպես ուտեստ, որի բաղադրիչները նրա անբաժանելի մասերն են ու ստեղծում են միասնական համ, ընդհանուր կառուցվածք և պարզապես եփած մթերքներ կամ դրանց խառնուրդ, որի եփման նպատակը եղել է միայն մթերքների ջերմամշակումը։ Ստացված արգանակն սկզբնական շրջանում չի օգտագործվել։
Սպասքի առաջացման, հախճապակու, ճենապակու, սեղանի սպասքի օգտագործման հետ միասին սուպը 15-16-րդ դարերում սկսեց մեծ տարածում գտնել նախ Հարավային Եվրոպայում, իսկ լայն տարածում գտավ միայն...Ավելին⇒