Լուցկիներով աղջիկը (ֆիլմ)
Լուցկիներով աղջիկը (ֆր.՝ La Petite Marchande d'allumettes), կինոմատոգրաֆիայի ավանգարդի ոճով նկարահանված ֆրանսիական դրամա ֆիլմ, որն ստեղծել է Ժան Ռենուարի կողմից, 1928 թվականին։
 ֆր.՝ La Petite Marchande d'allumettes | |
|---|---|
.jpg) | |
| Երկիր | Ֆրանսիա |
| Ժանր | դրամա, սուրբծննդյան ֆիլմ և համր կինո |
| Թվական | 1928 և հունիսի 8, 1928 |
| Լեզու | ֆրանսերեն |
| Ռեժիսոր | Ժան Ռենուար և Ժան Տեդեսկո |
| Պրոդյուսեր | Ժան Ռենուար |
| Սցենարի հեղինակ | Ժան Ռենուար |
| Դերակատարներ | Կատրին Հեսլինգ և Guy Ferrant? |
| Օպերատոր | Ժան Բաշլե |
| Երաժշտություն | Մանուել Ռոզենտալ |
| Տևողություն | 32 րոպե |
Սյուժե
խմբագրելԱնդերեսենի «Լուցկիներով աղջիկը» սենտիմենտալ հեքիաթի էկրանավորումն է։ Ինչպես տեղեկացնում են սկզբի լուսագրերը, ֆիլմի իրադարձությունները տեղի են ունենում «նոր տարվա նախօրեին, ինչ-որ մի հյուսիսային քաղաքում»։ Փոքրիկ աղջիկը, չկարողանալով վաճառել ոչ մի լուցկի, քնում է ձյունածածկ փողոցում և քնած ժամանակ երազ է տեսնում (Անդերսենի հեքիաթում նա երազների շարք է տեսնում, որոնցից յուրաքանչյուրը համապատասխանում է երեխայի դրությանը, որն աստիճանաբար սառչում և ցրտից մահանում է), իսկ Ռենուարի ֆիլմում աղջիկը հայտնվում է խաղալիքների խանութում, որոնք կենդանանում են և հիշեցնում նրան անցորդներին, որոնց նա, առանց որևէ հաջողության, առաջարկում է գնել իր լուցկիները։ Ֆիլմն ավարտվում է այն ժամանակ, երբ երազն ընդհատվում է, քանի որ աղջիկը մահացել է, և վերջին կադրերում մենք տեսնում ենք անցորդներին, որոնք խոնարհվել են նրա վրա։
Դերերում
խմբագրել- Քեթրին Հեսսլինգ` Կարեն
- Մանուել Ռաաբի
- Ժան Շտորմ` Աքսել Օտտ
- Էմի Ուելս
- Աննի Հելս
Գեղարվեստական առանձնահատկություններ
խմբագրելՖիլմը նկարահանվել է «Հին աղավնոց» թատրոնի ձեռնահարկում, որը վերածվել էր կինոտաղավարի։ Ըստ Պ. Լեպրոնի` դա բանաստեղծական և ստեղծագործաբար նկարահանված ֆիլմ էր, որն առաջին անգամ բացահայտել է Ժան Ռենուարի ռեժիսորական մեծ տաղանդը։ Վերջինս գրել է. «Մենք օգտագործել ենք սարքավորումներ, որոնք դարձել են կինոարտադրության հետագա զարգացման հիմքը։ Մենք ինքներս ենք պատրաստել դեկորները, մակետները, հագուստը և այլն։ Մենք ինքներս ենք երևակել ժապավենը և տիրաժավորել ֆիլմը։ Ֆիլմն ավելի վատը չէր, քան մյուսները, հատկապես հաջողված էին հեքիաթային տեսարաները։ Դժպախտաբար, ծիծաղելի գործընթացի պատճառով մեր արհեստավորական նախաձեռությունը տապալվել է»։ Ըստ Ժորժ Սադուլի` «Անդերսենի ոճով մտածված հեքիաթային տեսարանը, անկասկած, ֆիլմի լավագույն դրվագն էր, որում Քեթրին Հելսինգը չափազանց սեթևեթ տեսք ուներ։ Սակայն Մելեսի խաչումը էքսպրեսիոնիստերի հետ Ռեունարին ավելի քիչ օգուտ է բերել, քան Էրիխ Շտրոհայմի համադրումը Էմիլ Զոլայի հետ»[1]։
Երբ 1930 թվականին ֆիլմը հնչյունավորվել է, որպես երաժշտական ֆոն օգտագործվել է Մենդելսոնի և Շտրաուսի երաժշտությունը, երկնքում ընթացող ճակատամարտը ուղեկցվել է Ռիխարդ Վագների «Վալկիրիաների թռիչքը» երաժշտությամբ[2]։
Ծանոթագրություններ
խմբագրել- ↑ Садуль Жорж. ««Том 4. Часть 2. Голливуд. Конец немого кино, 1919—1929»». www.rulit.me. Վերցված է 2017 թ․ հունիսի 20-ին.
- ↑ «Жан Ренуар - обзорная статья на Синематеке». www.cinematheque.ru. Վերցված է 2017 թ․ հունիսի 20-ին.
Աղբյուրներ
խմբագրել- В. С. В. Комаров. История зарубежного кино. Том 1. Немое кино. — М.: «Искусство», 1965.