Լորան Գասպար
Լորան Գասպար(հունգ.՝ Gáspár Loránd, ֆր.՝ Lorand Gasparփետրվարի 28, 1925[1][2][3], Տըրգու Մուրեշ, Մուրեշ, Ռումինիա[3] - հոկտեմբերի 9, 2019[4][5][3], Փարիզի 6-րդ շրջան, Փարիզ[3]), ֆրանսիացի բժիշկ, գրող և թարգմանիչ։
Լորան Գասպար հունգ.՝ Gáspár Loránd | |
|---|---|
 | |
| Ծնվել է | փետրվարի 28, 1925[1][2][3] |
| Ծննդավայր | Տըրգու Մուրեշ, Մուրեշ, Ռումինիա[3] |
| Վախճանվել է | հոկտեմբերի 9, 2019[4][5][3] (94 տարեկան) |
| Վախճանի վայր | Փարիզի 6-րդ շրջան, Փարիզ[3] |
| Մասնագիտություն | բանաստեղծ, վիրաբույժ, թարգմանիչ և լուսանկարիչ |
| Լեզու | ֆրանսերեն |
| Քաղաքացիություն | .svg){kind=small} Հունգարիա և  Ֆրանսիա |
| Կրթություն | Բուդապեշտի տեխնոլոգիայի և տնտեսագիտության համալսարան[6] |
| Պարգևներ | |
| Զավակներ | François Abou Salem? |
Կենսագրություն խմբագրել
Լորան Գասպարը ծնվել է Տրանսիլվանիում՝ հրեայի ընտանիքում, որտեղ նրանք խոսում էին հունգարերեն, ռումիներեն, գերմաներեն։ Մանկուց սովորել է նաև ֆրանսերեն։ 1943թվականին ընդունվել է Բուդապեշտի համալսարան, իսկ 1944 թվականին նրան նացիստները արտաքսել են Էլզասի աշխատանքային ճամբար։ 1945 թվականի մարտին նա փախել է Ֆրանսիա, 1946 թվականից սովորել Փարիզ ում բժշկություն։
1954-1969թվականներին աշխատել է որպես վիրաբույժ Իսրայելում, 1970-1995 թվականներին - Թունիսում։ Նյարդաբանությանը վերաբերող աշխատությունների հեղինակ է։
1949թվականին Փարիզում հրատարակել է հունգարերենով գրական ամսագիր, 1953 թվականին Գերմանիայում հրատարակել աֆորիզմների գիրք հունգարերեն, իսկ հետո գրել ֆրանսերեն։ Որպես բանաստեղծ իր նորամուտը նշել է Նյութի չորրորդ վիճակը բանաստեղծությունների գրքով (1966, Ապոլիների մրցանակ)։
Նա բանաստեղծություններ է թարգմանել անգլերենից (Դեյվիդ Հերբերթ Լոուրենս), գերմաներենից (Ռայներ Մարիա Ռիլկե), հունարենից (Յորգոս Սեֆերիս), հունգարերենից (Յանոշ Պելինսկի, Շանդոր Վերյոշ, Օտտո Տոլնաի և այլն)։ Միջին Արևելքի մասին ճամփորդական գրառումների համահեղինակ է։ Նա նաև հանդես է եկել որպես լուսանկարիչ։
Ճանաչում խմբագրել
Գրքեր խմբագրել
- Le Quatrième État de la matière. — Paris: Flammarion, 1966.
- Gisements. — Paris: Flammarion, 1968.
- Histoire de la Palestine. — Paris: Maspero, 1968 (թարգմ. 1978)
- Palestine, année zéro. — Paris: Maspero, 1970.
- Sol absolu. — Paris: Gallimard, 1972.
- Approche de la parole. — Paris: Gallimard, 1978.
- Corps corrosifs. — Fata Morgana, 1978.
- Egée suivi de Judée. — Paris: Gallimard, 1980.
- Sol absolu, Corps corrosifs et autres textes, avec un essai d’autobiographie. — Paris: Gallimard, 1982.
- Amandiers. — Gentilly: Hofer, 1980 (նկարազարդում Էտիեն Այդու)
- Feuilles d’observation. — Paris: Gallimard, 1986.
- Carnets de Patmos. — Cognac: Le temps qu’il fait, 1991.
- Égée, Judée, suivi d’extraits de Feuilles d’observation et de La maison près de la mer. — Paris: Gallimard, 1993.
- Apprentissage. — Paris: Deyrolle, 1994.
- Carnets de Jérusalem. — Cognac: Le temps qu’il fait, 1997.
- Patmos et autres poèmes. — Paris: Gallimard, 2001.
- Derrière le dos de Dieu. — Paris: Gallimard, 2010
Ծանոթագրություններ խմբագրել
- ↑ 1,0 1,1 AlKindi (Դոմինիկյան Արևելագիտության ինստիտուտի առցանց կատալոգ)
- ↑ 2,0 2,1 Printemps des poètes (ֆր.)
- ↑ 3,00 3,01 3,02 3,03 3,04 3,05 3,06 3,07 3,08 3,09 3,10 Fichier des personnes décédées
- ↑ 4,0 4,1 4,2 https://www.mediapart.fr/journal/culture-idees/151019/la-disparition-en-tapinois-du-grand-poete-lorand-gaspar
- ↑ 5,0 5,1 5,2 https://www.simplifia.fr/avis-de-deces/lorand-gaspar-paris
- ↑ Gaspar L. Sol Absolu et Autres Textes — Éditions Gallimard, 1982. — P. 10.
Գրականություն խմբագրել
- Allaire S., Tenne M. Présence de Lorand Gaspar. — Amsterdam; New York: Rodopi, 2009.
- Ben Abdeladhim M. Lorand Gaspar, en question de l’errance. — Paris: Harmattan, 2010.
- Debreuille J.-Y. Lorand Gaspar. — Paris: Seghers, 2007.
- Lançon D. Lorand Gaspar. — Cognac: Le Temps qu’il fait, 2004.
- Lorand Gaspar: poétique et poésie: colloque international / Yves-Alain Favre, ed. — Pau: Université de Pau et des pays de l’Adour, 1987.
- Lorand Gaspar: transhumance et connaissance: colloque de Cerisy / Madeleine Le Cunff-Renouard, ed. — Paris: J.M. Place, 1995.
Արտաքին հղումներ խմբագրել
- Биография, библиография, фото(ֆր.)
- Биография(չաշխատող հղում)(անգլ.)