Իվ Նաթ (ֆր.՝ Yves Nat, դեկտեմբերի 29, 1890(1890-12-29)[1][2][3], Բեզյե - օգոստոսի 31, 1956(1956-08-31)[3], Փարիզ), ֆրանսիացի դաշնակահար, կոմպոզիտոր և երաժշտության ուսուցիչ։

Իվ Նաթ
ֆր.՝ Yves Nat
Դիմանկար
Ծնվել էդեկտեմբերի 29, 1890(1890-12-29)[1][2][3]
ԾննդավայրԲեզյե
Մահացել էօգոստոսի 31, 1956(1956-08-31)[3] (65 տարեկան)
Մահվան վայրՓարիզ
ԳերեզմանՊասի գերեզմանատուն
Քաղաքացիություն Ֆրանսիա
ԿրթությունՓարիզի կոնսերվատորիա
Մասնագիտությունդաշնակահար, կոմպոզիտոր և երաժշտության ուսուցիչ
ԱշխատավայրՓարիզի կոնսերվատորիա
Պարգևներ և
մրցանակներ
Պատվավոր լեգեոնի շքանշանի սպա
 Yves Nat Վիքիպահեստում

Կենսագրություն խմբագրել

Իվ Նատը ծնվել է Բեզիերում[4], վաղ հմտություն է ցուցաբերել ինչպես դաշնամուրի, այնպես էլ կոմպոզիցիայի առումով։ Յոթ տարեկան հասակում նրան թույլատրվում էր ամեն կիրակի Բեզիերի տաճարի երգեհոնում պատարագի ժամանակ իմպրովիզներ անել։ Տաս տարեկան հասակում նա ղեկավարել է իր սեփական նվագախմբը[5]։

Սովորել է Փարիզի կոնսերվատորիայում, Լուի Դեմերի մոտ։ 1907 թվականին ստացել է իր առաջին մրցանակը։ 1911 թվականինին նա հյուրախաղեր է ունեցել Միացյալ Նահանգներում։

Որպես մենակատար նա հայտնի էր գլխավոր կերպարում, որպես Ֆրանց Շուբերտի, Ռոբերտ Շումանի և Յոհաննես Բրամսի կատարող։ Նաև հաճախ է ելույթներ ունեցել ջութակահարներ Ժակ Թիբոյի, Ջորջե Էնեսկուի, Էժեն Իզայի հետ համույթում։ 1934 թվականին հրաժարվել է համերգային գործունեությունից և բացառապես կենտրոնացել Փարիզի կոնսերվատորիայում դասավանդելու վրա։ 1950 թվականին վերադարձել է բեմ, ձայնագրել Բեթհովենի բոլոր 32 սոնատները։ Կոմպոզիտոր Նաթի ժառանգության մեջ մտնում են «Դժոխք» օրատորիան (1942), դաշնամուրային համերգներ, կամերային ստեղծագործություններ։

Իվ Նաթի մասին խմբագրել

  Նրա նվագը այնքան պարզ էր, որ թվում էր նա արդեն դաշնակահար չէ, այլ արվեստի ստեղծագործության մեջ բացված պատուհան:(Մարսել Պրուստ)  

Ծանոթագրություններ խմբագրել

  1. 1,0 1,1 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
  2. 2,0 2,1 Base Léonore (ֆր.)ministère de la Culture.
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 Discogs — 2000.
  4. Archives de l'Hérault, Commune de Béziers, acte de naissance Կաղապար:Numéro, année 1890 (avec mention marginale de mariage).
  5. «Wolfgang Lempfrid: Yves Nat (DLF)». www.koelnklavier.de. Վերցված է 2021 թ․ ապրիլի 14-ին.

Գրականություն խմբագրել

  • Mona Reverchon. Yves Nat, un musicien de légende: Conversation avec Chantal Auber. — Paris, 2006. — 180 p.

Արտաքին հղումներ խմբագրել

 Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Իվ Նաթ» հոդվածին։