Իսկուհի, հայկական իգական անուն։ Առաջացել է հայերեն իսկուհի բառից, որ նշանակում է «իսկական տիրուհի»։ Աստվածածնի 7 անուններից մեկն է՝ Մաքրուհի, Տիրուհի, Սրբուհի, Թագուհի, Դշխոյ և Մարիամ։ Իսկին ձևով հիշատակվել է 1666[1], ավելի ուշ՝ 1744[2], 1796[3] թվականներին։ Գործածական է նաև Ուսկուհի ձևով[4]։

Իսկուհի
Սեռիգական
Նշանակությունիսկական տիրուհի
Ծագում
Ծագման լեզուհայերեն
Անվան այլ ձևեր
Փաղաքշական ձևերԻսկին
Կապված հոդվածներ«Իսկուհի» սկսվող էջեր

Ծանոթագրություններ խմբագրել

  1. Ձեռագիր Հալեպի, Բ․ 7բ
  2. Ազգապ․ Տիւզեանց 13
  3. Էֆիմ․ 448
  4. Հրաչյա Աճառյան, Հայոց Անձնանունների Բառարան, հ. Բ, Երևան, «Երևանի պետական համալսարանի հրատարակություն», 1944, էջ 390 — 682 էջ։