Իգոր Պոմերանցև
ռուս արձակագիր, բանաստեղծ, լրագրող
Իգոր Պոմերանցև (ռուս.՝ И́горь Я́ковлевич Помера́нцев, հունվարի 11, 1948[1], Սարատով, Սարատովի մարզ, ԽՍՀՄ), ռուս արձակագիր, բանաստեղծ, լրագրող։
Իգոր Պոմերանցև И́горь Я́ковлевич Помера́нцев | |
|---|---|
 | |
| Ծնվել է | հունվարի 11, 1948[1] (76 տարեկան) |
| Ծննդավայր | Սարատով, Սարատովի մարզ, ԽՍՀՄ |
| Մասնագիտություն | լրագրող, բանաստեղծ, գրող և արձակագիր |
| Լեզու | ռուսերեն |
| Քաղաքացիություն |  Ռուսաստան,  ԽՍՀՄ և .svg){kind=small} Միացյալ Թագավորություն |
| Կրթություն | Չեռնովցիի համալսարան |
| Ժանրեր | պոեզիա և էսսե |
| Զավակներ | Peter Pomerantsev? |
 Igor Jakowlewitsch Pomeranzew Վիքիպահեստում | |
Ծնվել է 1948 թվականին Սարատովում։ Ավարտել է Չեռնովիցի համալսարանի բանասիրության ֆակուլտետը։ 1978 թվականից տարագրությունում է։ Երկար տարիներ աշխատակցել է «Ազատություն» ռադիոկայանին։
Հրապարակել է բանաստեղծություններ, Էսսեներ։ «Urbi» ալմանախի հիմնադրած Վյազեմսկու անվան մրցանակի առաջին դափնեկիրն է[2]։
Իգոր Պոմերանցևը հայերեն խմբագրել
- «Զանցանքը գործված է...»; «Եվ հենց տրամվայը...»; «Սանտիմետր է հեռու իմ շրթունքներից...»; «Սեպտեմբերին ես ցավով հիշում եմ...»; «Նույն պատահականությամբ...»; «Ահա մանկությանս...»; «Սենյակում մենակ եմ...»; «Կ-ովը պատրաստվում էր...»; «Լոնդոնյան զբոսայգու...»; «Լուսնոտության պահին...»; «Սպիտակ դաստիարակչուհին թիկնել է նստարանին...»; «Ահա ինչ է ասել Գ. Ֆլոբերը...»; «Անսփոփելի է...»; «Մի պատը՝ Այվազովսկին...»; «Միշա Էպշտեյնը...»; «Հիմա ստիպված ես...»; «Ինքս եմ տեսել...»; «Առոգանություն ունեցող մարդիկ...»; «Գրականության ասպարեզում Նոբելյան դափնեկիր...»; «Բոլոր հեղափոխություններից ինձ սրտամոտ է միայն մեկը...»: Արդի ռուսական վերլիբռ, Ստեփանակերտ, «Ոգի-Նաիրի», 2015, էջ 269-285։ Թարգմ.՝ Հրանտ Ալեքսանյան։
Ծանոթագրություններ խմբագրել
- ↑ 1,0 1,1 Русская литература XX века. Прозаики, поэты, драматурги (ռուս.) / под ред. Н. Н. Скатов — 2005. — С. 95—96. — ISBN 5-94848-307-X
- ↑ Արդի ռուսական վերլիբռ, Ստեփանակերտ, «Ոգի-Նաիրի», 2015, էջ 268։
 | Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Իգոր Պոմերանցև» հոդվածին։ |