Թիրոզին
ամինաթթու
Թիրոզին, տիրոզին, ամինաթթու։ Գոյություն ունի օպտիկապես ակտիվ D, Լ և ռացեմիկ DL ձևերով։ Լ Տ մտնում է բազմաթիվ սպիտակուցների և պեպտիդների կառուցվածքի մեջ։ Թիրոզինը կենդանիների և մարդու օրգանիզմներում առաջանում է ֆենիլալանինի ֆերմենտային օքսիդացման ընթացքում։ Թիրոզինի յոդային ածանցյալները՝ թիրոքսինը և եռյոդթիրոնինը, վահանագեղձի հորմոններ են։ Թիրոզինի քայքայման ընթացքում օրգանիզմում առաջանում են ֆումարաթթու և ացետաքացախաթթու, որոնք ացետիլկոֆերմենտ A-ի միջոցով մտնում են եռկարբոնային թթուների ցիկլի մեջ։
| Թիրոզին | |
|---|---|
 | |
| Քիմիական բանաձև | C₉H₁₁NO₃ |
| Մոլային զանգված | 3,0E−25 կիլոգրամ[1] գ/մոլ |
| Խտություն | 1,456 գ/սմ³ գ/սմ³ |
| Հալման ջերմաստիճան | 343 °C °C |
| Քիմիական հատկություններ | |
| pKa | 9,11[2] |
| Դասակարգում | |
| CAS համար | 60-18-4 |
| PubChem | 6057 |
| EINECS համար | 200-460-4 |
| SMILES | C1=CC(=CC=C1CC(C(=O)O)N)O |
| ЕС | 200-460-4 |
| ChEBI | 5833 |
| Եթե հատուկ նշված չէ, ապա բոլոր արժեքները բերված են ստանդարտ պայմանների համար (25 °C, 100 կՊա) | |
ԾանոթագրություններԽմբագրել
- ↑ 1,0 1,1 L-tyrosine
- ↑ Weast R. C. CRC Handbook of Chemistry and Physics (1st student edition) / R. C. Weast — 1 — CRC Press, 1988. — ISBN 978-0-8493-0740-9
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 12, էջ 19)։ 
|