Թիրոզին, տիրոզին, ամինաթթու։ Գոյություն ունի օպտիկապես ակտիվ D, Լ և ռացեմիկ DL ձևերով։ Լ Տ մտնում է բազմաթիվ սպիտակուցների և պեպտիդների կառուցվածքի մեջ։ Թիրոզինը կենդանիների և մարդու օրգանիզմներում առաջանում է ֆենիլալանինի ֆերմենտային օքսիդացման ընթացքում։ Թիրոզինի յոդային ածանցյալները՝ թիրոքսինը և եռյոդթիրոնինը, վահանագեղձի հորմոններ են։ Թիրոզինի քայքայման ընթացքում օրգանիզմում առաջանում են ֆումարաթթու և ացետաքացախաթթու, որոնք ացետիլկոֆերմենտ A-ի միջոցով մտնում են եռկարբոնային թթուների ցիկլի մեջ։

Թիրոզին
Изображение химической структуры
Քիմիական բանաձևC₉H₁₁NO₃
Մոլային զանգված3,0E−25 կիլոգրամ[1] գ/մոլ
Խտություն1,456 գ/սմ³ գ/սմ³
Հալման ջերմաստիճան343 °C °C
Քիմիական հատկություններ
pKa9,11[2]
Դասակարգում
CAS համար60-18-4
PubChem6057, 6942100
EINECS համար200-460-4
SMILESC1=CC(=CC=C1CC(C(=O)O)N)O
ЕС200-460-4
ChEBI5833
Եթե հատուկ նշված չէ, ապա բոլոր արժեքները բերված են ստանդարտ պայմանների համար (25 °C, 100 կՊա)

Ծանոթագրություններ

խմբագրել
  1. 1,0 1,1 L-tyrosine
  2. Weast R. C. CRC Handbook of Chemistry and Physics (1st student edition) / R. C. Weast — 1 — CRC Press, 1988. — ISBN 978-0-8493-0740-9
 Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Թիրոզին» հոդվածին։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 12, էջ 19