Ընկույզի հաց
Ընկույզի հաց (ռուս.՝ Ореховый хлеб), լիտվական գունավոր ֆիլմ, որը նկարահանվել է 1977 թվականին, ռեժիսոր Արունաս Ժեբրյունասի կողմից, ըստ Սաուլյուս Շալտյանիսի համանուն պատմվածքի. վերջինս դարձել է նաև ֆիլմի սցենարի հեղինակը։ Առաջին լիտվական տրագիկոմեդիան է[1]։
 լիտ.՝ Riešutų duona | |
|---|---|
 | |
| Երկիր |  ԽՍՀՄ |
| Ժանր | դրամա և տրագիկոմեդիա |
| Թվական | 1977 |
| Լեզու | լիտվերեն |
| Ռեժիսոր | Արունաս Ժեբրյունաս |
| Սցենարի հեղինակ | Սաուլյուս Շալտյանիս |
| Դերակատարներ | Algirdas Latėnas?, Էլվիրա Պիշկինայտե, Լեոնիդ Օբոլենսկի և Անտանաս Շուրնա |
| Օպերատոր | Ալգիմանտաս Մոցկուս |
| Երաժշտություն | Վյաչեսլավ Գանելին |
| Կինոընկերություն | Լիտվայի կինոստուդիա |
| Տևողություն | 79 րոպե |
Սյուժե խմբագրել
Գործողությունները տեղի են ունենում Հայրենական մեծ պատերազմի ավարտից անմիջապես հետո։ Փոքր լիտովյան քաղաք, որտեղ կա միայն մեկ փողոց։ Փողոցի վրա հարևանությամբ ապրում են երկու ընտանիքներ` Շատասները և Կամինսկասները։ Ընտանիքների հայրերի միջև հին խորացված թշնամություն գոյություն ունի։ Թշնամությունն սկսվել է այն ժամանակվանից, երբ Կամինսկասը Շատասովից գնել է կով, որը շուտով սատկել է։ Բայց նրանց երեխաները` Անդրյուս Շատասը և Լյուկա Կամինսկայտեն, սիրում են իրար։ Լուսավոր զգացմունքն ունենում է տխուր, բայց ոչ ողբերգական ավարտ։ Կամինսկասները տեղախոխվում են ուրիշ քաղաք, և Լյուկան ստիպված է լինում բաժանվել Անդրյուսից։ Դրանից հետո նրանք էլ երբեք չեն հանդիպում։
Դերերում խմբագրել
- Ալգիրդաս Լատենաս՝ Անդրյուս Շատաս
- Էլվիրա Պիշկինայտե՝ Լյուկա Կամինսկայտե
- Լեոնիդ Օբոլենսկի՝ Անդրյուսի պապիկը
- Անտանաս Շուրնա՝ Կամինսկաս, Շատասովի հարևանը
- Կոստաս Սմորիգինաս՝ Լյուկայի փոքր եղբայրը
Նկարահանող խումբ խմբագրել
- Սցենարի հեղինակ՝ Սաուլյուս Շալտյանիս
- Բեմադրող ռեժիսոր՝ Արունաս Ժեբրյունաս
- Բեմադրող օպերատոր՝ Ալգիմանտաս Մոցկուս
- Կոմպոզիտոր՝ Վյաչեսլավ Գանելին
- Բեմադրող նկարիչ՝ Ալգիրդաս Նիչուս
- Հագուստի ձևավորող՝ Վիկտորիյա Բիմբայտե
- Մոնտաժող՝ Վանդա Սուրվիլենե
Մրցանակներ խմբագրել
1978 թվականին Երևանում կայացած 11-րդ Համամիութենական կինոփառատոնի ժամանակ «Ընկույզի հաց» ֆիլմի ռեժիսոր Արունաս Ժեբրյունասը պարգևատրվել է «Ռեժիսորական վարպետության ինքնաբավության համար» ժյուրիի մրցանակով[2]։
Հետաքրքիր փաստեր խմբագրել
Զգացմունքը, որը ծնվել էր ֆիլմում Անդրյուսի և Լյուկայի միջև, շարունակություն է ստանում դերասանների իրական կյանքում. Ալգիրդաս Լատենասը և Էլվիրա Պիշկինայտեն նկարահանումների ընթացքում սիրահարվում են իրար, իսկ դրանց ավարտից շատ չանցած` ամուսնանում են։ Հետագայում նրանք տղա են ունենում։ Ինչպես ծիծաղելով պատմում էր Էլվիրա Պիշկինաետեն, Լիտվայում լեգենդ էր պտտվում, թե իբր երկու երիտասարդների ծնողներն ստիպել են նրանց ամուսնանալ` նրանց մեջ եղած անկեղծ սիրո տեսարանից հետո, որը ցուցադրվել է հեռուստատեսությամբ[3]։
Ծանոթագրությունն խմբագրել
- ↑ Kubilius, Vytautas. Žanrų kaita ir sintezė. V., 1986,
- ↑ «Арунас Жебрюнас: Фестивали и премии». Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ հոկտեմբերի 4-ին. Վերցված է 2016 թ․ հունվարի 13-ին.
- ↑ «Elvyra Piškinaitė-Latėnienė: «Savo vyrą įsimyliu vis iš naujo», 2008-06-17». Արխիվացված է օրիգինալից 2010 թ․ հոկտեմբերի 11-ին. Վերցված է 2019 թ․ մայիսի 24-ին.