Էկլեկտիզմ
Էկլետիզմ (հին հունարեն՝ ἐκλέγω «ընտրում եմ» բառից) փիլիսոփայական համակարգի ստեղծման եղանակ՝ տարբեր դրույթներ հաշվի առնվելով, որոնք փոխառնված են այլ փիլիսոփայական համակարգերից։ Այս տերմինն առաջին անգամ օգտագործվել է 2-րդ դարում ալեքսանդրիացի փիլիսոփա Փոթամոնի կողմից, որի մասին Դիոգենես Լայերտացին գրել է իր «Հայտնի փիլիսոփաների կյանքի, ուսմունքի և ասույթների մասին» տրակտատի վերջում։
Ճարտարապետություն և արվեստԽմբագրել
Էկլեկտիկա տերմինն արվեստի մեջ օգտագործվում է նրա համար, որպեսզի բնութագրի մի աշխատանքի մեջ օգտագործված տարբեր պատմական ոճերը։ Այն հիմնականում մեծ կիրառություն ունի ճարտարապետությունում և դեկորատիվ արվեստում։ Այս տերմինը երբեմն օգտագործվում է 19-րդ դարի ճարտարապետական ոճը բնութագրելու համար, որը հաջորդել էր Նեոկլասիցիզմին (1820 թ.)[1], բայց 1970 թ.-ից սկսած այդ ոճի զարգացումն արդեն վերագրում են Հիստորիցիզմին։
ԳրականությունԽմբագրել
- «Էկլեկտիզմ»։ Փիլիոսոփայական հանրագիտարան։ Արխիվացված օրիգինալից 2012-08-20-ին։ Վերցված է 2020-09-14
ԾանոթագրություններԽմբագրել
- ↑ Ճարտարապետության ընտրություն. Էկլեկտզիմը Ամերիկայում, 1880-1910. Հեղ. Լեոնարդ Կ. Էաթոն, 1975
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 4, էջ 39)։ 
|
|
Սա անավարտ հոդված է։ Դուք կարող եք օգնել Վիքիպեդիային՝ ուղղելով և լրացնելով այն։ Այս նշումը հարկավոր է փոխարինել համապատասխան թեմատիկ նշումով։ |