Էդուարդ Մարգարով
Էդուարդ Արտյոմի Մարգարով (հունիսի 20, 1942[1], Բաքու, Ադրբեջանական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ), ԽՍՀՄ, հայ ֆուտբոլիստ, սպորտի վաստակավոր վարպետ, ՀՍՍՀ վաստակավոր մարզիչ։ Ավարտել տեղի ֆիզկուլտուրայի ինստիտուտը, խաղացել «Լոկոմոտիվ» և «Նեֆթյանիկ» ակումբներում, 1971 թվականին տեղափոխվել է Երևան։ «Արարատի» կազմում 1971 թվականին նվաճել է ԽՍՀՄ արծաթե, 1973 թվականին՝ ոսկե մեդալներ, 1973, 1975 թվականներին դարձել ԽՍՀՄ գավաթակիր։ 1976 թ. նրա գլխավորությամբ Երևանի «Արարատը» դարձել է ԽՍՀՄ գարնանային առաջնության արծաթե մրցանակակիր, գավաթի եզրափակչի մասնակից։
 | |||
|---|---|---|---|
| Քաղաքացիությունը |
 ԽՍՀՄ և  Հայաստան | ||
| Ծննդյան ամսաթիվ | հունիսի 20, 1942[1] (78 տարեկան) | ||
| Ծննդավայր | Բաքու, Ադրբեջանական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ | ||
| Հասակ | 164 սանտիմետր | ||
| Քաշ | 62 կիլոգրամ | ||
| Դիրք | Հարձակվող | ||
|
| |||
|
| |||
|
| |||
|
| |||
|
| |||
ԽՍՀՄ առաջնություններում, գավաթային խաղերում, Եվրոպայի գավաթակիրների մրցաշարերում խփել է 157 գնդակ։
ԽՍՀՄ հավաքականի կազմում 1966 թվականին մասնակցել է աշխարհի 8-րդ առաջնությանը դարձել բրոնզե մեդալակիր։ Եղել է «Արարատի» ավագ մարզիչը, երկրորդ մարզիչը, Հայաստանի հավաքականի գլխավոր մարզիչը[2]։