«Երկնագույն ճանապարհներ» (ռուս.՝ «Голубые дороги»), խորհրդային կատակերգություն, որը նկարահանել է ռեժիսոր Վլադիմիր Բրաունը 1947 թվականին[1]։ Ֆիլմը արտացոլում է իրական իրադարձություններ․ 3-րդ դասի կապիտան Ռատանովի նախատիպը ծովային ականորդ, 3-րդ կարգի կապիտան Վասիլի Սեմյոնովիչ Գրաչովն է (պաշտոնաթող է եղել 1-ին կարգի կապիտանի կոչումով)։

Երկնագույն ճանապարհներ
Երկիր ԽՍՀՄ
Ժանրռազմական ֆիլմ
Թվական1947
Լեզուռուսերեն
ՌեժիսորՎլադիմիր Բրաուն
Սցենարի հեղինակԳրիգորի Կոլտունով
ԴերակատարներՊավել Կադոչնիկով
ԵրաժշտությունՎադիմ Հոմոլյակա և Յակով Ցեգլյար
ԿինոընկերությունԿիևի Ալեքսանդր Դովժենկոյի անվան կինոստուդիա

Սյուժե

խմբագրել

Հայրենական մեծ պատերազմն ավարտվել է, բայց Սև ծովի խորքերում դեռ թաքնված են ֆաշիստական ականներ, որոնք խանգարում են խաղաղ նավարկություններին։ Օդեսայի նավահանգստում գտնվում է արտասովոր ական։ Դրա վնասազերծման ժամանակ կապիտան Ռատանովը (Պավել Կադոչնիկով) ծանր վիրավորվում է։ Հիվանդանոցից դուրս գալուց հետո նա վերադառնում է իր աշխատանքին, և այժմ նա իրավունք չունի սխալվելու։

Դերերում

խմբագրել
  • Պավել Կադոչնիկով - Ռատանով
  • Մարինա Կալինկինա - Նադեժդա
  • Սերգեյ Ստոլիրով - Բերեժենկո
  • Յուրի Լյուբիմով - Վետկուն
  • Անդրեյ Սովա - նավաստի[2]
  • Վիկտոր Դոբրովոլսկի - Սերգեյ Կոնստանտինովիչ
  • Միխայիլ Ռոմանով - միչման Բերեժնոյ
  • Լեոնիդ Կմիտ - Իվան Իվանովիչ
  • Կիրիլ Ստոլիրով - աշակերտ
  • Ելենա Իզմայլովա (լուսագրերում նշված չէ)
  • Ստանիսլավ Չեկան - ծովային սպա

Ծանոթագրություններ

խմբագրել

Արտաքին հղումներ

խմբագրել