Ես՝ Օլգա Հեպնարովաս (չեխ․՝ Já, Olga Hepnarová), 2016 թվականին ստեղծված միջազգային ֆիլմ-դրամա, որի ռեժիսորներն են Թոմաս Վեինրեբը և Փիթր Կազդան։ Ֆիլմը Օլգա Հեպնարովայի մասին է (1951-1975)։ Վերջինս չեխոսլովակացի զանգվածային մարդասպան է, որը 1973 թվականի հուլիսի 10-ին բեռնատարով ութ մարդ է սպանել Պրահայում։ Ֆիլմը ցուցադրվել է Բեռլինի 66-րդ միջազգային կինոփառատոնի «Համայնապատկեր» բաժնում[4]։

Ես՝ Օլգա Հեպնարովաս
չեխ․՝ Já, Olga Hepnarová
Երկիր Չեխիա
 Լեհաստան[1]
 Ֆրանսիա[1]
 Սլովակիա[1]
Ժանրդրամա[1], ԼԳԲՏ թեմայով ֆիլմ, կենսագրական ֆիլմ[1] և պատմական ֆիլմ[1]
Թվականփետրվարի 11, 2016[2], մարտի 4, 2016[2], մարտի 24, 2016[2], ապրիլի 14, 2016[2], հուլիսի 6, 2016[2], հուլիսի 22, 2016[2], նոյեմբերի 18, 2016[2], հունվարի 13, 2017[2], փետրվարի 16, 2017[2], մարտի 24, 2017[2], նոյեմբերի 17, 2017[2], հոկտեմբերի 25, 2018[2] և հունվարի 24, 2019[2]
Լեզուչեխերեն
ՌեժիսորTomáš Weinreb? և Petr Kazda?
ՊրոդյուսերVojtěch Frič?, Tomáš Weinreb?[1], Marián Urban?[1] և Petr Kazda?[1]
Սցենարի հեղինակPetr Kazda?[1], Tomáš Weinreb?[1] և Roman Cílek?[1]
ԴերակատարներՄիխալինա Օլշանսկա, Մարտին Պեխլատ, Կլարա Մելիշկովա, Մարտին Ֆինգեր, Մարիկա Շոպոսկա[1], Պետրա Նեսվացիլովա[1], Յան Նովոտնի[1], Յուրայ Նվոտա[1], Gabriela Míčová?[1], Ռոման Զախ, Օնդրեյ Մալի, Zuzana Stavná?[1], Մագդալենա Բորովա[1], Viktor Vrabec?[1], Եվա Ջոզեֆիկովա[1], Մերիեն Ռոդեն[1], Tereza Blažková?[1], Լուկաշ Բեխ[1], Pavel Neškudla?[1], Մարտա Մազուրեկ[1], Miroslaw Haniszewski?[1], Սարկա Վակուլիկովա[1], Kostas Zerdaloglu?[1] և Q104128803?[1]
ՕպերատորԱդամ Սիկորա
ԵրաժշտությունMarián Varga?
ՄոնտաժVojtěch Frič?
Տևողություն105 րոպե[3]

Սյուժե խմբագրել

Ֆիլմի գործողությունները տեղի են ունենում 1970-ական թվականներին։ Այն ներկայացնում է խնդիրները, որոնց բախվել է այն ժամանակվա երիտասարդությունը` ըստ ռասայական, սեռային և սեռական կողմնորոշման տարբերությունների։ Օլգա Հեպնարովան 22-ամյա միայնակ լեսբուհի է, որին լքել է իր ընտանիքը։ Այլ մարդկանց հետ շփվելու անհնարինությունը և ինքն իրեն ճանաչելու ցանկությունը պատճառներ են դարձել, որ ստիպել են նրան անցնել մարդկայնության սահմանները։ Անձնական նամակների միջոցով հանդիսատեսը կարողանում է ներթափանցել Օլգայի հոգեբանության մեջ, և իրադարձությունների պատմությունը վերականգնելով, հասկանալ, թե ինչն է նրան դրդել հանցանք գործել։

Կազմ խմբագրել

  • Միշալինա Օլսզանսկա` Օլգա Հեպնարովա
  • Օնդրեյ Մալի` հոգեբույժ
  • Մարթա Մազուրեկ` Ալենա
  • Լուկաս Բեխ` դատախաղ
  • Յուրա Նվոտա` փաստաբան
  • Գաբրիելա Միչովա` հոգեբույժ Ռաբսկա
  • Մարիկա Սոպոսկա` Ժիտկա
  • Ռոման Զախ` հոգեբույժ Վավերկա

Ընդունելություն խմբագրել

Rotten Tomatoes ագրեգատոր կայքում ֆիլմն ունի 78 տոկոս վարկանիշ` ըստ 27 ակնարկի և 10-ից միջինը 6.9 վարկանիշ։ Կայքի գրախոսության եզրակացությունն ասում է. «Իր կինեմատոգրաֆիայով որպես կատարյալ և բացարձակին ձգտող` «Ես, Օլգա Հեպնարովան» սթափեցնող ու որսացող հայացք է նետում կյանքի վրա, որը հանգեցրել է կնոջ սարսափելի հանցագործությանը»[5]։ Metacritic կայքում ֆիլմն ունի 100-ից 57 միավոր` հիմնված 10 գրախոսականի վրա, որոնք ընդհանուր առմամբ «խառը կամ միջին ակնարներ» են[6]։

Թաններ Թաֆելսկին The Village Voice-ի համար գրել է. «Ֆիլմը դառը հաբ է` կուլ տալու համար, այն կենտրոնանում է միզանտրոպի հակասությունների վրա»[7]։

Ծանոթագրություններ խմբագրել

  1. 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 1,21 1,22 1,23 1,24 1,25 1,26 1,27 1,28 1,29 ČSFD (չեխերեն) — 2001.
  2. 2,00 2,01 2,02 2,03 2,04 2,05 2,06 2,07 2,08 2,09 2,10 2,11 2,12 Internet Movie Database — 1990.
  3. Internet Movie Database — 1990.
  4. «Berlinale 2016: Panorama Celebrates Teddy Award's 30th Anniversary and Announces First Titles in Programme». Berlinale. Արխիվացված է օրիգինալից 2015 թ․ դեկտեմբերի 21-ին. Վերցված է 2015 թ․ դեկտեմբերի 20-ին.
  5. «I, Olga Hepnarová (Já, Olga Hepnarová) (2017)». Rotten Tomatoes. Fandango Media. Վերցված է 2018 թ․ մարտի 8-ին.
  6. «I, Olga Hepnarová Reviews». Metacritic. CBS Interactive. Վերցված է 2018 թ․ մարտի 8-ին.
  7. «Review: 'I, Olga Hepnarova,' I Olga Hepnarova is a sobering character study of a murderer». Village Voice. Village Voice. Վերցված է 2017 թ․ մարտի 22-ին.

Արտաքին հղումներ խմբագրել