Դավիթ Սարգսյան (ֆիզիոլոգ)

Դավիթ Աշոտի Սարգսյան (սեպտեմբերի 23, 1947(1947-09-23), Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ - հունվարի 7, 2010(2010-01-07), Մյունխեն, Գերմանիա), ռուս ֆիզիոլոգ, կինովավերագիր, արվեստաբան, համադրող, Ալեքսեյ Շչուսևի անվան Պետական ճարտարագիտական գիտահետազոտական թանգարանի տնօրեն։

Դավիթ Սարգսյան
Ծնվել է	սեպտեմբերի 23, 1947(1947-09-23)
Ծննդավայր	Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ
Մահացել է	հունվարի 7, 2010(2010-01-07) (62 տարեկան)
Մահվան վայր	Մյունխեն, Գերմանիա
Գերեզման	Տրոեկուրովյան գերեզմանատուն
Քաղաքացիություն	ԽՍՀՄ և  Ռուսաստան
Կրթություն	ՄՊՀ կենսաբանության ֆակուլտետ
Գիտական աստիճան	Կենսաբանական գիտությունների թեկնածու
Մասնագիտություն	ռեժիսոր, կինոքննադատ, սցենարիստ, ֆիզիոլոգ և կինոռեժիսոր
Զբաղեցրած պաշտոններ	թանգարանի տնօրեն

Կենսագրություն

Դավիթ Սարգսյանը ծնվել է 1947 թվականին Երևանում։ Հայրը զինվորական էր, մայրը՝ ռուսաց լեզվի ուսուցչուհի։

Դ․ Սարգսյանը ավարտել է Մոսկվայի պետական համալսարանի կենսաբանության ֆակուլտետը՝ «Մարդու ֆիզիոլոգիա» մասնագիտությամբ։ Կենսաբանական գիտությունների թեկնածու է, ավելի քան տասը տարի աշխատել է Կենսաբանական ակտիվ նյութերի անվտանգության համառուսաստանյան գիտական կենտրոնում։ Մշակել է նոր դեղամիջոց՝ Ամիրիդին, որն օգտագործվում է Ալցհեյմերի հիվանդության բուժման համար։

1980-ականների կեսերից որպես երկրորդ ռեժիսոր Դ․ Սարգսյանն աշխատել է «Մոսֆիլմ» ստուդիայում, որպես կինոքննադատ՝ «Ռուսական միտք» (ռուս.՝ Русская мысль) թերթում և «Կինոսցենարներ» (ռուս.՝ «Киносценарии») ամսագրում։ Համառուսական հեռուստաընկերությունում աշխատել է որպես հեռուստահաղորդումների և վավերագրական ֆիլմերի հեղինակ և ռեժիսոր։ Մասնակցել է ավելի քան 20 վավերագրական ֆիլմերի ստեղծմանը։

2000 թվականի հունվարի 1-ից աշխատել է որպես Պետական ճարտարագիտական գիտահետազոտական թանգարանի տնօրեն։

Դ․ Սարգսյանը եղել է Դոմ Նաշչոկին պատկերասրահի հիմնադիրներից մեկը, համակարգել է Մոսկվա - Բեռլին.1950-2000։ Ճարտարապետություն» և Վենետիկի բիենալեի «Երկու թատրոն» ցուցահանդեսները։

Եղել է պատմական ճարտարապետական ժառանգության ակտիվ պաշտպան, դեմ է եղել Մոսկվայի պատմական վայրերի վերակառուցմանը, ինչպես նաև Մոսկվա հյուրանոցի և Ցարիցինոյի պալատական համալիրի վերակառուցմանը։

Դ․ Սարգսյանը մահացել է Մյունխենի կլինիկաներից մեկում 2010 թվականի հունվարի 7-ին, 63 տարեկան հասակում։ Թաղվել է Մոսկվայում՝ Տրոեկուրովյան գերեզմանատանը։ 2011 թվականին գերեզմանի վրա հուշարձան են կանգնեցրել ճարտարապետներ Յուրի Գրիգորյանը և Ալեքսանդր Բրոդսկին։

Ֆիլմագրություն

• Ընկեր Կոլլոնտայը և նրա սիրելիները
• Աննա Կարամազոֆ
• Վոկալ զուգահեռներ

Արտաքին հղումներ

• пресс-досье на сайте музея архитектуры
• Пресс-портрет на яндекс.новости
• http://www.snob.ru/fp/entry/11199(չաշխատող հղում)
  • http://www.snob.ru/profile/about/5192(չաշխատող հղում)
• «Умер директор музея архитектуры имени Щусева Давид Саркисян» (ռուսերեն). Lenta.ru. 2010 թ․ հունվարի 7. Վերցված է 2010 թ․ հունվարի 8-ին.{{cite web}}: CS1 սպաս․ url-status (link)
• «Умер директор Музея архитектуры Давид Саркисян». Вести.Ru. Վերցված է 2010 թ․ հունվարի 8-ին.{{cite web}}: CS1 սպաս․ url-status (link)

• Мария Цанцаноглу (2010 թ․ հունվարի 11). «Памяти Давида Саркисяна». Γосударственный музей современного искусства (Салоники). Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ ապրիլի 14-ին. Վերցված է 2010 թ․ հունվարի 23-ին.(ռուս.)(հուն.)