Դաշտի տեսություն
Դաշտի տեսություն մաթեմատիկայում, վեկտորական և սկալյար դաշտերի հատկություններն ուսումնասիրող մաթեմատիկական տեսություն։
Նկարագրություն
խմբագրելՍկալյար և վեկտորական դաշտեր
խմբագրելՄաթեմատիկայի և ֆիզիկայի մի շարք խնդիրների ուսումնասիրությունը հանգեցվում է տարածության (կամ հարթության) տիրույթների ուսումնասիրման, որոնց յուրաքանչյուր Р կետին համապատասխանության մեջ է դրվում թիվ (ջերմաստիճան, ճնշում, խտություն և ալն) կամ վեկտոր (արագություն, ուժ և այլն)։ Այդպիսի տիրույթները, իրենց մեջ որոշված կամ ֆունկցիաներով, համապատասխանաբար կոչվում են սկալյար կամ վեկտորական դաշտեր։ Սկալյար դաշտի տրումը համարժեք է։
թվային ֆունկցիայի, իսկ վեկտորական դաշտինը՝ առանցքների վրա
- -ի
պրոյեկցիաների տրմանը։
Հաստատուն և փոփոխական դաշտեր
խմբագրելԵթե , ֆունկցիաները ժամանակից կախված չեն, ապա դաշտը կոչվում է ստացիոնար (հաստատուն), հակառակ դեպքում՝ ոչ ստացիոնար (փոփոխական)։
Ոլորտային և գլանային դաշտեր
խմբագրելՍկալյար դաշտերը պատկերվում են հավասարումով որոշվող մակարդակի մակերևույթների կամ մակարդակի գծերի օգնությամբ։ Եթե գոյություն ունի այնպիսի O կետ (Н առանցք), որ -ն կախված է միայն ОР (P-ից Н) հեռավորությունից, ապա դաշտը կոչվում է կենտրոնական կամ ոլորտային (առանցքային կամ գլանային)։ Ոլորտային և գլանային դաշտերի մակարդակի մակերևույթները համապատասխանաբար ոլորտներ և գլաններ են։
Դաշտի գրադիենտ
խմբագրելԵթե -ը դիֆերենցելի Է, ապա սկալյար դաշտի յուրաքանչյուր կետի համապատասխանում է u-ի ամենաարագ աճի ուղղությունը ցույց տվող վեկտոր (գրադիենտ, անգլ.՝ gradu), որի երկարությունը հավասար է այդ ուղղությամբ u-ի աճման արագությանը։
Վեկտորական մակերևույթներ
խմբագրելՎեկտորական դաշտերի նկարագրման համար կիրառվում են գծեր, որոնք իրենց յուրաքանչյուր կետում ունեն վեկտորի ուղղությունը, այսինքն բավարարում են դիֆերենցիալ
հավասարումների համակարգին։ Այդ գծերով կազմված մակերևույթը կոչվում է վեկտորական մակերևույթ և բնութագրվում է նրանով, որ յուրաքանչյուր վեկտոր ընկած է կետում մակերևույթի շոշափող հարթության վրա։ Փակ կորը հատող վեկտորական գծերով կազմված մակերևույթը կոչվում է վեկտորական խողովակ։ Դաշտը, կախված տարածության մեջ վեկտորների ունեցած դիրքից, կոչվում է հարթ (վեկտորներն ընկած են մի հարթության մեջ), հարթ-զուգահեռ (հարթության միևնույն կետին պրոյեկտվող բոլոր կետերում դաշտի վեկտորներն իրար հավասար են և զուգահեռ այդ հարթությանը), կենտրոնական (վեկտորներն ընկած են միևնույն կետով անցնող ուղիղների վրա) և այլն։
Վեկտորական դաշտի հոսք
խմբագրելՎեկտորական դաշտի հոսք Տ մակերևույթով կոչվում է
ինտեգրալը, որտեղ -y վեկտորի պրոյեկցիան է մակերևույթի՝ իր ուղղությունն անընդհատորեն փոփոխող նորմալի ուղղության վրա։
Վեկտորական դաշտի ցիրկուլյացիա
խմբագրելՎեկտորական դաշտի շրջանառություն (ցիրկուլյացիա) փակ կորով կոչվում է
ինտեգրալը, որտեղ -ը -ի պրոյեկցիան է L կորի շոշափողի ուղղության վրա։
Վեկտորական դաշտի դիվերգենցիա և ռոտոր
խմբագրելՎեկտորական դաշտի փոփոխությունը որևէ կետի շրջակայքում առաջին մոտավորությամբ բնութագրվում է երկու մեծությունով՝ սկալյար, որը կոչվում է դաշտի տարամիտություն (դիվերգենցիա, ) և վեկտորական, որը կոչվում է դաշտի մրրիկ (ռոտոր, )։
Պոտենցիալ (ոչ մրրկային) և սոլենոիդալ վեկտորական դաշտեր
խմբագրելՎեկտորական դաշտը կոչվում է պոտենցիալ՝ ոչ մրրկային (բնութագրվում է պայմանով), եթե
- ։
Վեկտորական դաշտը կոչվում է սոլենոիդալ (բնութագրվում է պայմանով), եթե
- ։
Այս դեպքում -ն կոչվում է դաշտի վեկտոր պոտենցիալ։
Վեկտորական դաշտի գաղափարն այլ տարածություններում
խմբագրելՍկալյար և վեկտորական դաշտերի գաղափարները դիտարկվում են նաև ո-չափանի էվկլիդեսյան տարածության մեջ։
Գրականություն
խմբագրել- Кочин Н․ Е․, Векторное исчисление и начала тензорного исчисления, 7 изд․, М․, 1951
- Дубнов Я․ С․, Основы векторного исчисления, ч․1, 4 изд․, М․—Л․, 1950, ч․ 2, М․, 1952
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 3, էջ 289)։ |