Վիքիպեդիա

Բորիս Գոդունով (ֆիլմ, 2011)

«Բորիս Գոդունով» - ռուսական կինոդրամա, որը նկարահանվել է 2011 թվականին ռեժիսոր Վլադիմիր Միրզոևի կողմից՝ Ա.Ս. Պուշկինի համանուն պատմական ողբերգության հիման վրա։ Ֆիլմի պրեմիերան կայացել է 2011 թվականի նոյեմբերին։ Ռեժիսորը պիեսի գործողությունները տեղափոխել է մեր օրեր.

Բորիս Գոդունով
ռուս.՝ Борис Годунов
Երկիր Ռուսաստան
Ժանրդրամա
Թվական2011
Լեզուռուսերեն
ՌեժիսորՎլադիմիր Միրզոև
ՊրոդյուսերՎլադիմիր Միրզոև
Սցենարի հեղինակՎլադիմիր Միրզոև
ԴերակատարներՄաքսիմ Սուխանով, Անդրեյ Մերզլիկին, Լեոնիդ Գրոմով, Դմիտրի Պևցով, Ագնիա Դիտկովսկիտե, Պյոտր Ֆեոդորով, Միխայիլ Կոզակով, Լեոնիդ Պարֆյոնով և Անդրեյ Տաշկով
ՕպերատորՊավել Կոստոմարով
Տևողություն124 րոպե

Սյուժե խմբագրել

Գործողությունները տեղափոխվել են մեր օրեր։ Կինոնկարը բացվում է Ուգլիչում անհայտ անձանց կողմից ռուսական գահաժառանգի սպանության տեսարանով։ Անցնում է մի քանի տարի։ Բորիս Գոդունովին համոզում են ընդունել թափուր մնացած գահը՝ չնայած իր երկմտություններին։ Մամլո ասուլիսի ժամանակ դումայի քարտուղարը հայտարարում է Գոդունովի՝ թագավորական գահին բարձրանալու որոշման մասին։ Մարդիկ հեռուստատեսությամբ քննարկում են այս որոշումը։ Ցարի թիկունքում մի քանի բոյար խմբերի գաղտնի կուլիսային պայքար է ընթանում նոր կառավարության օրոք գերակայության համար։ Գահ բարձրացած Գոդունովին մոլուցքով հետապնդում է իր կողմից սպանված տղայի տեսիլքը։ Այդ ընթացքում վանական Գրիգորի Օտրեպեևը թաքնվում է Հրաշք վանքում։ Պիմենի հետ զրուցելուց հետո նա իմանում է սպանության գաղտնիքը, փախչում է վանքից և որոշում է փորձել գալ իշխանության։ Դիմելով օտարերկրյա օգնությանը և բանակ հավաքելով՝ Գրիգորին ուղևորվում է Մոսկվա։

Նկարահանող խումբ խմբագրել

Լրացուցիչ փաստեր խմբագրել

  • Ֆիլմի երաժշտությունը գրել է Second Hand Band-ը։ Վերջնական տիտրերում լսվում է այս խմբի երգը Պուշկինի « Նոել » բանաստեղծության վրա («Ուռա՛, Ռուսաստան է արշավում / Քոչվոր բռնակալը»)։
  • Ֆիլմի զգեստների դիզայները նույնն էր (Տատյանա Գալովա), ինչ Սերգեյ Բոնդարչուկի 1986 թվականի "Բորիս Գոդունով" ֆիլմինը[1]։
  • Թեև դերասանները ֆիլմում հիմնականում արտասանում են Պուշկինի կանոնական տեքստը, որոշ դեպքերում դրանում փոփոխություններ են կատարվել։ Այսպիսով, այն տեսարանում, երբ ընթերցվում է կարգադրիչներին տրված Օտրեպևի նկարագրությունը, բնագրում գրված է. «Իսկ նա 20 տարեկան է…»; ֆիլմում ասվում է «Իսկ նա 35 տարեկան է» (ինչն ավելի համահունչ է Օտրեպևի դերակատարի տարիքին)։

Մամուլի ակնարկներ խմբագրել

Ֆիլմը հենց սկզբից հետաքրքրություն առաջացրեց մամուլում և համացանցում։ «Ռոսիյսկայա գազետա»-ի սյունակագիր Վալերի Կիչինը, ով գրում է մշակութային խնդիրների մասին, հավանություն է տվել Միրզոևի աշխատանքին.

Վլադիմիր Միրզոևը նկարահանել է Բորիս Գոդունովին կինոյի համար՝ ռուսական պատմության հերոսներին տեղափոխելով ժամանակակից Մոսկվա, և նրանք այնտեղ իրենց զգում են ոչ ավելի վատ, քան 16-րդ դարում: Ֆիլմը կարողացավ ստեղծել ժամանակների կապը։ Առանց կարերի կամ բացերի: Ռուսական պատմության վատ, հնարավոր է՝ աղետալի օրինաչափությունները հստակ տեսանելի են դարձել: Իսկ Միրզոևին հաջողվեց ինչ-որ կերպ անել անհնարինը. Պուշկինի չափածոն նոր եռանդով հնչեցնել լիմուզինների, համակարգիչների և լողավազանների մեջ.[2] .

Քննադատ Ալեքսանդր Սկիդանը ֆիլմը մեկնաբանել է այսպես.

Միրզոևի Բորիս Գոդունովն հիմնականում հավատարիմ է բնօրինակին։ Առանձնանում են դերասանական երեք հզոր գործեր՝ Գոդունով (Մաքսիմ Սուխանով), Գրիշկա Օտրեպյև (Անդրեյ Մերզլիկին) և Ռուզյա (Օլգա Յակովլևա)։ Խորամանկ պալատական» Շույսկին (Լեոնիդ Գրոմով) և լայն «դաշտ» շտապող «Բասմանովը (Պյոտր Ֆյոդորով) լավն են։ Մնացածն ավելի համոզիչ կարող էին լինել, հատկապես Պիմենը Միխայիլ Կոզակովի կատարմամբ, ով, ավաղ, գերախաղ է ցուցաբերում։ Ֆիլմի գլխավոր հաջողությունը թատերական տարրերի ներդրումն է կինոգործվածքի մեջ, որոնք օտարացնում են, ներսից խարխլում «իրականության էֆեկտի» անվերապահությունը, իրադարձությունների «իրատեսական» պատկերումը։[3] .

Անվանակարգեր խմբագրել

  • 2012 - Նիկա մրցանակ[4]։
    • Լավագույն տղամարդու դերի համար անվանակարգ՝ Մաքսիմ Սուխանովին
    • Երկրորդ պլանի լավագույն դերասան անվանակարգ՝ Անդրեյ Մերզլիկին

Ծանոթագրություններ խմբագրել

  1. ↑ «Режиссёр Владимир Мирзоев — о «Борисе Годунове» и схлопнувшемся времени (08.11.2011)». Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 15-ին. Վերցված է 2012 թ․ հունվարի 4-ին.
  2. ↑ Валерий Кичин. Указ с айфона. Владимир Мирзоев предложил нам перечесть «Бориса Годунова» Արխիվացված 2020-11-26 Wayback Machine. — «Российская газета». Федеральный выпуск № 5470 (94). 04.05.2011
  3. ↑ Александр Скидан. Res publica в опасности Արխիվացված 2013-10-21 Wayback Machine. — «Сеанс»
  4. ↑ «Номинанты Национальной кинематографической премии «НИКА» за 2011 год». Արխիվացված օրիգինալից 2016 թ․ ապրիլի 26-ին. Վերցված է 2018 թ․ մարտի 1-ին.

Արտաքին հղումներ խմբագրել

Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Բորիս_Գոդունով_(ֆիլմ,_2011)&oldid=9715869» էջից