Բետա-ռիթմ
Բետա ռիթմը (β-ռիթմ) ունի 13-30Հց հաճախականություն և 5-30 մկՎ տատանասահման։ Զգայական խթանիչների (օրինակ՝ լույսի ազդեցություն, ուժեղ ձայն) և հույզերի դեպքում, ալֆա-ռիթմը փոխարինվում է բետա ռիթմով (դեսինխրոնիզացիա), որը գրանցվում է գլխուղեղի ճակատային, կենտրոնական շրջանների էլեկտրագրում։ Մեխանիզմը պայմանավորված է ուղեղաբնի ցանցանման գոյացությունից և լիմբիական համակարգով հաղորդվող վերընթաց ազդակներով։ Բետա ռիթմը արտացոլում է գլխուղեղի գործառական ակտիվությունը։
Գլխուղեղի մյուս ռիթմերը խմբագրել
| Ռիթմի անվանումը | Հաճախականությունը (Հց) | Տատանասահմանը (մկՎ) |
|---|---|---|
| դելտա-ռիթմ | 0,5-4 | 20-200 |
| թետա-ռիթմ | 4-8 | 20-100 |
| ալֆա-ռիթմ | 8-13 | 50-100 |
| մյու-ռիթմ | 7-11 | 30-50 |
| կապա-ռիթմ | 8-13 | 5-40 |
| սիգմա-ռիթմ | 12-14 | մինչև 50 |
| լյամբդա-ռիթմ | 12-14 | 20-50 |
| բետա-ռիթմ | 13-30 | 5-30 |
| գամա-ռիթմ | 30-ից-120-170 | մինչև 15 |
Գրականություն խմբագրել
- Brazier, M. A. B. (1970), The Electrical Activity of the Nervous System, London: Pitman
|
Սա անավարտ հոդված է։ Դուք կարող եք օգնել Վիքիպեդիային՝ ուղղելով և լրացնելով այն։ Այս նշումը հարկավոր է փոխարինել համապատասխան թեմատիկ նշումով։ |