Բետա-ռիթմ

Բետա ռիթմը (β-ռիթմ) ունի 13-30Հց հաճախականություն և 5-30 մկՎ տատանասահման։ Զգայական խթանիչների (օրինակ՝ լույսի ազդեցություն, ուժեղ ձայն) և հույզերի դեպքում, ալֆա-ռիթմը փոխարինվում է բետա ռիթմով (դեսինխրոնիզացիա), որը գրանցվում է գլխուղեղի ճակատային, կենտրոնական շրջանների էլեկտրագրում։ Մեխանիզմը պայմանավորված է ուղեղաբնի ցանցանման գոյացությունից և լիմբիական համակարգով հաղորդվող վերընթաց ազդակներով։ Բետա ռիթմը արտացոլում է գլխուղեղի գործառական ակտիվությունը։

Բետա ռիթմեր

Գլխուղեղի մյուս ռիթմերը

Ռիթմի անվանումը	Հաճախականությունը (Հց)	Տատանասահմանը (մկՎ)
դելտա-ռիթմ	0,5-4	20-200
թետա-ռիթմ	4-8	20-100
ալֆա-ռիթմ	8-13	50-100
մյու-ռիթմ	7-11	30-50
կապա-ռիթմ	8-13	5-40
սիգմա-ռիթմ	12-14	մինչև 50
լյամբդա-ռիթմ	12-14	20-50
բետա-ռիթմ	13-30	5-30
գամա-ռիթմ	30-ից-120-170	մինչև 15

Գրականություն

• Brazier, M. A. B. (1970), The Electrical Activity of the Nervous System, London: Pitman