Բեյբարս I
Զահեր Բայբարսը (արաբ․՝ ظاهر بيبرس , հուլիսի 19, 1223, Ղրիմ - հուլիսի 1, 1277, Դամասկոս, Մամլուքների սուլթանություն, Եգիպտոս), Մամլուքյան Բահիրի սուլթանության (1250-1381 թթ.) ամենահայտնի սուլթաններից մեկն է, ում անվան հետ է կապված մուսուլմանական շատ տարածքների վերադարձը մուսուլմաններին։ Իսլամական պատմագրության մեջ հայտնի է որպես երկրորդ Սալահ ադ-Դին։ Նա աչքի է ընկել Այն Ջալուտի ճակատամարտում մոնղոլների դեմ տարած հաղթանակում։ Համառ պայքարի գնով կարողացավ Անտիոքի իշխանապետությունը վերադարձնել մուսուլմաններին։ Կիլիկիայի Հեթում թագավորի և Բայբարսի միջև 1269 թ. կնքվել է հաշտության պայմանագիր։
Բեյբարս I | |
---|---|
Ծնվել է՝ | հուլիսի 19, 1223 |
Ծննդավայր | Ղրիմ |
Մահացել է՝ | հուլիսի 1, 1277 (53 տարեկան) մարդասպանություն[1] |
Վախճանի վայր | Դամասկոս, Մամլուքների սուլթանություն, Եգիպտոս |
Al-Zahiriyah Library[1] | |
Երկիր | Մամլուքների սուլթանություն |
Ազգություն | Ղփչաղներ |
Տոհմ | Բահրիներ |
կառավարիչ և ռազմական հրամանատար | |
Երեխաներ | ալ-Սայիդ Նասր ալ-Դին Մուհամմադ և Սալամիշ |
Հավատք | իսլամ և սուննի իսլամ |
Ծանոթագրություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Իբն Խալլիքան, Վեֆեյաթ էլ Աաեան, Կահիրե 1935 թ
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Բեյբարս I» հոդվածին։ |